دلار ۱۰ هزار تومان شد؛ جهانگیری: وقت رفع حصر است

به گزارش پارس نیوز، در بحبوحه مشکلات اقتصادی که مردم را کلافه کرده است، دولتمردان به هر دری می زنند که اولویت مردم را تغییر دهند اما مشکلات در این بین آنقدر زیاد است که غم معیشت فراموش شدنی نیست.

دیروز رئیس کل جدید بانک مرکزی به جای «ولی الله سیف» نشست و از برنامه‌های خود برای کنترل بازار ارز سخن گفت، این درحالی بود که دلار از 9300 تومان در همان روز به رکورد تاریخی 10000 تومان افزایش قیمت یافت تا بازار اینگونه از رئیس جدید استقبال کند.

اما در همین حین خبری از دولت رسید که معاون اول رئیس جمهور در پی رفع حصر و ایجاد جلساتی برای کم کردم محدودیت‌های سیاسی برخی از اشخاص است. اسحاق جهانگیری که در اوائل افزایش قیمت ارز اعلام کرد قیمت دلار 4200 تومان است و غیر از این قاچاق محسوب می شود و جریمه و جرم سنگینی در پی دارد، پس از چندی با شکست فاحش در این حوزه روبرو شد. جالب اینجاست که دولت خود بازار رانتی درست کرد و دلار 4200 تومانی را در اختیار عده ای قرار داد تا به قولی بازار را تنظیم کنند اما این افراد خود به دلال دلار تبدیل شدند و از دولت با نرخ پایین دلار گرفتند و با نرخ بالا کالا یا دلار خود را فروختند.

دلار جهانگیری که دونرخی دلار دولتی و رسمی و بازار را پدید آورد نه تنها نتوانست مشکلی از مشکلات بازار را حل کند بلکه به رانت و فساد آنهم زیر سایه دولت کمک کرد. حالا آقای معاون اول در پی کار دیگری بر آمده که اصلا با مسائل و مشکلات مردم همخوانی ندارد.

در همین رابطه، «الیاس حضرتی»، قائم مقام دبیرکل حزب اعتماد ملی با اشاره به اظهارات اخیر جهانگیری مبنی بر در کنار هم قرار گرفتن شخصیت‌های برجسته نمادین و شکل‌گیری وحدت در کشور طی روزهای آتی، اظهار کرد: «تلاش آقای جهانگیری رفع محدودیت‌های آقای خاتمی است تا در جلسه‌ای با حضور بزرگان نظام ایشان نیز حضور داشته باشند.»

درز چنین اخباری درحالی که مردم به دنبال خبری هستند که مسائل مشکلات کشور را رفع کنند، نشان می دهد دولتمردان به کارها و جلسات حاشیه‌ای مشغول هستند. امروز شرایط کشور ایجاب می کند که به طور ستادی و جهادی کاری برای بحران اقتصادی انجام شود و همه نیروها خصوصا نیروهای درجه یک دولت از جمله معاون اول به طور شبانه روزی برای حل و فصل بحران اقتصادی تلاش کنند اما خبرها مشخص می کند که این افراد وقت خود در جلساتی برای امور صرفا سیاسی تلف می کنند.

با این اوصاف مردم باید بدانند که چرا مشکلات آنها حل نمی شود؛ چراکه ذهن مسئولان دولتی در پی حل این مسئله نیست و بیشتر تب و تاب کارهای سیاسی و تبلیغاتی در این حوزه را دارند و بیشتر از اینکه درگیر مشکلات مردم باشند درگیر فتنه گران سال 88 شده‌اند. تا وقتی که دغدغه مسئولان دولتی این مسائل است و برای چنین اموری وقت و انرژی خود را می گذارند مردم نیز نباید انتظار داشته باشند که اوضاع اقتصادی و معیشتی آنان بهبود یابد.

این موضوعی است که خود اصلاح طلبان هم به آن اعتقاد دارند اما هنوز سیاسی کاری را در دستور کار خود قرار داده اند. چندی پیش بود که «محسن صفایی فراهانی»، با بیان اینکه مشکل مردم با رفع حصر حل نمی شود، گفت: « به نظر من راه‌حل رفع انتقادات مردم این موضوعات نیست. مردم که همه سیاسی نیستند، مردم می‌خواهند زندگی خود را بکنند. مردم اگر امروز ناراضی هستند، از نتایجی است که عامل می‌شود زندگی راحت‌تری نداشته باشند و ناراضی هستند. آنها با همه مسائل سیاسی درگیر نیستند و مانند شما مدام مسائل سیاسی را مورد تجزیه و تحلیل قرار نمی‌دهند. آنها می‌خواهند زندگی عادی خود را داشته باشند، می‌خواهند صبح سر کار بروند و شب برگردند و می‌خواهند زندگی‌شان بچرخد. بدیهی است که یک حرکت سیاسی امروز نتیجه آن فورا به مردم برنمی‌گردد. نتایج طرح‌هایی مانند اصلاح اصلاحات معمولا میان‌مدت است؛ یعنی در میان‌مدت نتیجه می‌گیرید اما در کوتاه‌مدت این نتیجه را نمی‌گیرید.»

اما به نظر می رسد طبق یک عادت قدیمی دولتمردان رویه پیشین اصلاح طلبان که خود بدان معترفتد که این روش اشتباه بوده را در حال طی کردن هستند. از این روست که برخی از فعالان سیاسی اصلاح طلب بیان می کنند که امروز با پدیده اصلاح طلبی بدون اصلاح طلب روبرو هستیم. حال دولتمردان به‌جای پرداختن به مشکلات اقتصادی، رفع حصر سران فتنه را را طلب می‌کنند و وقایعی که این افراد با لج بازی سیاسی و قانون شکنی به وجود آورده اند را از یاد برده اند و فراموش کرده‌اند که مقام معظم رهبری چند بار از این آقایان درخواست کرد از راه قانونی اعتراض خود را طرح کنند اما بی‌اعتنایی کردند و با بیانیه پراکنی کشور را تا ناکجا پیش بردند.

به هر جهت رفع حصر سران فتنه دردی از مردم دوا نمی کند و برخی از دولتمردان در این شرایط خاص اقتصادی نشان می دهند که به دنبال سیاسی کاری و تبلیغاتی عمل کردن هستند نه تنها مطابق شرایط فعالیت و حرکت نمی کنند، بلکه به حربه پوسیده و نخ نما شده ای چنگ می زنند که دیر زمانی است، کارایی ندارد.