در این ۱۷ سال در افغانستان چه غلطی می کرد؟

پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- فرهمند علیپور- وقتی رییس جمهور آمریکا سیاست سختگیرانه اش علیه پاکستان را اعلام کرد و از هند، رقیب متخاصم این کشور خواست تا تلاش کند و جای پای بیشتری در افغانستان پیدا کند، نوشتم روزگار بر افغانستان تلخ تر خواهد شد، زیرا که اقدام آمریکا در دعوت آشکار از هند تنها موجب خشم و تکاپوی بیشتر محافل امنیتی پاکستان خواهد شد و هزینه همین چهار کلمه حرفهای ترامپ را شهروندان معمولی افغانستان خواهند داد.

- همین آتشی هم که امروز جنگنده های ارتش ترکیه بر سر عفرین و مردمان کرد می ریزند، به فاصله کمتر از چند روز پس از آن بود که آمریکا گفت که از کردها نیروی مرزبانی ۳۰ هزار نفره ای خواهم ساخت و همین شد بهانه ای به دست اردوغان برای ریختن بمب هایش بر سر مردم مظلوم شمال سوریه، نیروی نظامی که ساخته نشد هیچ، بلکه جنگی تازه در منطقه و گرهی تازه بر جنگ سوریه زده شد -

آن روزها در کابل عده ای از دوستانم از اعلام استراتژی تازه آمریکا در قبال پاکستان اما خوشحال بودند، اینکه حالا آمریکا می خواهد محکم پشت سر مردم مظلوم افغانستان باشد. که خب این هم طنزی است تلخ! چرا بعد از ۱۷ سال جنگ تازه می خواهد محکم بایستد؟ پس در این ۱۷ سال چه غلطی می کرد؟

در جنوب کشور هم عده ای از مردمان پشتون پول جمع کردند تا قطعه ای طلا بخرند و از رییس جمهور آمریکا و «شجاعتش» در برابر اسلام آباد قدردانی کنند!

اما کافی است مروری داشته باشیم بر روزشمار حوادث افغانستان تا مشخص شود که وضعیت در حال بهبود است یا در حال بدتر شدن. همین دو هفته پیش اشرف غنی در برابر خبرنگار سی بی اس  گفت که دولتش بدون ارتش آمریکا چند ماه هم دوام نمی آورد. خبرنگار هم به طعنه یادآور شد که همین حالا هم در خود پایتخت کابل هم چندان آرامشی نیست. شهری که بنا بر تیتر این گزارش «در محاصره» است.

فردای اعلام استراتژی تازه ترامپ نوشتم که :«روساى جمهور آمریکا عوض مى شوند، سیاست هاى تازه در قبال جنگ افغانستان اتخاذ مى کنند، نخست وزیران پاکستان هم اغلب تا پایان دوره قانونى خود نرسیده از قدرت خلع مى شوند، جنگ افغانستان اما ، طولانى ترین جنگ تاریخ آمریکا اما ، به پایان نمى رسد و از شمار روزهاى خونین و پر هراس در افغانستان کاسته نمى شود.»

خداوند همه قربانیان فاجعه امروز کابل را بیامرزد و به خانواده و عزیزانشان صبر عطا فرماید.