بازخوانی جنایتی که به فراموشی سپرده شد

به گزارش پارس به نقل از مهر، در بیست و پنجم مه ۲۰۱۲ میلادی، صد و هشت نفر از جمله ۳۴ زن و ۴۹ کودک در روستایی در منطقه" حوله" به طرز فجیعی کشته شدند. این روستا در آن زمان به اشغال گروه های مسلح و تروریستی در آمده بود.

با معاینه اجساد قربانیان مشخص شد که سر بسیاری از آنها بریده شده و علائم روی این اجساد نشان می داد که آنان از فاصله بسیار نزدیک هدف قرار گرفته و کشته شده اند. این درحالی است که ابتدا رسانه های حامیان گروه های مسلح مدعی شدند دولت سوریه این روستا را هدف موشک و خمپاره قرار داده است.

در آن زمان که هنوز رسانه های غربی و برخی رسانه های منطقه هنوز به حضور گروه های تروریستی و القاعده اعتراف نکرده بودند، دولت سوریه تأکید کرد که این جنایت را گروههای تروریستی وابسته به القاعده مرتکب شده اند.
پس از افشای قتل این شهروندان سوری از فاصله نزدیک، بازرسان سازمان ملل برای دفاع از این گروه ها مدعی شدند شبه نظامیان وابسته به نظام سوریه دست به این جنایت زده اند.

در گزارش های اولیه رسانه های غربی ادعا شده بود که ۹۰ نفر در این روستا درحملات دولت سوریه کشته شده اند، ناظران سازمان ملل هم که بعدا به این منطقه رسیدند، این ادعا را تایید کردند. . این در حالی است که گزارش های بازرسان با گزارش های برخی رسانه های منطقه که اعلام کرده بودند این شهروندان و به ویژه کودکان با چاقو و سلاح های دیگر کشته شده اند، مغایرت داشت.

پس از این ماجرا تصاویری از این جنایت منتشر شد، این تصاویر اجساد خانواده هایی را نشان می داد که در داخل ساختمان ها به صورت وحشیانه و با سلاح گرم و از فاصله نزدیک کشته شده اند. این ساختمانها ویران نشده بود که این امر ادعای اول مبنی بر حمله هوایی به این روستا را رد می کرد.

سانا در خبرهای خود اعلام کرد که گروه های تروریستی در طول دوره ناآرامی ها در سوریه، جنایت های فجیعی را مرتکب شدند. با این حال، غرب و هم پیمانان آنان، همواره گزارش های ضد و نقیضی با هدف سرپوش گذاشتن بر جنایت های گروه های تروریستی و عوامل آنان منتشر کردند.

" الیستر کروک" افسر سابق سازمان اطلاعات انگلیس درباره این حملات گفته است که روش این جنایت با آداب و فرهنگ سوری ها مغایرت دارد. به گزارش مهر به نقل از العالم، وی با اشاره به شباهت این جنایت با جنایاتی که در عراق روی داده، خاطرنشان کرد: این نوع کشتار و بریدن سرها و گردن زدن به ویژه سر بریدن کودکان، شیوه ای است که به شرق هیچ ارتباطی ندارد، و نشانی از سوریه یا لبنانی بودن قاتلان در این کشتارها به چشم نمی خورد؛ ولی این جنایت دقیقا مشابه کشتارهایی است که در استان الانبار عراق اتفاق افتاده است.

کروک افزود: شاید این کشتارها به دست عده ای روی داده باشد که پس از جنگ در عراق به سوریه رفته اند. به اعتقاد وی، این جنایت بیشتر از آنکه شبیه به حملات شبکه القاعده باشد، تا حدود زیادی شبیه به حملات گروه" مصعب الزرقاوی" است که علیه شیعیان درعراق اعلام جنگ کرده است.

کروک خاطرنشان کرد: الزرقاوی شمار زیادی از عناصر تروریستی را پس از اینکه از استان الانبار به منازلشان بازگشتند، به سوریه فرستاد؛ از این رو ما از گروه هایی مشابه شبکه القاعده سخن می گوییم که در واقع بخشی از مخالفان هستند؛ شاید این گروه ها در مقایسه با کل مخالفان در اقلیت باشند، ولی به هرحال درجنگ سوریه مشارکت دارند.

حوادث منطقه الحوله بهانه ای شد تا کشورهای غربی دیپلمات های سوریه را اخراج کنند و در اول ماه ژوئن، شورای حقوق بشر سازمان ملل، رای به محکومیت سوریه داد. شورای حقوق بشر سازمان ملل، خواستار تحقیقات کیفری بین المللی درخصوص کشتارهای منطقه الحوله شد.

در این بین رسانه های غربی تا حد زیادی به گزارش های غیرموثق مخالفان تکیه کردند. بشار اسد رئیس جمهور سوریه طی سخنانی در پارلمان سوریه، کشتارهای منطقه الحوله را فجیع خواند و گفت: بحران سوریه داخلی نیست، بلکه این بحران جنگی خارجی است که توسط عوامل داخلی اجرا می شود؛ در صورتی که دست به دست هم دهیم مطمئن هستم که این وضعیت به زودی به پایان می رسد، آنچه در حوله روی داد کشتارهای فجیع و وحشیانه بود و در واقع، حیوان های وحشی نیز چنین کارهایی را انجام نمی دهند، ما اکنون با جنگی واقعی از سوی خارجی ها روبرو هستیم و با قاطعیت به مقابله با تروریسم ادامه می دهیم و درعین حال راه بازگشت به روی افراد پشیمان باز است و من از کسانی که در بازگشت به سمت ما تردید دارند، می خواهم که این اقدام را انجام دهند و بار دیگر تاکید می کنم که دولت سوریه به دنبال انتقام گرفتن از این افراد نیست.

" سرگئی لاوروف" وزیر خارجه روسیه اخیرا برخی طرف های خارجی را متهم کرد که با حمایت های تسلیحاتی و معنوی از گروه های مخالف مسلح در سوریه، به تحریک اقدامات خشونت بار دراین کشور اقدام می کنند. وی افزود این طرف ها می خواهند که جامعه بین الملل به شدت از سوریه خشمگین شود تا زمینه دخالت کامل خارجی ها دراین کشور فراهم شود.

مجله ادبی" نیویورکر" آمریکا در سال ۲۰۰۷ مقاله ای به قلم" سیمور هرش" منتشر کرد که درآن به طور موثق و مستدل تشریح کرد که چگونه آمریکا، رژیم صهیونیستی و عربستان سعودی در کنار" عبدالنور" از گروه" الحریری" در لبنان، ارتشی منطقه ای از افراط گرایان طایفه ای را با هدف بی ثبات کردن دولت هایی که شیعیان در خاورمیانه اداره می کنند تشکیل داده اند.

گزارش هرش درب ردارنده مصاحبه ای با" رابرت بایر" مزدور سابق سازمان جاسوسی آمریکا (سیا) در لبنان است که به حمایت از مسیحیان درقبال حملات افراط گرایان طایفه ای تحت حمایت آمریکا، رژیم صهیونیستی و عربستان سعودی مربوط می شود. این گزارش همچنین به حملات ضد مسیحیان در سوریه پرداخته است که ده درصد از جمعیت این کشور را تشکیل می دهند.

بر اساس این گزارش اقدام آمریکا، رژیم صهیونیستی و عربستان در اعزام افراط گرایان به سوریه با آگاهی کامل انجام شده و به طور قطع از آنان از کشتارهایی که در منطقه الحوله اتفاق افتاد، اطلاع داشتند.

دست کم از سال ۲۰۰۷، غرب به ویژه آمریکا تلاش کرد تا در کنار رژیم صهیونیستی و عربستان سعودی، گروه های افراطی و مسلح کوچک را که به طور مستقیم با شبکه القاعده در ارتباط بودند تشکیل دهند تا لبنان، سوریه و ایران را به طور مستقیم هدف قرار دهند.

" سیمور هرش" اظهار داشت؛ لبنانی های عضو گروه سعد الحریری که پس از آن توسط فؤاد السنیوره رهبری شد، به عنوان میانجی طراحان آمریکایی با گروه اخوان المسلمین سوریه بودند.

هرش گفت یکی از حامیان لبنانی گروه الحریری، با دیک چنی در واشنگتن دیدار کرده و شخصا با او درباره اهمیت استفاده از گروه اخوان المسلمین در سوریه در هرگونه تحرکی ضد دولت حاکم سوریه سخن گفته بود.

پس از آن ولید جنبلاط به هرش گفت که پاییز گذشته با معاون دیک چنی در واشنگتن برای بررسی احتمال سرنگونی نظام بشار اسد سخن گفته است. از میان قضایای دیگر، وی و همراهانش به دیک چنی توصیه کردند که اگر آمریکا تلاش دارد تحرکی را ضد سوریه انجام دهد، اعضای گروه اخوان المسلمین سوریه، کسانی هستند که باید با آنان دراین باره سخن گفت.

بر اساس این گزارش مدارکی وجود دارد که نشان می دهد دولت آمریکا در رویکردهای جدید خود، عملا از گروه اخوان المسلمین سوریه حمایت مالی کرده است، جبهه خلاص ملی سوریه، ائتلافی از گروه های مخالف است که اعضای اصلی آن گروهی به سرکردگی عبدالحلیم خدام معاون سابق رئیس جمهور سوریه است که در سال ۲۰۰۵ از نظام این کشور و گروه اخوان المسلمین جدا شد.

وی افزود خدام که درحال حاضر در پاریس زندگی می کند از عربستان سعودی با اطلاع آمریکا پول گرفته بود. بر اساس گزارش های مطبوعاتی، در سال ۲۰۰۵، هیئتی از اعضای جبهه خلاص با مسئولان شورای امنیت ملی آمریکا دیدار کرده بود و یک مسؤول سابق کاخ سفید به وی گفت عربستانی ها به اعضای این جبهه گذرنامه دادند.

در ماه می ۲۰۱۲، رسانه هایی مانند رویترز، اعلام کردند که شاخه نظامی گروه اخوان المسلمین سوریه که تحت حمایت آمریکا و رژیم صهیونیستی و عربستان است، خشونت های طایفه ای را که بیش از یک سال در سوریه جریان دارد، رهبری و جهت دهی می کند. منابع وابسته به مخالفان اعلام کردند که گروه اخوان المسلمین با آرامش برای حمایت مالی از جدا شدگان از گروه به اصطلاح ارتش آزاد سوریه که پایگاه آن در ترکیه است، وارد عمل شده است تا از آن ها برای ورود به سوریه حمایت مالی و پشتیبانی کند؛ تا آنها پایگاه مردمی خود را در میان خرده کشاورزان اهل تسنن و طبقه متوسط جامعه سوریه به دست بیاورند.