تمدید فعالیت پارلمان لبنان؛ بایدها و نبایدها

به گزارش پارس ، فارس به نقل از خبرگزاری الشرق الجدید، غالب قندیل تحلیل گر راهبردی مسایل منطقه در تازه ترین مقاله خود با اشاره به اعتراضات گسترده در مورد تصویب قانون تمدید فعالیت پارلمان لبنان تا ۱۷ ماه آینده نوشت که برخی از این اعتراضات از سوی کسانی مطرح می شود که خود این موضوع را دنبال کرده و در ماههای گذشته آن را در محافل پشت پرده تبلیغ می کردند.

قندیل در این زمینه به بیان چند نکته می پردازد که عبارتند از:

اول: عامل اصلی در انتخاب گزینه تمدید به عنوان گزینه ای اجباری، مشکل بودن تفاهم بر سر قانون جدید انتخابات است، چرا که بعد از درگیری های طولانی و تلاش های سخت در محافل پارلمانی و خارج از آن قانون جدیدی برای انتخابات حاصل نشد، البته برای همه مشخص شد که آمریکا به دنبال ممانعت از ایجاد هر تغییر در نظام انتخاباتی در لبنان است و تصمیم گرفته که مانع از ایجاد تفاهم میان گروه های لبنانی برای تصویب قانون جدید شود. آمریکا معتقد بود که هر عبوری از قانون ۶۰ به منزله کاهش نفوذ غرب در لبنان خواهد بود. مورا کونیلی سفیر این کشور در بیروت نیز علنا این قانون را حمایت و اعلام می کرد که عبور از این قانون به حجم نفوذ غرب در لبنان آسیب می زند و وزنه نمایندگی تیم هوادار غرب در لبنان – حزب المستقبل و حزب سوسیالیست ترقی خواه- را که با قانون۶۰ تضمین شده بود، کم خواهد نمود. در همین راستا آمریکا حزب نیروهای لبنانی [به رهبری سمیر جعجع] را نیز مجبور کرد که با وجود منافعی که از تغییر قانون انتخابات می برد، دست از حمایت از قوانین جدید بردارد و به این ترتیب بود که احتمال توافق بر سر قانون جدید انتخابات از بین رفت.

دوم: علت منطقی دومی که می توان برای تمدید فعالیت پارلمان در نظر گرفت، ناآرامی های موجود در کشور است که نتیجه مستقیم حضور گروه های چند ملیتی تروریستی و تکفیری سوریه در خاک لبنان است؛ این در حالی است که حزب المستقبل لبنان فضای آماده برای حضور این نیروها را تامین کرده و به آنها پادگان و مراکز استقرار داده و از سال ۲۰۱۱ با قرار دادن خود در خط حمله به سوریه حتی مقرهای فرماندهی برای آنها تاسیس کرده است. به این ترتیب هر قدر که ارتش سوریه در مقابله با گروه های تروریستی بویژه در نقاط مرزی لبنان موفق تر عمل می کند، خطر این گروهک ها قوی تر و بیشر می شود و این موضوعی است که امنیت ملی لبنان را بیشتر تحت تاثیر قرار می دهد و مسئولیت خطرات ناامنی های کنونی نیز به سستی مسئولان لبنانی و احیانا همدستی برخی از آنها با این گروه ها برمی گردد، البته سعد الحریری و هم حزبی هایش در المستقبل که در پرونده های ارتباطات و جاسوسی در لبنان و کشتی های سلاح و حتی در فعالیت های دستگاه اطلاعات در داخل سوریه و ایجاد اتاق های عملیات در لبنان نیز وارد شده اند، در تدابیر جنایت های تروریستی گسترده علیه دولت و ملت سوریه نیز دست دارند.

سوم: واقعیت ها نشان می دهد که مسایلی که در مورد رد تمدید فعالیت پارلمان از سوی مردم مطرح می شود، عبور از واقعیت است (شایعه است) ، چرا که این مردم در طول یک سال گذشته که بحث های داغی در مورد قانون انتخاب بوده خود را در عرصه اتفاقات وارد نکرده اند، البته برخی گروه های اندک نخبه وجود داشت که یک پروژه مشخص در مورد قانون انتخابات متمدنانه را قبول نداشته باشند و دشنام هایی را نیز علیه تمدید مجلس بدهند، اما آنها در تحریک گروه های مردمی برای ایجاد دولت مدنی واقعی شکست خوردند، چرا که آنها اصلا تلاشی در این راستا نکردند. علت شکست آنها نیز این است که آنها بیشتر به حالت های مجازی موجود در سطح پایگاه های اجتماعی اینترنتی و برخی جشنواره ها و سالن های مراسم ها نزدیک تر بودند تا بدنه مردم.

حال اگر برخی از آنها وارد عمل شده و برخی نمایندگان را نیز با گوجه فرنگی هدف قرار دادند، اما قدرت فعلی و قادر به تحریک معادلات غالب نه در عرصه سیاست و نه در توده مردم نیستند، چرا که مردم در طایفه های مختلف با رویکردها و تعصبات متنوع قرار دارند و تحت تاثیر رهبران و سیاستمداران و روزنامه نگاران هستند و همین است که کشور را در لبه پرتگاه تروریسم و تکفیر مورد حمایت رژیم های حوزه خلیج فارس و ترکی و غرب قرار داده است. این تنها خطر موجود در بهشت لبنان است.