مهمترین دستاورد سپاه در حوزه عملیات هوایی+ عکس
نیروی هوافضای سپاه که بیشتر با توان موشکی خود شناخته میشود، امروز با عملیاتی کردن جنگندههای سوخو ۲۲ خود که حدود سه دهه زمینگیر بودند، بخش دیگری از توانمندی متخصصان داخلی را به نمایش گذاشت.
صبح امروز ۱۰ فروند جنگنده بمب افکن ضربتی نیروی هوافضای سپاه پاسداران از نوع سوخو ۲۲ که به دست متخصصان داخلی ارتقا یافتهاند، در یکی از پایگاههای هوایی این نیرو در شیراز عملیاتی شدند.
در این مراسم سردار سرلشکر محمدعلی جعفری فرمانده کل سپاه و سردار امیرعلی حاجیزاده فرمانده نیروی هوافضا حضور داشتند.
جنگندههای سوخو ۲۲ (فیتر) با هدف اجرای عملیاتهای هوا به زمین توسط شوروی طراحی و ساخته شده و کشور عراق به عنوان یکی از همپیمانان شوروی، ازجمله کاربران این هواپیما بود که از آن در طول ۸ سال جنگ تحمیلی علیه کشورمان نیز استفاده کرد.
با وقوع جنگ اول خلیج فارس و حمله ائتلاف جهانی به رهبری آمریکا به عراق، برخی هواپیماهای عراقی از جمله سوخو ۲۲ به ایران گریختند تا از آسیبهای این جنک در امان بمانند.
از آن زمان تا همین چند سال گذشته، سوخوها در خط پروازی قرار نداشتند تا آنکه متخصصان نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در روندی طولانی پس از تحویل این جنگنده، اقدام به راه اندازی آنها کرده و امروز نیز با تحویل ده فروند به خطوط عملیات پروازی و اعلام اخباری مبنی بر ارتقا آنان توسط کارشناسان داخلی نشان دادند که علیرغم سپری شدن زمان زیاد از ساخت این هواپیماها و به روز نبودن تجهیزات آن میتوان با برنامه ریزی دقیق از امکانات موجود نهایت استفاده را برد.
جنگنده سوخو ۲۲ اساسا هواپیمایی با قابلیتهای ممتاز به خود بوده و هنوز هم در سطح جهانی در عملیاتهای مختلف جهت پوشش هوایی ایفای نقش میکند که نمونه بارز آن فعالیتهای گسترده علیه نیروهای تکفیری و داعش در خاک سوریه توسط نیروی هوایی این کشور است.
* آشنایی عملیاتی با سوخو ۲۲
هواپیمای سوخو ۲۲ (به انگلیسی Sukhoi Su-۲۲) و با نام ناتو فیتر-اف (به انگلیسی Fitter-F) یک بمب افکن ضربتی با بال متغییر و قابلیت پرواز «مافوق صوت» است که حاصل تحقیقات شرکت سوخو و جهت خدمت درکشورهای هم پیمان شوروی (سابق) خصوصا اعضای پیمان ورشو و متحدان عربی میباشد که خود نسخه صادراتی بمب افکن ضربتی سوخو ۱۷ است که در نیروی هوایی شوروی به خدمت در آمد، لذا قابل ذکر است که نام سوخو ۱۷ در ادامه مطلب اشاره به همان سوخو ۲۲ دارد که در نسخههای مختلف توسعه و ارتقا یافته و تحویل خریداران شده است.
تحقیقات جهت ساخت سوخو ۱۷ به سالهای ابتدایی دهه ۶۰ میلادی باز میگردد که نخستین پرواز خود را در سال ۱۹۶۶ انجام داد. این هواپیما که خود حاصلی از تجربیات Su-۷ است، از یک دستگاه پیشرانه AL-۲۱F (و در برخی نمونهها R-۲۹) با توان رانش ۱۷۰۰۰ پوند در حالت عادی و ۲۴۵۰۰ پوند در حالت پس سوز نیرو میگیرد که به آن توانایی دستیابی به سقف پرواز ۴۶۵۰۰ پا (نزدیک به ۵۰ هزار پا)، سرعت کروز ۱۸۶۰ کیلومتر بر ساعت در ارتفاع بالا و ۱۴۰۰ کیلومتر بر ساعت در سطح دریا و نهایت سرعت ۲ ماخ (دو برابر سرعت صوت) را میدهد و برای متوقف شدن بر روی زمین نیز علاوه بر ترمز چرخها، از دو چتر کندساز در بخش دُم بهره میگیرد، ضمن آنکه برد پروازی این جنگنده با ۲ مخزن سوخت به صورت رزمی و با تسلیحات متعارف بین ۷۰۰ تا ۱۰۰۰ کیلومتر و برد انتقالی ۲۳۰۰ کیلومتر است (منظور از برد انتقالی، مسیری است که هواپیما بدون هیچ سلاحی طی میکند)
سوخو ۱۷ در حالت رزمی توسط یک خلبان هدایت میشود که نسخه آموزشی/رزمی آن به صورت دو کابین نیز توسعه داده شده است.
از دیگر ویژگیهای ظاهری این جنگنده میتوان به طول ۱۹ متر، عرض ۱۳.۶ در حالت بال باز و ۱۰ متر در حالت بال بسته و ارتفاع ۵.۲ متر از سطح زمین اشاره کرد که میتواند تسلیحاتی با تا وزن ۸۰۰۰ پوند را در مقرهای خارجی زیر شکم و بالهای خود حمل کند.
از تجهیزات قابل حمل بر روی هفت مقر تسلیحاتی هواپیما نیز میتوان به موشکهای هوا به هوای هدایت حرارتی R-۶۰ آفید جهت دفاع از خود، موشکهای هوا به سطح هدایت لیزری و تلویزیونی Kh-۲۵ و Kh-۲۹ و ضد رادار Kh-۵۸ اشاره کرد که در کنار آن انواع بمبهای سقوط آزاد خانواده FAB، ناپالم و نمونههای هدایت شونده، پرتابگرهای راکت و غلافهای ضدرادار، جنگ الکترونیک و مسلسل (علاوه بر ۲ مسلسل ۳۰ م. م. روی هواپیما) نیز وجود دارد تا آرایش عملیاتی مناسبی را برای طرحهای رزمی موجب گردد که علاوه بر این موارد تسلیحات بومی ساخت کشورهای خریدار این جنگنده را نیز میتوان به این موارد افزود.
از ویژگی بارز عملیاتی سوخو ۱۷ بال متغییر آن است که در حقیقت پایه گذار بمبافکنهای ضربتی ارتفاع پایین شوروی شد که میتوانست در سرعتهای متفاوت و در شرایط گوناگون عملیاتی خود را به هدف برسانند، ضمن آنکه بهره گیری از پرتابگر چف و فلر، سامانه هدف گذارهای لیزری و اپتیکی در دماغه (که با مرور زمان ارتقا یافت) و همچنین سیستمهای مقابله به مثل جنگ الکترونیک (ECM) و دریافت کننده تهدیدات راداری (RWR) میتوانست در محیطهای درگیری خصوصا در جنگ سرد و عملیاتهای مختلف در سرتاسر جهان نقش ویژهای را در جهت دفاع از جنگنده ایفا کند.
از این رو نزدیک به ۳۰۰۰ فروند سوخو ۱۷ برای نیروی هوایی شوروی ساخته شد و جهت خدمت در نیروهای هوایی هم پیمان ابرقدرت شرق نیز نسخههای Su-۲۰ و Su-۲۲ توسعه پیدا کرد که هرکدام بنا بر نیاز رزمی کشور خریدار شامل ویژگیهای گوناگونی بودند که البته اساسا نسبت به نمونه اصلی در کشور سازنده با تفاوتها و گاها تنزل همراه بود، خانواده فیتر تجربه جنگهای گوناگونی شامل نبرد اعراب و اسرائیل، جنگ ایران و عراق، درگیریهای قفقاز، جنگ افغانستان (حضور شوروی)، عملیاتهای لیبی، جنگ بین اکوادور و پرو، تقابلهای یمن شمالی و جنوبی، حضور گسترده در خط مقدم عملیاتهای کشورهای اروپای شرقی من جمله آلمان شرقی و لهستان و نهایتا نبرد ارتش سوریه علیه نیروهای تروریستی و تکفیری را در کارنامه دارند که از این لحاظ یکی از عملیاتیترین جنگندههای بلوک شرق به حساب میآید.
ضمن آنکه در بعد عملیاتی ارتقاهای متفاوتی در سطوح مختلف عملیاتی توسط کشور سازنده و همچنین دارندگان به مرحله اجرا در آمد که از جمله آن میتوان به برخی تمهیدات جهت افزایش توانایی در درگیریهای افغانستان به جهت پرواز در هوای گرم و پرواز از فرودگاههایی با سطح بالا از سطح دریا ضمن برنامه برای ساخت نمونهای اساسا جدید، ارتقای فیترهای لهستانی جهت پرواز در ناوگان هوایی پیمان ناتو (که از سخت گیریهای بسیار بالایی برخوردار است) و همچنین طرحهای عملیاتی مختلف توسط عراق در جنگ با کشورمان از جمله نصب لوله سوخت گیری هوایی جهت افزایش برد با قابلیت سوخت گیری از جنگندههای میراژ اف ۱ و ارتقا سامانه ضد رادار جهت درگیری با موشکهای پدافندی هاوک اشاره کرد که هر یک نقشی ارزنده را در مراحل عملیاتی آن داشته اند، به گونهای که رزمندگان پدافندی هوایی کشورمان از نیشهای زهردار موشکهای ضد رادار این جنگنده خاطرات بسیار دارند که البته پس از مدت کوتاهی با طرح ریزی مبتکرانه عملا خنثی شد.
نهایتا کشورهای آنگولا، لهستان، سوریه، ویتنام، یمن، افغانستان، ارمنستان، آذربایجان، بلاروس، بلغارستان، جمهوری چک، آلمان شرقی (و بعد آلمان)، مصر، مجارستان، اسلواکی، عراق، لیبی، قزاقستان، پرو، ازبکستان، ترکمنستان و اوکراین خریدار آن بودهاند که بخشی آن را همچنان در ناوگان عملیاتی خود حفظ کردهاند و امروز نیز نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از دارندگان سوخو ۲۲ فیتر میباشد.
* فیتر در ایران،
اما داستان حضور این هواپیما در ایران از کجا نشات میگیرد؟
برای ذکر دقیق مطلب باید گفت که کشور عراق، خانواده فیتر را به صورت گسترده و در انواع مختلف در ناوگان خود وارد کرد (نسخههای M۲، M۳، M۴، UM و UM-۳) که جهت عملیاتهای هوا به سطح در خطوط مقدم جبهههای جنگ ایران و عراق و همچنین برخی ماموریتهای عمقی استفاده شد و به صورت مداوم با ارائه بستههای مختلف عملیاتی توسط فروشنده آن یعنی شوروی ارتقا مییافت به گونهای که نمونههای ابتدایی تحویلی این جنگنده به نیروی هوایی عراق در برابر نمونههای پایانی که در انتهای جنگ هشت ساله به مرور تحویل میشد اساسا حرف خاصی برای گفتن نداشت و این خود نشان از سرعت به روز رسانی این هواپیما در اختیار بعثیها بود.
عکس از سید محمد جعفر طبیب
فیترها عملیاتهای متفاوتی را ضد مواضع رزمی کشورمان انجام دادند که از جمله آن میتوان به بمباران سنگین خطوط جبههها و حضور بر فراز اماکن حساس اقتصادی و نظامی و از همه مهمتر نقش ضد رادار علیه سامانههای موشکی هاوک اشاره کرد که البته پس از چند بار موفقیت در بازه زمانی کوتاه توسط متخصصان هوایی کشورمان خنثی شد و تعداد بالایی از آنان توسط جنگندههای رهگیر نیروی هوایی ارتش و سامانههای پدافندی شکار شدند.
البته به تمامی این موارد باید این نکته را نیز افزود که در طی ۸ سال جنگ تحمیلی این جنگنده علاوه بر پشتیبانی پیوسته توسط شوروی توسط خلبانان طراز اول کشورهای بلوک شرق نیز گاها هدایت میشد.
اما با گذشت زمان ورق برگشت و با حمله عراق به کویت در سال ۱۹۹۱ و متعاقب آن حمله ائتلاف بین المللی جهت آزاد سازی این کشور، بخشی از ناوگان هوایی رژیم بعثی عراق در اقدامی تعجب برانگیز به کشورمان گریختند که بنا به نامه رسمی «طارق عزیز» وزیر امور خارجه وقت عراق به سازمان ملل شامل ۴۰ فروند Su-۲۲ در انواع گوناگون شامل نمونههای رزمی تک کابین و آموزشی/رزمی دو کابین بوده است.
طبق اظهارات مطبوعات خارجی، کشورمان تلاشهایی مبنی بر عملیاتی ساختن این هواپیما در بازههای زمانی گوناگون انجام داد که از جمله آن میتوان به سالهای ابتدایی دهه ۷۰ شمسی اشاره کرد، اما در نهایت متخصصان نیروی هوافضای سپاه در اقدامی تحسین برانگیز و پس از نزدیک به سه دهه زمینگیری، فیترها را عملیاتی کردند که امروز شاهد تحویل ۱۰ فروند از آنها به فرماندهی عملیاتهای هوایی نیروی هوافضا بودیم.
اما همانطور که در ابتدای مطلب اشاره شد، این اقدام تنها منحصر به راه اندازی جنگندهای نبود که بنا بر گفته فرمانده نیروی هوافضای سپاه بیش از ۲۸ سال است که زمینگیر بوده و به طور قطع بخشهای مختلف آن نیز به بازسازی، نوسازی و ارتقا بنا بر نیازهای روز دارد.
* ایران با سوخوهای زمینگیر چه کرد؟
تعمیرات این هواپیما که توسط متخصصان جوان و با تکیه بر توان بومی توسط مرکز تعمیراتی شرکت پارس و با تکیه به همکاریهای مراکز دانش بنیان دانشگاهی به سرانجام رسیده است.
آنطور که از مصاحبههای رسمی بر میآید برنامه برای این اقدام طبق گفته فرمانده نیروی هوافضای سپاه از ابتدای دهه ۹۰ خورشیدی در مراکز تعمیراتی آنان آغاز، سپس در مراسم روز ملی صنعت دفاعی از برنامه تعمیراتی این جنگنده در سازمان صنایع هوایی ایران و با حضور رییس جمهوری رونمایی شد و نهایتا نخستین بار نیز به طور رسمی در رژه ملی ۳۱ شهریور ۱۳۹۵ از مقابل چشم ناظران عبور کردند، همچنین این تعمیرات شامل برخی از ارتقا در سامانههای داخلی بنا بر نیاز عملیاتی نیروی هوافضا میباشد که در نمایشگاهها یا مراسمهای رسمی نیز اعلام شده است که از جمله آنها میتوان به انواع تجهیزات ناوبری و رادیویی نسل جدید اشاره داشت.
ضمن آنکه عملیاتی کردن هواپیمایی که مدت زمان طولانی از پرواز به دور بوده و به صورت زمینگیر نگه داری شده است قاعدتا در بخشهای مختلف بال و بدنه نیازمند تعمیرات اساسی یا طراحی دوباره برخی بخشها میباشد و برخی از سامانههای آن نظیر انتقال سوخت، هیدرولیک، برق، ارابههای فرود و نشاندهندههای کابین خلبان نیز با گذشت زمان کارکرد خود را از دست داده اند، پس همانطور که فرمانده نیروی هوافضا نیز اعلام کرد اگرچه برخی تجهیزات آن به روز نبوده، اما به همت کارشناسان داخلی ارتقا یافته است.
همچنین راه اندازی موتورهای این جنگنده توسط به صورت بومی از اهمیت بالایی برخوردار است، لذا به خط آوردن هواپیمایی که پیش از آن هیچ تجربه عملیاتی از پرواز یا تعمیر آن وجود نداشته و اقدامات صورت گرفته در راستای به روز رسانی و ارتقای آن که به طور قطع پشتیبانی از کشور سازنده نیز ندارد افتخار بزرگی است که گواه آن تصاویر منتشر شده از پروازهای ایمن پس از تعمیرات و اطمینان خلبانان نیروی هوافضا به اقدامات مختصصان زمینی در این راستا است.
* همه داشتههای فیترهای ایرانی
اما شاید مهمترین نکته در کنار راه اندازی فیترها، اعلام توانایی بهره گیری از نسل جدید تسلیحات هوا به سطح ساخت کشورمان جهت اجرای عملیاتهای آفندی است که در ادامه به صورت کوتاه به آنان اشاره خواهیم داشت.
اولین سلاح و در اصل مهمترین نکته اعلامی توسط فرمانده نیروی هوافضای سپاه، تسلیح هوایپماهای بمب افکن سوخو ۲۲ به موشک کروز ۱۵۰۰ کیلومتری ست که البته اعلام گردید که در آینده نزدیک رونمایی خواهد شد.
سابقه حمل موشکهای کروز هواپایه در کشورمان به تسلیح جنگندههای F-۴ فانتوم نیروی هوایی ارتش به موشکهای ضدکشتی باز میگردد که به عنوان دست بلند نهاجا در آبهای دوردست و با قابلیت عملیاتهای موثر در نظر گرفته میشود، اما موشکهای کروز تولیدی کشورمان تنها محدود به نسخههای ضدکشتی نمیباشند، چرا که در بازههای زمانی گوناگون نمونههایی جهت اجرای عملیات علیه اهداف زمینی نیز معرفی شده است که نمونه بارز و واضح آن «پروژه یاعلی» جهت تولید کروز برد بلند با قابلیت پرتاب از سکوهای زمینی و هواپیماهای شکاری میباشد که بنا بر مشخصات رسما منتشر شده بردی به اندازه ۷۰۰ کیلومتر دارد.
موشک کروز از پروژه یا علی با رنگ قرمز مشخص است
این موشک خود میتواند به عنوان یکی از اصلیترین تسلیحات هواپایه فیترهای سپاه محسوب گردد که احتمالا در گذر زمان با تغییرات صورت گرفته قابلیتهای جدیدی را پیدا نموده است.
لازم به ذکر است که جهت پرتاب و رهاسازی دقیق موشکهای کروز برد بلند سامانههای هدایتی موشک و ناوبری آن باید به صورت هماهنگ با جنگنده عمل کنند تا هواپیما بتواند آن را در موقعیت مناسب شلیک کرده و سپس پرتابه بنا بر اطلاعات دریافتی ابتدایی و موقعیت نقطهای از هواپیمای مادر مسیر خود را به سمت نقطه مقصد به کمک تکنیکهای مختلف ناوبری خود تصحیح و پیدا کند، لذا این هماهنگی دقیق بین موشک و جنگنده خود نیازمند برنامه ریزی دقیقی ست که صرفا منحصر به حمل و نهایتا رهاسازی در نقطهای مشخص نمیشود.
به بیان دیگر، موشکهای کروز هواپایه جهت رسیدن به هدف، از یک برنامه ریزی دقیق که در کامپیوتر آن تعبیه شده استفاده میکنند.
برخی جنگندهها توانایی هدایت موشک یا ارتباط با آن از طریق سامانههای دیتالینک را دارند که در این صورت مسیر موشک توسط جنگنده تعیین شده و نقطه گذاری میشود و خلبان میتواند موشک را تا محدودهای از هدف هدایت کند.
اگر این امکان وجود نداشته باشد، موشک میتواند به صورت خوداتکا عمل کند یعنی توسط هواپیما تا نقطهای که از قبل تعیین شده حمل میشود -که همین باعث افزایش برد آن خواهد شد- بعد موشک مختصات محل رهایی را از جنگنده میگیرد و با اطلاعاتی که از قبل در سامانه پردازشگر آن ثبت شده و با استفاده از سیستمهای ناوبری مختلف (ماهوارهای GPS، ترکام و یا اینرسی INS) و یا نقشه خوانی به سمت هدف میرود.
دیگر سلاح که در مراسم امروز نیز به نمایش در آمد، بمب ۷۵۰ پوندی خوشهای «سیمرغ» بود که در حقیقت نمونه داخلی بمب انگلیسی BL-۷۵۵ ساخت وزارت دفاع است که طی هشت سال جنگ تحمیلی قابلیت خود را نشان داد، این بمبها که جهت پوشش سطح گستردهای از تجهیزات مستقر در میادین نبرد یا از کار انداختن پایگاههای هوایی کاربرد دارند، اساسا به این شکل عمل میکنند که پس از رها سازی از هواپیمای جنگنده و طی مسیری مشخص بنا بر زمان بندی تعیین شده تبدیل به تعداد بالایی ریز بمب میشوند که میتوانند منطقه وسیعی را تحت تاثیر انفجارات خود قرار دهند و از این لحاظ قدرت تخریب با دایره بیشتری را دارند.
تصویری از بمب سیمرغ در جریان بازدید رئیس جمهور از صنایع دفاع
پیشتر نیز این بمبها بر روی جنگندههای F-۴ فانتوم تست شده است.
علاوه بر این سلاح، نیروی هوافضا پیشتر و در جریان بازدید مقام معظم رهبری از نسل جدیدی از بمبهای خود با نام رعد ۳۰۱ و از نوع JDAM رونمایی کرده بود که به نظر میرسد بر پایه بمبهای ۵۰۰ پوندی مارک ۸۲ است که پیش از انقلاب وارد کشورمان شده و امروزه در نسخههای مختلف سقوط آزاد و تغییری، همچنین به عنوان پایهای برای بمبهای هدایت لیزری در خط تولید است.
بمب رعد ۳۰۱ از نوع JDAM
بمب جی دم که در اصل یک بمب سقوط آزاد است با بهره گیری از یک کیت هدایتی میتواند مسیر خود را به سمت هدف با بهره گیری از ماهواره یا امکانات ناوبری شبکهای تصحیح کند و از عملکردی با دقت بسیار بالا برخوردار است.
مراحل حمل و تست این سلاح پیشتر از جنگندههای Su-۲۵ سپاه به نمایش در آمده بود، در مراسم امروز موشک هوا به سطح لیزری «بینا» که خود بر اساس موشک هدایت اپتیکی AGM-۶۵ ماوریک است که به سر لیزری تجهیز شده و با وزن ۵۰۰ پوند جهت پرتاب برای برد ۲۰ کیلومتری موثر است به تصویر آمد و از آنجایی که در بخش دماغه جنگندههای سوخو ۲۲ هدف گذار لیزری نیز وجود دارد میتوان با اتکا به تسلیحاتی که قابلیت کنترل بر پایه هدایت لیزری را دارند به صورت موثر از آنان استفاده کرد.
در رونمایی امروز از یک نوع پاد هدف گذار که به نظر از نوع لیزری است نیز رونمایی شد که احتمالا جهت هدایت موشکهای لیزری و بمبهای این نوع مورد استفاده قرار میگیرد و در نوع خود جالب توجه میباشد.
در نهایت سلاح دیگری که در بین تسلیحات خودنمایی میکرد، نوعی بمب بالدار است که مشخصات آن نامعلوم است.
این گونه بمبها که از هدایت ترکیبی بهره میگیرند به واسطه بالههای خود میتوانند مسیر مشخصی را پس از رهاسازی از جنگنده در آسمان پرواز کرده و به این ترتیب از برد عملیاتی بیشتری بهره بگیرند که همین موضوع موجب میشود که جنگنده حامل بتواند سلاح خود را از فاصله بیشتر و خارج از رینگ پدافندی دشمن به صورت ایمن رها کند ضمن آنکه این نسل از بمبها همانند تسلیحات هدایت شونده اپتیکی، لیزری و ماهوارهای از دقت بسیار بالایی برخوردار است و احتمالا پیشتر نمونه از آنان نیز از جنگندههای F-۷ نیروی هوایی ارتش با نام «یاسین» و با برد ۶۰ کیلومتر آزمایش شده است که خبر تست موفقیت آمیز آن سال گذشته و طی رزمایشی اعلام شد.
در این تصویر انواع تسلیحات قابل حمله توسط فیترهای سپاه نمایش داده شده است. ازجمله موشک بینا، بمب بالدار، موشک آر ۶۰، بمب خوشهای سیمرغ، بمب فاب ۵۰۰، بمب تمرینی فاب ۲۵۰ و راکتهای اس ۸/ بر روی جنگنده نیز غلاف هدایت لیزری و راکت انداز نصب شده است.
در کنار این موارد، سوخوهای ۲۲ میتوانند طیف وسیعی از موشکهای ضدکشتی هواپایه همانند «نور» و «قادر» را که توسط مختصصان داخلی ساخته و توسعه داده شده است حمل کرده و در عملیاتهای دریایی نیز به صورت موثر ایفای نقش کنند.
از دیگر تسلیحات قابل حمل فیتر میتوان به موشکها و بمبهایی اشاره کرد به صورت خاص برای این جنگنده در کشور سازنده تولید شده و سابقه بهره گیری از آن در نیروی هوایی کشورمان بر روی بمب افکن ضربتی سوخو ۲۴ فنسر نیروی هوایی ارتش نیز وجود دارد.
از جمله این تسلیحات میتوان به موشک هوا به هوای هدایت حرارتی R-۶۰، موشکهای هوا به سطح هدایت لیزری Kh-۲۵ و Kh-۲۹، موشک ضد رادار توانمند Kh-۵۸U به عنوان یک سلاح راهبردی، انواع راکت اندازها همانند نمونه B-۸ و خانواده بمبهای سقوط آزاد عملیاتی یا تمرینی فاب من جمله نمونه سقوط آزاد ۵۰۰ کیلویی FAB-۵۰۰ و انواع غلافهای هدایت شونده اشاره داشت.
دیگر قابلیتی اعلامی توسط فرمانده نیروی هوافضا امکان کنترل پهپادها توسط بمب افکنهای سوخو ۲۲ در آسمان است که در حال حاضر تنها جنگندههای F-۱۵ اسرائیل در منطقه به آن مجهز هستند و به نوعی یک قابلیت خاص و بومی به حساب میآید که کمترین کشوری به آن دست یافته است.
هرچند توضیحی از این امکان جدید نیز داده نشده است، اما به صورت کلی هواپیماهای شکاری با بهره گیری از این توانایی منحصر به فرد میتوانند در نقش یک پست هوایی یا رله ارتباطی برای پهپاد عمل کنند و آنان را از محیط آسمان به سمت هدف هدایت کنند یا در محیطهای عملیاتی کنترل را از یک اپراتور زمینی به خلبان هواپیمای جنگنده منتقل کرد، ضمن آنکه این توانایی میتواند به عنوان یک خط ارتباطی موثر بین جنگنده و پهپاد (دیتالینک) در نظر گرفته شود تا عملیاتی مشترک هدف توسط هواپیمای بدون سرنشین نشانه گذاری شده و سپس جنگنده با تسلیحات خود به آن حمله ور گردد و یا با بهره گیری از تصویر برداری پهپاد حاضر بر فراز هدف از میزان موفقیت عملیات و شدت آسیب مطلع شد.
در پایان لازم به ذکر است که عملیاتی کردن بمب افکنهای ضربتی سوخو ۲۲ فیتر کاری ست بس بزرگ که متخصصان جوان کشورمان به آن دست یافته اند و حال آنکه این جنگنده علاوه بر توانایی پرواز پس از سه دهه به چنین بسته عملیاتی و ارتقای موثر دست یافته است نشان از آن دارد که نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی علاوه بر توانمندی ذاتی در بخش موشکهای بالستیک و سپس پدافند هوایی، عملیاتهای هوایی را نیز سرلوحه اقدامات خود قرار داده که گواه آن مراسم رونمایی صبح امروز از ده فروند جنگنده اورهال و ارتقا یافته به همراه مجموعه جدیدی از تسلیحات هوا به سطح هدایت دقیق در پایگاه هوایی نیروی هوافضای سپاه در شیراز است که صبح امروز انجام گرفت و با پرواز ۵ فروندی فیترها جلوه خاصی به آن بخشیده شد.
سرلشکر جعفری فرمانده سپاه درخصوص اهمیت دستاوردهای امروز گفت: اگر توانمندیهای سپاه که برگرفته از همت و اراده متخصصان جوان انقلابی است و بخشی از آن امروز در نیروی هوافضای سپاه مشاهده شد و در شعاع ۲۰۰۰ کیلومتری قابلیت بروز و ظهور دارد، به گوش رئیسجمهور ماجراجوی آمریکا برسد، هرگز از این غلطها نخواهد کرد و به این باور خواهد رسید که تهدید نفتی نیز به راحتی قابل پاسخگویی است.
ارسال نظر