تحریم شویم یا نه باید روی پای خودمان بایستیم

حسن روحانی رئیس‌جمهور، امروز(سه‌شنبه 18 اردیبهشت) در حاشیه بازدید از بیست و سومین دوره نمایشگاه بین‌المللی نفت، گاز، پالایش و پتروشیمی اظهار داشت: نفت به طور کلی با مشتقات آن، در مجموعه یک صنعت کاملاً راهبردی هم برای ما و هم منطقه و دنیای صنعتی.

وی با بیان اینکه نفت در ایران، هیچ‌وقت یک مسئله اقتصادی نبوده؛ بلکه همیشه مسئله‌ای سیاسی بوده است تصریح کرد: بعد هم مسئله‌ای اقتصادی بوده و بعد مسائل دیگر اجتماعی را در کنار خود داشته است.

روحانی با اشاره به بازدید از نمایشگاه نفت، گاز، پالایش و پتروشیمی اظهار داشت: آنچه ما دیدم نمونه کوچکی بود از آنچه دارد انجام می‌شود.

وی ادامه داد: اولین قدم در ارتباط با نفت، رابطه درست بین دولت و شرکت‌ها است. باید به هم اعتماد داشته باشیم و به هم کمک کنیم. کلمه‌ای که به کار می‌گیرم قشنگ نیست امّا باید بگویم که باید با هم راست بگوییم و درست حرف بزنیم؛ چرا که در تکنولوژی و ساخت، یک دستگاه اجرایی یکدفعه می‌خواهد متکی باشد به اینکه کل سرمایه‌اش با آن تکنولوژی سر و کار دارد.

روحانی خاطرنشان کرد: در زمان جنگ یک آقایی مدعی بود دستگاهی را اختراع کرده است. ما معطل بودیم که این دستگاه درست شود. همه فرماندهان هم منتظر بودند. خدا رحمت کند مرحوم هاشمی را، وقتی که دستگاه آماده شده بود، برخی می‌گفتند آیت‌الله هاشمی هم برای مراسم آزمایش از این دستگاه برود. به آقای هاشمی گفتیم شما نروید من هم نمی‌روم، بلکه یکی دو نفر را می‌فرستیم تا ببینیم چه خبر است. وقتی آزمایش شروع شد اولین نفری که فرار کرد همان فردی بود که دستگاه را درست کرده بود.

وی ادامه داد: در مسئله صنعت نفت هم جان و هم سرمایه در میان است لذا دقت خیلی مهم است. این را نمی‌خواهم بگویم که در فناوری داخلی‌مان بی‌اعتماد باشیم و به خودمان اعتماد نکنیم و ریسک نکنیم؛ چاره‌ای نداریم ما باید ریسک کنیم اما در جاهایی که سرمایه کوچکی است و حادثه زیادی رخ نمی‌دهد این ریسک مورد قبول است اما جاهای دیگر باید بیشتر اعتماد کنیم.

روحانی خاطرنشان کرد: کار مشترک با فناوری خارجی و سپس رسیدن به استقلال کامل به نظر من یک راه میانبر است. در جاهایی که حساس است یکی از کارهای میانبر این است که با شرکت‌های معروف قابل اتکا و اعتماد خارجی برای هرکجا که هست و با مشارکت کار را شروع کنیم، شاید یک کار میانبری باشد تا سریعتر به نتیجه برسد.

رئیس قوه مجریه تصریح کرد: شرکت‌ها باید به این مسئله اعتماد کنند که دولت و دستگاه اجرایی هرکجا ببیند ساخت داخلی مطمئن ایجاد شده دیگر خرید خارجی را در آن زمینه قطع کنند. ممکن است جنسی که ما در داخل می‌سازیم عمرش 15 سال باشد و جنس خارجی 20 سال اینها مهم نیست یا حتی اگر جنسی که از خارج می‌خریم قیمتش 100 تومان و آنچه که در داخل می‌سازیم 110 تومان، اشکالی ندارد 10-20 درصد گران‌تر در بیاید، اینها را باید حتماً قبول کنیم به دلیل اینکه به غیر از این نمی‌شود صنعت داخلی را متوقف کرد و روی ریل سرعت انداخت.

روحانی اضافه کرد: من فکر می‌کنم وزارت نفت ما امروز در این کار مصمم است که از توان و امکانات داخلی استفاده کند. ما باید یک کاری کنیم رابطه صمیمانه‌مان تبدیل به «نعمت» شود. اینکه خوب نیست بگوییم چون تحریم می‌شویم مجبوریم در داخل یک کاری کنیم؛ نه، تحریم بشویم یا نشویم ما باید به سمت این برویم که روی پای خودمان بایستیم و بارها را روی شانه خود بگیریم این یک ضرورت است و برای کشور ما هم مهم است.

وی خطاب به تولیدکنندگان صنعت نفت، گاز، پالایش و پتروشیمی گفت: این کاری که شما انجام می‌دهید یک کار مهم و ارزشمند است مثلاً همین لوله بدون درز با کیفیتی که به دنبال تولید آن می‌رویم، یا سکوهای دریایی که با دست خودمان می‌سازیم، یا فازهایی که در پارس جنوبی خودمان با اتکا به تکنولوژی خودمان پیش می‌رویم، یا کمپرسورهایی که در قدرت‌های قابل قبولی ساخته شده و یا تاسیسات سر چاهی که الان دیدیم همه اینها بسیار با اهمیت است و می‌تواند یک تحول بسیار خوبی را در کشور بوجود آورد.

روحانی تأکید کرد: این اقدامات در کنار فواید اقتصادی و اشتغال که هر دو برای ما مهم است از این بالاتر امید، نشاط و غرور ملی است که به وجود می‌آورد. ملت ما باید به آینده‌اش متکّی، مطمئن، امیدوار، با نشاط و با اعتماد باشد و برای شرکت‌های دانش‌بنیانش، کارآفرین، ملت احساس غرور کند.

رئیس جمهور بیان داشت: غرور و امید یک سرمایه بزرگ است، ما طرح‌های مهمی داریم که اینجا اشاره شد. اولاً نفت و گازی که ما تولید می‌کنیم باید بتوانیم نگه داریم چون به طور طبیعی اگر همینطوری ادامه دهیم کاهش پیدا می‌کند و یک زمانی هم نمی‌صرفد از یک چاهی استفاده کنیم. 

رئیس قوه مجریه اعلام کرد: اولین کار حفظ، حراست و حفاظت و نگهداری از آن است و دومین قدم استفاده بهتر از آن است، ما داریم وارد تکنولوژی‌های روز می‌شویم که در دنیا استفاده می‌شود. مرحله دوم این است که ما استفاده و بهره‌وری‌مان را افزایش دهیم. همینی که الان داریم اگر درست و بهینه استفاده کنیم.