ناگفته‌هایی از انفجار ریحانلی ترکیه

به گزارش پارس ، به نقل ازباشگاه خبرنگاران، ظهر روز شنبه ۱۱ می ۲۰۱۳ (۲۱ اردیبهشت ۹۲) چهار انفجار از دو خودروی بمب گذاری شده نزدیک ساختمان شهرداری و دفاتر پست، شهر مرزی" ریحانلی" ( Reyhanli ) را لرزاند. شهر ریحانلی در ۸ کیلومتری مرز سوریه و با ۶۰ هزار نفر جمعیت، در استان" هاتای" ( Hatay Province ) واقع در جنوب ترکیه قرار دارد و اصلی ترین پناهگاه عناصر مسلح مخالف بشاراسد در جنگ سوریه، به شمار می رود. تا امروز تعداد ۴۶ کشته و بیش از ۱۴۰ تن زخمی از این انفجار گزارش شده اند.

*** واکنش متضاد مردم و مسئولان ترکیه به انفجارهای ریحانلی

از یک سو اردوغان، بلافاصله پس از انفجارها و حتی قبل از آغاز تحقیقات پلیس، دولت سوریه را در این انفجارها محکوم و بشاراسد را تهدید به تلافی کرد. علاوه بر نخست وزیر، معاون وی و وزیر امور خارجه نیز طی یک کنفرانس خبری، مقامات دمشق را به دخالت در حملات ریحانلی متهم کردند. " معمر گولر" ( Muammer Gü ler ) وزیر کشور ترکیه گفت: « سازمان هایی در این انفجار دخیل بوده اند که از سوی دولت سوریه و سرویس امنیتی آن حمایت می شده اند. » صحت و سندیت این موضع گیری های شتابزده، چند روز بعد، با اعلام خبری مبنی بر بازداشت ۹ نفر مظنون شهروند ترکیه، مانند حبابی بود که به سرعت از بین رفت. طی این چند روز مقامات سوری نیز این واقعه تروریستی را محکوم و اتهام فوق را قویاً رد کردند.

این حملات تروریستی در مرز ترکیه، تنها چند روز پیش از سفر اردوغان به واشنگتن رخ داد؛ قرار بود اردوغان در این سفر، اوباما را نسبت به ضرورت ایجاد منطقه" پروازممنوع" و در نهایت شروع حمله نظامی به سوریه متقاعد کند.

از سوی دیگر هزاران نفر از مردم ترکیه، روز دوشنبه ۱۳ می ۲۰۱۳ تظاهرات هایی در شهرهای گوناگون از جمله آنکارا به راه انداختند و خشمگینانه، کشتگان این حادثه را تشییع نمودند. هدف آنان از این تجمعات این بود که اولاً حملات تروریستی در ریحانلی را محکوم و با مردم این شهر ابراز همدردی کردند، ثانیاً دستگاه های امنیتی ترکیه را مورد انتقاد شدید قرار داده و حتی کناره گیری اردوغان از قدرت را خواستار شدند. خود مردم ریحانلی نیز مقامات ترکیه را مسئول کشته شدن مردم بی گناه دانسته اند.

اپوزیسیون و احزاب مخالف دولت در این کشور نیز که تا همین امروز همواره به سیاست های خارجی ترکیه علی الخصوص در قبال بحران سوریه معترض بودند، حملات تروریستی اخیر، همانند هیزمی مضاعف بر آتش خشمشان افزده است. به طور مثال می توان به هشدارهای" حزب جمهوری خلق" مهم ترین حزب مخالف در ترکیه، به دولت اشاره کرد که مداخله این کشور در سوریه را به خطر انداختن امنیت داخلی می دانند.

اما طبق اخبار رسیده از رسانه های محلی، پس از اینکه روز یکشنبه ۹ نفر مظنون، بازداشت شدند، می بینیم که دولت ترکیه، هر روز یکی را مسئول انفجارها معرفی می کند:

۱.   نخست شخص" بشار اسد" ، ۲. سپس نیروهای امنیتی سوریه، ۳. سپس شهروندان ترکیه ای به دستور سرویس های اطلاعاتی سوریه و ۴. حالا هم افراطیون چپ گرای ترک که قصد داشتند یک سیستم کمونیستی در ترکیه مستقر سازند! روز دوشنبه ۱۳ می ۲۰۱۳ اعلام شد که افراد بازداشتی، عضو یک" جبهه انقلابی مارکسیستی لیبرال" ( Revolutionary People۳۹; s Liberation Party– Front ) هستند که با اخذ تأیید از سوی سرویس اطلاعاتی سوریه، اقدام به این عملیات نموده اند.

لحن تغییریافته رسانه ها در این مسئله، به خوبی مشهود است اما هر بار از" سوریه" نام برده می شود! می توان منتظر بود که ترکیه به همین بهانه، از کشورهای عضو ناتو تقاضای پرداخت غرامت جنگی کند یا حتی در سفر آتی خود به ایالات متحده، برای افروختن جرقه جنگ افروزی در سوریه، از مقامات کاخ سفید کسب تکلیف کند.

*** نتیجه گیری:

۱.   پس از وقوع انفجارهای ریحانلی، دولت ترکیه، سوریه را تهدید به انتقام می کند، و جالب اینجاست که این تروریست ها هستند که دارند از ترکیه انتقام می گیرند!

چنددستگی در مجموعه معترضان، شورشیان و مخالفان دولت سوریه، از آغاز بحران در این کشور، یکی از شاخصه های اصلی آنان محسوب می شود. دولت ترکیه، که با در اختیار دادن مرزهای زمینی و هوایی خود در اختیار نیروهای مسلح، به سقوط اصطلاحاً" قریب الوقوع" حکومت سوریه کاملاً امیدوار بود، از این پراکندگی و تفرقه، غفلت نمود. نتیجه این بی توجهی، این بود که تجهیز شورشیان تروریست، از نظر کیفی و کمی، به طور ناهمگون تقسیم گشت. شواهد نشان می دهند که جبهه النصره که اکثریت آن از اعضای فعال" القاعده" هستند، در یک ماه اخیر، ناخرسندی خود نسبت به چگونگی پشتیبانی های ترکیه را ابراز کرده بود. اما با این وجود، دولت تندروی آنکارا، باز هم بر تجهیز تروریست ها افزود تا اینکه حادثه ریحانلی رخ داد.

گذشته از اینکه دولت ترکیه با چه اهدافی، حاضر شده به هر قیمتی دیکته های غرب در بحران سوریه را بنویسد و مرز خود با سوریه را تبدیل به سنگر و جولانگاه شبه نظامیان شورشی کند، اکنون اردوغان، به وضوح با ماهیت و خوی واژه" تروریست" مواجه شده است؛ آن ماهیتی که درست « همان دستی که تغذیه اش کرده را گاز می گیرد. »

۲.   اما در آخرین اخبار دریافتی از نتیجه تحقیقات پلیس در خصوص انفجارهای ترکیه، فعلاً نه افراد سوری و نه حتی تروریست های شورشی، بلکه" افراطیون ترک" ، مسئول این حملات شناخته شده اند! این گروه، جزو کسانی اند که در سال های گذشته و حتی پیش از شروع جنگ در سوریه نیز دست به چنین اقداماتی زده و نهایتاً خواهان یک سرنگونی انقلابی در این کشور هستند.

۳.   جایگاه کشور ترکیه در معادلات منطقه، در حال افت و زوال است. در حال حاضر روز به روز بر عمق شکاف میان مردم و مقامات ترکیه افزوده می شود. باید دید راهبرد کنونی اردوغان در مدیریت خشم افکارعمومی چیست؟ ملتی که تاکنون فقط مخالف سیاست های ناکام اردوغان بودند، دیگر نمی توانند شهروندان و خانواده خود را نیز قربانی نظامی گری آنکارا ببینند.