عدالت انتخاباتی در مردمسالاری دینی و لیبرال دموکراسی؛
آیا انتخابات در ایران «مهندسی» شده است؟
«مهندسی انتخابات» اصطلاح آشنایی است که طی سالهای گذشته در رسانههای بیگانه رواج یافته است؛ رسانههایی که برای اعتبارزدایی از مردمسالاری دینی حاکم که بطور میانگین هر سال یک انتخابات در جمهوری اسلامی برگزار کرده است، حاکمیت را به مهندسی انتخابات متهم میکنند.
به گزارش پارس ، « براى اینکه فضاى انتخابات را سرد کنند، هیئتهاى فکرى شان پشت سر رسانه ها و سخنگویان سیاسى مى نشینند، مرتب حرف درست میکنند و تحویل رسانه ها میدهند. یک روز میگویند انتخابات مهندسى شده است، یک روز میگویند انتخابات آزاد نیست، یک روز میگویند انتخابات از نظر مردم مشروع نیست. نه مردمِ ما را مى شناسند، نه انتخابات ما را مى شناسند، نه نظام جمهورى اسلامى را مى شناسند؛ آنجائى هم که مى شناسند، بى انصافى میکنند و ابائى هم ندارند از این بى انصافى. »
رهبر انقلاب: در کشور ما نامزدها بطور مساوی و برابر، بدون خرج کردن یک ریال می نشینند آن جا ساعت های متمادی با مردم حرف می زنند؛ کجا چنین چیزی در دنیا وجود دارد؟
« در کجاى دنیا - هر کس سراغ دارد، بیاید بگوید - به نامزدهاى گوناگون، از آن چهره هاى معروف تا چهره هاى گمنام، اجازه داده میشود که به طور مساوى از رسانه هاى ملى و دولتى کشور استفاده کنند؟ کجاى دنیا چنین چیزى هست؟ در آمریکا هست؟ در کشورهاى سرمایه دارى هست؟
در کشورهاى سرمایه دارى اگر چنانچه عضو این دو حزب یا سه حزب بودند و پشتیبانى سرمایه دارها و کارخانه دارها و پولدارها و مافیاهاى ثروت و قدرت را با خودشان داشتند، میتوانند تبلیغات کنند؛ اما اگر نداشتند، اصلاً نمیتوانند تبلیغات کنند. هر کسى که انتخابات آمریکا را دنبال کرده باشد - بنده دنبال کرده ام - این را تصدیق میکند.
افرادى بوده اند که مورد حمایت صهیونیستها نبوده اند، مورد حمایت شبکه ى سرمایه دارىِ خونخوارِ بین المللى نبوده اند، هر کارى کردند، نتوانستند وارد میدان انتخابات شوند؛ نه رسانه اى در اختیار آنها بوده، نه تلویزیونى در اختیار آنها بوده؛ براى هر ثانیه باید چقدرها خرج کنند. در کشور ما نامزدهاى نمایندگى به طور مساوى و برابر، بدون خرج کردن یک ریال، مى نشینند آنجا، ساعتهاى متمادى، با برنامه هاى گوناگون، با مردم حرف میزنند؛ کجا چنین چیزى در دنیا وجود دارد؟ » (بیانات رهبر انقلاب – ۱۴ خرداد ۱۳۹۲ * (
فرصت برابر تبلیغات ۸ نامزد انتخابات یازدهم در رسانه ملی یکی از ویژگی های مهم و غیرقابل انکار و نقاط روشن مردم سالاری دینی حاکم در جمهوری اسلامی است که به تمام نامزدها از هر گروه و جناح و با هر دیدگاه و سلیقه ای، فرصتی برابر می دهد تا خود را در معرض انتخاب ملت قرار دهند.
ایجاد فرصت برابر تبلیغاتی برای تمام نامزدها با هر دیدگاه و سلیقه از مؤلفه های خدشه ناپذیر مردم سالاری دینی حاکم بر کشور است
گرچه شاید در نحوه اجرا، کم و کاستی هایی به چشم آید اما اساس ایجاد فضای عادلانه تبلیغاتی و اصل فرصت های برابر، مقوله ای خدشه ناپذیر است که حتی کشورهای مدعی دموکراسی و سردمداران لیبرال دموکراسی نیز در برقرار کردن عدالت در میان نامزدها – بویژه ریاست جمهوری – ناتوان بوده اند و تمام امکانات رسانه ای تنها به نامزدهای متصل به لابی های قدرت و ثروت اختصاص یافته است.
مهندسی انتخابات با محدود کردن نامزدها به دو قطب
انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۲ آمریکا نزدیک ترین نمونه این بی عدالتی انتخاباتی حاکم بر فضای دموکراسی آمریکایی است که تمام رسانه ها تنها در خدمت دو نامزد مورد حمایت لابی ها قرار گرفت و عملا ۶ نامزد دیگر از سبد انتخاب مردم آمریکا خارج شدند.
طراحی تبلیغات نامزدهای انتخابات اخیر آمریکا به گونه ای بود که تمام مناظرات، جلسات پرسش و پاسخ، پوشش سخنرانی ها و… منحصر به باراک اوباما از حزب دموکرات و میت رامنی جمهوری خواه بود که از قضا هر دو حمایت های صدها میلیون دلاری را به همراه داشتند؛ یکی حمایت لابی های اسرائیلی و سیاسی و دیگری به دلیل عقبه جنگ طلبانه خود، حمایت لابی های صنعت سلاح و اقتصادی.
رهبر انقلاب: در کشورهاى سرمایه دارى اگر چنانچه عضو این دو حزب یا سه حزب بودند و پشتیبانى سرمایه دارها و کارخانه دارها و پولدارها و مافیاهاى ثروت و قدرت را با خودشان داشتند، میتوانند تبلیغات کنند؛ اما اگر نداشتند، اصلاً نمیتوانند تبلیغات کنند.
« مهندسی انتخابات» اصطلاح آشنایی است که طی سال های گذشته در رسانه های بیگانه رواج یافته است؛ رسانه هایی که برای اعتبارزدایی از مردم سالاری دینی حاکم که بطور میانگین هر سال یک انتخابات در جمهوری اسلامی برگزار کرده است، حاکمیت را به مهندسی انتخابات متهم می کنند.
این اتهام در حالی مطرح می شود که قانون انتخابات – با تمام انتقادهایی که گاه از سوی دلسوزان درون نظام از آن می شود – تا کنون بیش از سی انتخابات را با کم ترین حاشیه برگزار کرده و ساز و کارهای آن از اولین روز ثبت نام ها تا آخرین روز شمارش آراء مشخص و مدون بوده است.
طی سا ل ها برگزاری انتخابات، بارها تخلف ها وتقلب های صورت گرفته رسما اعلام شده و صندوق های تخلف شده باطل شده اند – انتخابات مجلس نهم حوزه دماوند-، اما هیچ گاه به اصل انتخابات خدشه ای وارد نشده است. البته انتخابات سال ۸۸ و مسائل تلخ پس از آن نیز به علت تمرد و سرپیچی از قوانین رخ داد و آن هایی که دم از اجرای بدون کم و کاست قانون اساسی می زدند و شعار قانون گرایی سر می دادند، قانون را قربانی شهوت قدرت خود کردند.
اما مصداق مهندسی انتخابات را به وضوح می توان در روند برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۲ آمریکا مشاهده کرد. انتخاباتی که همانند انتخابات پیش رو در ایران، ۸ نامزد نهایی حضور داشتند اما امواج تبلیغات رسانه های وابسته به دو نامزد مورد حمایت لابی ها، ۶ نامزد دیگر را عملا از صحنه رقابت حذف کرد و این ۶ نامزد در مجموع به اندازه یکی از برنامه های اوباما و رامنی فرصت تبلیغ و ارائه برنامه از شبکه های تلویزیونی اصلی ایالات متحده را نیافتند.
۶ نامزد انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۲۰۱۲ که با مهندسی، عملا پیش از رای گیری از رقابت ها حذف شدند
مهندسی انتخابات ۲۰۱۲ سبب شد صحنه رقابت میان ۸ نامزد، به رقابتی دو قطبی میان نامزد دموکرات و جمهوری خواه تبدیل شود و ۶ نامزد دیگر پیش از رای گیری بازنده انتخابات باشند. این روند برگزاری انتخابات در آمریکا که از جمله نادرترین سیستم های انتخاب رئیس جمهور در جهان است، در تمام دوره ها به همین صورت با مهندسی آشکار، مردم آمریکا را به انتخاب از میان دو گزینه هدایت می کند.
همانطور که پیش تر در گزارش ویژه مشرق به ساز و کار انتخابات آمریکا پرداخته شد، در نهایت نیز این رای مستقیم مردم نیست که رئیس جمهور را تعیین می کند، بلکه نمایندگان الکتورال هر ایالت هستند که رای آن ایالت را به نفع هریک از نامزدها تغییر می دهند. بدین معنا که اگر در ایالتی یک نامزد تنها یک رای بیش از رقیبش بدست آورده باشد، تمام امتیاز رای آن ایالت به او تعلق خواهد گرفت!
در انتخابات ۲۰۱۲ آمریکا به جز باراک اوباما و میت رامنی، ۶ چهره مستقل و حزبی دیگر نیز حضور داشتند که شاید بسیاری از آمریکایی هایی که پای صندوق های رأی رفتند نامی از آن ها نشنیدند:
گری جانسون (Gary Earl Johnson) از حزب آزادی خواه
جیل اشتاین (Jill Ellen Stein) از حزب سبز
ویرجیل گود (Virgil Hamlin Goode) دموکرات پیشین و عضو فعلی حزب قانون اساسی
روسان بار (Roseanne Cherrie Barr) از حزب صلح و آزادی
راکی اندرسون (Ross Carl" Rocky" Anderson) مستقل
توماس هوفلینگ (Thomas Conrad" Tom" Hoefling) از حزب آمریکا
این ۶ نامزد به همراه باراک اوباما و میت رامنی در انتخابات ۲۰۱۲ آمریکا نیز حضور داشتند اما هیچ یک فرصت مناظره، اجرای شوهای تلویزیونی، سخنرانی های عمومی و… را نیافتند و هیچ رسانه آمریکایی حاضر به اختصاص وقت تبلیغات به این ۶ نامزد نبود.
براساس جزئیات منتشر شده از انتخابات ۲۰۱۲ آمریکا، در نتیجه عدم مهیا شدن فرصت برابر تبلیغاتی، مجموع آرای این ۶ نفر، اندکی بیش از ۲ میلیون رأی بود.
حال باید به این پرسش صادقانه پاسخ داد که رئیس جمهور آمریکا منتخب مستقیم ملت آمریکاست یا رئیس جمهور ایران و مهندسی انتخابات در ساز و کار انتخاباتی کدام کشور نهادینه شده است؟
فرصت برابر تبلیغاتی تمام نامزدها از شبکه های مختلف رسانه ملی
مرجع: Khamenei. ir
ارسال نظر