پارادوکس اطلاح طلبانه

پایگاه خبری تحلیلی «پارس» - چپ و راست اظهارات اصلاح طلبان است مربوط به تماس با وزیر اطلاعات یا رئیس پلیس کشور برای آزادی دانشجویان یا برخی از آشوب گران در ناآرامی های اخیر، به راستی آنها به دنبال چه هستند؟

به گزارش پارس به نظر می رسد دستور کار واحدی برای فعالین و نمایندگان اصلاح طلب صادر شده تا در فضای رسانه ای، در آشوب های اخیر ماهی های سیاسی دشت کنند. سیاست دوگانه اصلاح طلبان در برخورد با حاکمیت خود را به خوبی در حوادث اخیر و اغتشاشاتی که می توان از آن به عنوان محک امنیت و ثبات ایران در برابر توطئه دشمنان یاد کرد، نشان داد.

در حالیکه نیروی های انتظامی و اطلاعاتی کشور توانستند اغتشاشات را مدیریت کنند و مهر پایانی بر آن بکوبند، اینک نوبت اصلاح طلبان شده تا از خود در میان اقشار خاکستری و معترضانی که به مواضع آنها در زمان آشوب ها نقد جدی داشتند، بازسازی کنند. ژست وکیل مدافع آشوب گران و دایه عزیزتر از مادر شدن برای بازداشتی های اخیر، گرفته شده و نمایندگان فراکسیون امید، اعضای شورای شهر تهران و برخی از فعالین رسانه ای و سیاسی اصلاح طلب به صورت پی در پی اظهارات و پیام هایی در فضای رسانه ای و عمومی از خود بروز می دهند و منتشر می کنند تا  بدین وسیله از این فرصت پیش آمده، زمینه ای برای فراموشی برخی از مواضع اصلاح طلبان در ایام آشوب مهیا سازند.

مصاحبه ها و بیانیه های اصلاح طلبان در زمان آشوب ها باعث تعجب بسیاری از ناظران شد و حتی بسیاری از رسانه های فارسی زبان در آن سوی آب، انتظار شدت محکومیت اغتشاشات از سوی اصلاح طلبان را نداشتند. بیانیه مجمع روحانیون مبارز به ریاست سیدمحمد خاتمی، رهبر جریان اصلاحات و مصاحبه های فعالین سیاسی چون عباس عبدی که خواهان برخورد تند با آشوبگران شده بود، این فرضیه را پیش روی تحلیل گران قرار داده که جریان اصلاح طلب به دنبال نزدیک شدن به حاکمیت و اصلاح رویه افراطی خود است. هرچند برخی از اصلاح طلبان تندرو چون عبدالله رمضان زاده و مصطفی تاج زاده خواهان ادامه اعتراضات بودند و هستند و به صورت طلبکارانه ای نظام را مسئول و مسبب مشکلات اقتصادی و معیشتی معرفی می کنند و تقابل نظام و مردم را دنبال می کنند ولی درظاهر طیفی از اصلاح طبان سیاست دوگانه ای را دنبال می کنند.

در زمان آشوب محکوم کردن آن و حتی درخواست سرکوب های شدید و اینک پس از فروکش کردن آشوب ها و مشخص شدن نقش مزدورانی برای برهم زدن امنیت و ثبات ایران، فرو رفتن در نقش وکیل مدافع بازداشتی ها، گویای این نقش دوگانه اصلاح طلبان است. نزدیک شدن به مواضع حاکمیت از سوی اصلاح طلبان در ایام آشوب، رسوایی بزرگی برای آنها در میان مدافعان تندرو و اقشار خاکستری بود که همواره سعی می کردند نظر آنها را در ایام انتخابات به خود  جلب کنند. اینک عبور از اصلاح طلبان و سیدمحمد خاتمی که توانسته بود در چند انتخابات گذشته نقش موثری بازی کند، به کابوس اصلاح طلبان تبدیل شده است.

از این رو نقش ریاکارانه خود را کنار گذاشته و از هر وسیله ای استفاده می کنند تا به نوعی صدای بازداشتی های آشوب های اخیر باشند. حتی سیدفاطمه حسینی، دختر صفدر حسینی و نماینده فراکسیون امید نیز در اظهارتی گفته است که در گفتگو با وزیر اطلاعات خواهان آزادی بازداشتی ها شده و از جسله فراکسیون امید با برخی از وزرا و مسئولین انتظامی خبر داده است. در شبکه های اجتماعی نیز پر از مصاحبه ها و اظهارات نمایندگان اصلاح طلب مجلس و اعضای شورای شهر تهران و اخبار پیگیری آنها  برای بازداشتی هاست. به عنوان مثال غلامرضا حیدری یکی دیگر از نمایندگان فراکسیون امید در توئیتی نوشته است: «درحاشیه جلسه امروز مجلس به فرمانده نیروی انتظامی گفتم شما خود دارای فرزند هستید، پس بهتر است از پرونده سازی برای بازداشت شدگان خودداری و آنان آزاد شوند.» یا ناهید خداکرمی، عضو شورای شهر تهران که وظایف سنگینی چون سیاستگذاری های مدیریت شهری را برعهده دارند، در اظهاراتی در شورای شهر به آشوب های اخیر پرداخته و با متهم کردن تلویحی نهادهای امنیتی از کهریزک دیگر سخن گفته است: « تعداد زیادی از شهروندان تهرانی از جمله دانشجویان دستگیر و زندانی شده اند. بدیهی است با خاطره تلخی که مردم، والدین و بستگان این عزیزان از کهریزک و سرنوشت روح الامین ها دارند، بسیار نگرانند.»

بدیهی است که رفتار اصلاح طلبان در روزهای اخیر و تلاش آنها برای تبرئه خود از مواضع به اصطلاح بی سابقه از سوی زعما و فعالین اصلاح طلب در ایام آشوب، گویای سیاست ریاکارانه آنها برای دو هدف عمده است. از یکسو به دنبال گرفتن امتیازاتی از حاکمیت و تلطیف فضای بدبینی نسبت به خود در ساختارهای حکومتی هستند و از سوی دیگر قصد ندارند به گونه ای رفتار کنند که پایگاه رای خود را و همچنین تکیه بر اقشار خاکستری را از دست بدهند. چنین سیاست دوگانه ای هرگز دوام ندارد و در نهایت یک سو را انتخاب کنند و به نظر می رسد آنها بار دیگر به همان رفتارها و کنش های هزینه ساز برای منافع ملی کشور بازگردند.