به گزارش پارس نیوز، غرضی و هاشمی طبا دوتن از کاندیداهای ریاست جمهوری که به نوعی رقیب روحانی نیز محسوب میشدند، در پاسخ به این سوال که اگر به جای رئیس جمهور الان بودند، چه می کردند، پاسخ های جالبی را ارائه دادند.

بخشی های اظهارات این دو چهره سیاسی در گفتگو با روزنامه اصلاح طلب اعتماد را می خوانید:


محمد غرضی:

*من سوابق اجرایی بسیاری داشته‌ام. فقط ١٦ سال وزیر بودم. حدود ٢٠ سال درعملیات ستادی دولت کار کردم و تمام حرف‌های خودم را برای اینکه به این روز گرفتار نشویم در همان مناظره‌ها به عرض ملت رساندم.

*مهم‌ترین دلیل – گرفتاری فعلی - این است که دولت‌ها بیش از درآمد خود هزینه کرده و کسری می‌آورند. معمولا نیز می‌خواهند این کسری را با بالابردن نرخ ارز جبران کنند. این امر در ایران سابقه زیادی دارد اما در دولت‌های نهم و دهم و دولت فعلی به‌شدت ملموس بوده است. هر دو نیز دچار گرفتاری شدند.

*مشکلات خارجی همیشه هست و در آینده نیز خواهد بود. حتی در زمان محمدرضا پهلوی که روابط بسیاری خوبی با امریکا داشتیم نیز از این گرفتاری‌ها بود. بلافاصله بعد از کودتا نرخ ارز چند برابر شد. منظورم این است که در آن دوره‌ها نیز مشکلات بیرونی وجود داشت.

*برای اولین اقدام‌ برای برون رفت از وضعیت فعلی جلوی تزریق نقدینگی را می‌گرفتم. این کار دولت را خیلی در چشم مردم تضعیف می‌کند. دولت باید بتواند که نرخ ارز را تثبیت کرده و با استحکام ریال دل مردم را گرم کند.این کار می‌تواند به دولت کمک کند. به نظر من دولت فعلی اینقدر هزینه زیادی دارد که هیچ مقاومتی نکرده و همین طور پول را در جامعه تزریق می‌کند. می‌گویند ظرف همین ١٠ روز گذشته ٣٠ هزار میلیارد تومان نقدینگی به کشور اضافه شده است. این رقم خیلی بالایی است. دولت روحانی توانایی کنترل این وضعیت را ندارد. حامی سیاسی نیز برای این کار ندارد. دوستان دولت مدام به او فشار می‌آورند. مخالفانش هم از سوی دیگر. ببینید وزرای دولت چه می‌کنند. آقای روحانی می‌گوید بگویید که دلار ٤٢٠٠ تومانی را به چه کسی داده‌اید؟ اما نمی‌گویند. همه اینها باعث می‌شود که نقدینگی به اجزای سیستم اداری کشور فشار آورد. مجموعا موفق نیستند.

*تمام راه‌هایی که رفته‌اند به بن بست رسیده و راه دیگری باقی نمانده است. وضعیت طوری است که دیگر در داخل کشور تولید انجام نمی‌شود. چون تولید انجام نمی‌شود واردات چه به صورت قانونی و چه به صورت غیرقانونی بازار را گرفته است. تا زمانی که تولید جایگاه خود را پیدا نکند دولت به جایی نمی‌رسد.

*اگر جای روحانی بودم، دقیق و شفاف اشکالاتی که در انجام امور وجود دارد را بیان می‌کردم و می‌گفتم که مثلا این مدیر چنین کرد و آن سیاست چه نتیجه‌ای داشت. می‌گفتم که قاچاقچی‌ها و... چه کردند.

*ملتی که من می‌شناسم شرایط بسیار بسیار سخت‌تری را پشت سر گذاشته‌اند. نیمه دوم دهه شصت شرایط به مراتب بدتر از حالا بود و مردم آن را گذراندند. اشکال فعلی این است که افکار عمومی و حامیان دولت به استحکام آن دلگرم نیستند و نمی‌دانند که می‌خواهد چه کند.

*روحانی زمانش را از دست داده است. آقای روحانی هشت سال فرصت داشت که پنج سال آن را گذرانده است. زمان دیگری ندارد زیرا مدیران دور و بر او به او بی‌وفا هستند.

*من به مردم بیش از دولت امیدوار هستم. مردم می‌توانند شرایطی را تحمل کنند که وضعیت از این بدتر نشود. مشکل اصلی روحانی این است که شرایط بدتر از حالا بشود. اگر استعدادهای پرهیزکار بیشتری در سیستم دولتی وجود داشته باشد می‌توانند وضعیت را کنترل کرده و ان‌شاءالله از این بدتر نشود.

*مردم اکنون به قول‌های دولت‌ها پشت کرده‌اند و منتظر هستند ببینند که آنها به سوی مردم بازمی‌گردند یا نه. شما اگر با یک نفر قهر کنید منتظر می‌مانید که او بیاید و از شما دلجویی کند. دولت غیر از دلجویی از مردم چاره‌ای ندارد. مردم اکنون پشت کرده‌اند و به محض اینکه می‌گویند فلان چیز را نخرید برای خرید همان چیز هجوم می‌برند. استنباط مردم این است که اقدام دولت به ضرر آنهاست و عکس‌العمل نشان می‌دهند.

*دولت باید برای جلب حمایت مردم از خطاهای گذشته استغفار کند، رفیق بازی نکند و ارز ٤٢٠٠ تومانی به کسی ندهد. مدیران را در مقابل مردم قرار ندهد. مدیریت به معنی رویارویی با مردم نیست. مدیریت به معنی حل مشکلات اجتماعی است. ظرف چهل سال گذشته هر کسی آمده و بار مردم را سنگین کرده است.
*من به مردم که به کشور علاقه‌مند هستند بسیار خوشبین هستم اما به مدیریت‌ها خوشبین نیستم. قبلا هم گفته‌ام و باز تکرار می‌کنم که چپ نمی‌تواند دولت نگه دارد و راست نمی‌تواند ملت نگه دارد. کشور را مردم را نگه می‌دارند.
 

سید مصطفی هاشمی‌ طبا:

*من معتقدم دولت حسن روحانی برخی اقدامات لازم را انجام داده‌اند اما می‌شد کارهای بیشتری برای بهبود اوضاع کشور انجام داد. تعریف من از وضعیت کنونی کشور با سایر عزیزان متفاوت است.
 
*به اتفاقات ارز و سکه دقت کنیم. زمانی که این اتفاقات رخ داد، متاسفانه تصمیم نادرستی گرفته و قصد داریم از این موضوعات رهایی پیدا کنیم در حالی که مسائل کشور بسیار بزرگ‌تر و مهم‌تر از موضوعات اینچنینی است. مسائلی که ما با دشمنان خارجی خود داریم، مسائل مهمی است اما در طول سال‌های اخیر دولت‌ها با اتخاذ تصمیمات نادرست چالش‌های بسیاری را برای کشور خلق کرده‌اند.
 
*من معتقدم هیچ اقتصاد‌دان یا هیچ‌یک از مسوولان سیاسی و نظامی کشور نتوانستند برنامه‌ای برای برون‌رفت از وضعیت فعلی ارایه کنند. کشور ما امروز علاوه بر مسائل خارجی با بسیاری از موضوعات داخلی رو‌به‌رو است. در مشکلات خارجی و داخلی صورت مساله مشخص است؛ برجام به صورت دقیق و کامل اجرا نشد و امریکا از این تعهد‌نامه بین‌المللی خارج شده است. این اتفاقات تبعات سنگینی برای اقتصاد کشور داشته است که عبارتند از نقدینگی سنگین در کشور که سبب ظهور فساد است.
 
*دومین مشکل دولت، بدهی سنگین به اشخاص حقیقی و حقوقی است که سبب رکود بسیاری از موسسات تولیدی و خدماتی در کشور شده است. سوم طرح‌های نیمه‌تمام دولتی که به خاطر شرایط بودجه امکان تکمیل آنها وجود ندارد. چهارم اجبار دولت به فروش ارز برای تامین هزینه‌های جاری کشور. پنجم تعطیلی واحد‌های صنفی و در نهایت بحران آب که جدی‌ترین چالش دولت در ما‌ه‌های آتی خواهد بود.
 
* من اگر به جای آقای روحانی بودم برای این مسائل طرح و برنامه ارایه می‌کردم. البته باید صراحتا بگویم این طرح‌ها و برنامه‌ها بسیار سنگین و سخت، هم برای نظام و هم برای مردم است اما برای حل مشکلات باید سختی کشید. موضوعاتی مانند ارز و سکه موضوعات معلولی است که اگر هم حل شود گرهی از کشور باز نمی‌شود.
 
*مهم‌ترین اولویت من ایجاد همدلی و همکاری میان قوه قضاییه، دولت، مجلس و مقام معظم رهبری است. برای اجرا شدن برنامه‌های پیشنهادی باید میان قوا و مقام معظم رهبری هماهنگی وجود داشته باشد. اگر بنا است تصمیمی درست اتخاذ و اجرا شود باید روی آن اجماع وجود داشته باشد. در سیاست خارجی نیز این موضوع صدق می‌کند. وقتی ما با نیرو‌های استکبار درگیر هستیم، نباید سیاست‌های رادیکالی را در عرصه بین‌الملل اجرا کنیم زیرا منتهی به وضعیتی می‌شود که نه به نفع کشور است و نه به نفع مردم. این مهم نیازمند برنامه‌ریزی مناسب است.

*تغییرات در دولت‌ها امری طبیعی است. چه کسی گفته است که یک وزیر باید ٤ سال بر صندلی تکیه بزند؟ رییس‌جمهور باید به تحلیل درستی از وضعیت موجود برسد تا با توجه به تحلیل‌ها تغییرات را اعمال کند. اما باید توجه داشت که با تغییر وزرا هیچ مشکلی حل نمی‌شود. این تغییرات بیشتر مسکن سیاسی است تا عملی راهگشا زیرا سیاست‌های اصلی کشور تغییر نمی‌کند. ما باید سیاست‌های اصلی خود را مورد بازنگری قرار دهیم. باید سیاست‌های مشخص و روشن همراه با راه‌حل عملی تدوین شود که این مهم نیازمند کمک مجلس است. این تصمیمات ممکن است تبعاتی برای مردم داشته باشد. اگر واقعا می‌خواهیم از وضعیت فعلی خارج شویم، مردم باید تبعات تصمیمات درست را بپذیرند.

*به نظر من وزارت امور خارجه در برابر خروج امریکا از برجام راهکار مناسبی را اتخاذ کرده است اما حرف من این است که چه امریکا در برجام باشد یا نباشد و چه ما برجام را ادامه دهیم یا ندهیم تفاوتی برای کشور ندارد. مهم آن است که ما سیاست‌های داخلی خود را تغییر دهیم.
 
 *واقعیت آن است که موضوعات بین‌المللی در دست ما نیست. بسیاری از شرکت‌های اروپایی هستند که منافع خود را در ارتباط با امریکا می‌بینند یا طرف اروپایی برجام نیز ممکن است در آینده به سمت امریکا چرخش داشته باشد.
 
*این موضوعات اجتناب ناپذیر است و متاسفانه ما نمی‌توانیم روی این تصمیمات اثر گذار باشیم بنابراین باید تمرکز خود را بر موضوعاتی بگذاریم که سرنوشت آن در دست خودمان است. ما باید سیاست‌های داخلی خود را فارغ از هرگونه امتیاز، رانت یا فساد اصلاح کنیم. این اقدام می‌تواند کشور را به حرکت رو به جلو وادار کند.
 
*دستور اخیر رییس‌جمهور مبنی بر انتشار اسامی دریافت‌کنندگان ارز دولتی گامی بسیار مهم و موثر در راستای مبارز با فساد سیستماتیک است. چه ایرادی دارد مردم در جریان امور کشور قرار بگیرند؟ متاسفانه برخی وزارتخانه‌ها در برابر شفافیت به هر دلیلی مقاومت می‌کنند. این نافرمانی از دستور رییس‌جمهور به کشور لطمه می‌زند. به عنوان نمونه در ماجرای قاچاق چند هزار خودرو هیچ‌کس متوجه نشد که در نهایت چه اتفاقی افتاده است. ما باید با مردم صحبت کنیم و واقعیت را برای آنها بازگو کنیم. شفاف‌سازی یکی از ارکان مهم در کشور است که باید به آن توجه شود.
 
*به نظر من موضوعاتی که موجب سوءاستفاده تبلیغاتی دشمن علیه کشور می‌شود نباید مطرح شود در غیر این صورت باید مردم در جریان امور قرار گیرند. برخی موضوعات هست که اگر از زبان مسوولان نظام مطرح شود عناصر ضد‌انقلاب از آن سوءاستفاده می‌کنند بنابراین هنگام مطرح کردن موضوعات باید بسیار مراقب بود که خوراک تبلیغاتی علیه کشور در اختیار دشمنان قرار نگیرد.