راه خطرناک نمایندگان مجلس در برخورد با آزادی فکر در دانشگاه

واقعیت چیست؟

به‌راستی چه اتفاقی افتاد که لایحه‌ای مشابه برجام با عاقبتی مشابه برجام در کم‌تر از 20 دقیقه تصویب نشد و برای دو ماه به حالت تعلیق درآمد؟

نگاه ساده‌ای در فضای رسانه‌ای با چاشنی اندکی شناخت از جریانات و البتهتشکل‌های دانشجویی به‌وضوح نشان از آن دارد که اولین تحرکات و اعتراضات برای مقابله با تصویب بی‌حساب لایحه الحاق ایران به کنوانسیون مبارزه با تأمین مالی تروریسم از سوی جامعه دانشگاهی و به‌صورت دقیق‌تر دانشجویان صورت گرفت به‌طوری‌که در 11 خردادماه امسال در نماز جمعه شهرهای مختلفی در سرتاسر کشور شاهد پخش بیانیه، جمع آور طومار و حضور اعتراضی دانشجویان همراه با شعارنوشته‌هایی حاوی شعارهایی همچون «اروپا دستور می‌دهد، مجلس هم تصویب می‌کند»، «استقلال کشور را به بازی نگیرید» و «خون شهدای مدافع حرم را پایمال نکنید» بودیم. در برخی از تریبون‌های نماز جمعه مانند شهر قم نیز نمایندگان جنبش دانشجویی پیش از شروع خطبه‌های این برنامه عبادی سیاسی مخالفت خود را با تصویب لایحه موسوم به FATF ابراز داشتند.

اما موضوع به این روز ختم نشد و دانشجویان با برگزاری جلسات تبیینی سعی کردند تا دیدگاه خود را که داری پشتوانه عقلانی بود به گوش مسئولین، دانشجویان و مردم برسانند که از آن جمله می‌توان به نامه شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی دانشگاه‌های سراسر کشور به رئیس مجلس شورای اسلامی و درخواست برگزاری علنی جلسه بررسی طرح، نامه ۴۶ بسیج دانشجویی خطاب به نمایندگان مجلس، بیانیه اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه‌های سراسر کشور و جلسه بررسی قرارداد FATF (با حضور آقای براتی کارشناس اقتصاد بین‌الملل و متخصص حوزه تحریم) به همت انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران اشاره کرد.

راهپیمایی روز قدس دوباره موج اعتراضات دانشجویان را جمع کرد تا بار دیگر در میان مردم روزه‌دار حاضر شوند و ضمن اعلام مخالفت خود به تبیین این قرارداد ننگین بپردازند. شهرهای مختلف کشور ازجمله تهران، اصفهان، قم، مشهد، شیراز، همدان، کرج، زنجان، اردبیل، شهرکرد، آبادان، نور، بابل، یاسوج، کرمانشاه، سمنان، بیرجند، آبادان، دهدشت و بسیاری از شهرهای دیگر شاهد موج اعتراضات دانشجویان بودند.

دانشجویان بازهم از پای ننشستند و تمام تلاش را برای ارتباط گرفتن با نمایندگان خود در مجلس شورای اسلامی به کار بستند عدم توجه بسیاری از نمایندگان مجلس به مطالباتشان سبب شد تا در ابتکاری بدیع از طریق پیامک صدای خود را به گوش نمایندگانشان برسانند؛ این موج فضای مجازی و بالأخص توییتر و اینستاگرام را نیز پر کرد و دو هشتک FATF, NO2FATF در این دو شبکه به‌صورت گسترده پخش شد.

اما پس از تعلیق دوماهه بررسی و تصویب لایحه کنوانسیون مبارزه با تامین مالی تروریست (TF) برخی نمایندگان که موافق پیوستن ایران به این کنوانسیون هستند با دروغ‌پراکنی و جوسازی رسانه‌ای در روزهای اخیر سعی دارند تا مخالفت جریان دانشجویی و مردمی در کل کشور را  را یک امر سیاسی که از سوی گروه سیاسی خاصی هدایت می‌شود، جلوه دهند. عده‌ای که تا پیش از این خود را قدرت بلامنازع در تصویب لوایح برجام گونه می‌دانستند با دیدن پویایی جنبش دانشجویان شروع به تخریب این جریان کردند. مصاحبه‌هایی که روزنامه اعتماد در شماره روز سه شنبه خود با برخی نمایندگان منتشر کرده است نشان دهنده اثرگذاری صریح اعتراضات دانشجویی است و انتساب آن  به اتفاقات شهر مشهد و همچنین اعتراضات سال گذشته حربه دیگری است که برای  به حاشیه‌راندن اعتراضات شکل گرفته پیرامون این لوایح استعماری است.

اما برخی نمایندگان در انحراف افکار عمومی فعالیت بیشتری را داشتند. علیرضا رحیمی نماینده مردم تهران در پیام توییتری این موج را علیه مجلس توصیف کرد و همچنین در اظهارنظر دیگری شهر مشهد را مرکز طراحی پیامک‌ها دانست. سهیلا جلودار زاده دیگر نماینده مجلس و از اعضای لیست امید برخی از این پیام‌ها را توهین‌آمیز و برخی که متعلق به نمایندگان تشکل‌های دانشجویی بود را محترمانه دانست؛ اما پروانه مافی پیام‌ها را حاوی کلمات توهین‌آمیز اعلام کرد.علی ادیانی راد هم با این استدلال که تلفن همراه وسیله شخصی است سعی در تخریب این موج نمود علی لاریجانی و محمدرضا تابش نیز واکنش‌های مشابهی به این اقدام داشتند. محمود صادقی نماینده اصلاح‌طلب و پرحاشیه فراکسیون امید در پیامی توییتری فضاسازی‌های علیه تصویب لوایح مربوط به FATF   را به قاچاقچیان نسبت داد و بدون هیچ مبنایی اتهامات بسیاری را به‌ معترضان این لوایح نسبت داد.

اما پس از  جوسازی‌ها و اظهارات نادرست نمایندگان مجلس متن پیامک‌های تهدیدآمیزی که نمایندگان از آن سخن گفتن توسط رسانه‌های اصلاح‌طلب منتشر شد که پیام‌ها توسط دانشجویان تشکل‌های دانشجویی ارسال شده‌ است و آن‌گونه که وانمود شده است حاوی کلمات تهدید آمیزی نبوده است.

بخشی از  پیامک‌های ارسالی توسط دانشجویان که توسط رسانه‌های اصلاح طلب منتشر شده است

موج انبوه پیامک‌ها به نمایندگان زنگ خطری است برای آن‌ها تا برای عدم ارتباطشان با محیط دانشگاهی فکر بردارند و در پایان جای این سؤال باقی می‌ماند که اصلاح‌طلبان باوجود شعار زیبای آزادی بیان چگونه از رسیدن صدای مردم و دانشجویان به گوششان این‌گونه ترسیده‌اند؟ مگر نمایندگان مجلس کاری جز انعکاس نظرات مردم‌دارند؟