حمله بی‌رحمانه به عارف در کمیته سیاسی حزب کارگزاران

پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- جلسه کمیته سیاسی حزب کارگزاران به جلسه نقد محمدرضا عارف انجامید.

در جلسه کمیته سیاسی که محمد قوچانی نیز در آن حضور داشت انتقادات بسیاری نسبت به محمدرعارف رئیس شورای عالی سیاستگذاری اصلاحات و رئیس فراکسیون امید مطرح شد که برخی از آنها در ادامه می آید:

* عارف و هیات رئیسه ای که انتخاب شده برخی مواقع تصمیماتی می گیرند که تصمیمات مشورت شده با جمع نیست و تحت تاثیر یک نگرش خاص است. کارهای غیرقابل قبولی انجام می گیرد.

* مثلا فراکسیون زنان یک فراکسیون مستقل است و ربطی به فراکسیون امید ندارد. اما هیات رئیسه فراکسیون امید دخالت هایی کرد که هیات رئیسه قبلی فراکسیون زنان را در دومین سال فعالیتش نگه دارد. آنها به نفع همین ترکیب موجود هیات رئیسه وارد لابی شدند و آرا را تغییر دادند.

* در مورد جهرمی فراکسیون امید می توانست اعلام کند ما رای نمی دهیم اما اینکه اعلام کنند ما حتما او را می اندازیم باعث شد تا طرف مقابل تحریک شود و بگوید پس ما هم یک وزیر اصلاح طلب را می اندازیم. یعنی ماجرای رای نیاوردن بیطرف و رای آوردن جهرمی بیشتر نوعی معامله بود.

* انتقادات زیادی به عملکرد هیات رئیسه فراکسیون امید وجود دارد. البته آقای عارف همه نقدها را می شنود و خیلی از آنها را هم قبول دارد.

* یک نقد اساسی به فراکسیون امید این است که در یک سال گذشته ارتباط هیات رئیسه با اعضای فراکسیون در عمل قطع بوده است. به این معنا که  رسانی از تصمیمات هیات رئیسه به اعضا اطلاع آنطور که باید انجام نمی شد و مهم تر اعضا در تصمیم گیری ها مشارکت داده نمی شدند. به علاوه کمیته هایی که برای فعالیت اعضا در نظر گرفته شد هم به صورت کامل فعال نشدند و هم نظارتی روی فعالیت های آنها انجام نشد.

* هیات رئیسه فراکسیون به طور کامل کمیته ها را رها کرد و به معنای واقعی کلمه کار تشکیلاتی در فراکسیون امید اتفاق نیفتاده است.

* دکتر عارف مدیریت در آرامش را محور قرار داده است. ایشان در فضاهای تنش زا تلاش می کند اول تنش ها را به حداقل رسانده و فضا را آرام کند و بعد به مدیریت بپردازد. در حالی که هم فضای سیاسی کشور و هم فضای سیاسی داخل مجلس گاهی التهابات خودش را دارد که باید در حین التهابات مدیریت کرد. در این بخش از مدیریت ایشان دچار افت و خیزهایی بوده است. مثلا در بحث رای به سه وزیر کابینه یازدهم این مدیریت به خوبی اعمال شد با وجود هجمه ها و  ایم.

* حملات اما در برخی موارد هم نتیجه نگرفته است ایراد اساسی به افرادی برمی گردد که در این ساختارها مسئولیت گرفته اند و متعاقب مسئولیتشان فراکسیون امید را به روزمرگی کشانده اند. این روزمرگی اثر منفی خودش را در بی انگیزگی اعضا گذاشت و اعضا هم با وجود اعتقاد  طلبی و خاستگاه به اصلاح فراکسیون امید و با وجود تعهدات و الزاماتشان به این موارد انگیزه کار تشکیلاتی در آنها ضعیف شد. به این معنا که احساس می شد در برنامه های فراکسیون مشارکت داده نمی شوند و مورد مشورت قرار نمی گیرند. به نحوی که اعضای عادی فراکسیون از خیلی از تصمیمات مهم فراکسیون یا در لحظه آخر خبردار می شدند و یا اصلا مطلع نمی شدند. همه این ها در بی انگیزگی و روزمرگی و انفعال فراکسیون هم تاثیر داشت.

* عملکرد وزرا و تصمیمات دکتر روحانی و نگاه او به فراکسیون امید هم در بی عملی فراکسیون خیلی تاثیر گذاشت.

* به سه دلیل مهم نگذاشتن اعضای هیات رئیسه؛ دوم قطع بودن ارتباط هیات رئیسه با اعضا؛ به نحوی که هیچ  ای برای مدیریت صحن (ارتباط با اعضا در برنامه گیری در مواقع حساس) در صحن برای تصمیم هیچ مقطعی وجود نداشت. سوم بی خبری اعضا از تصمیمات هیات رئیسه. هیات رئیسه باید مرتب به اعضا گزارش بدهد چه اتفاقی در هیات رئیسه رخ می دهد و مرحله به مرحله اعضا در جریان اقدامات و تصمیمات قرار بگیرند تا احساس مشارکت بیشتری کنند.

* ارتباط فراکسیون با اصلاح طلبان  ها بیرون مجلس، با نخبگان و همینطور با رسانه که بر افکار عمومی تاثیر دارند تقریبا قطع بوده و ارتباطی ندارد. در نتیجه این ضعف ها ضعف بزرگتری در فراکسیون پدید آمده و آن هم نبود یک اتاق فکر قوی برای تغذیه فراکسیون است. در نتیجه فراکسیون در اذهان عمومی تضعیف می شود.

* ما به عنوان  چهر های اصلاح طلب در جبهه اصلاحات، اطلاعات دقیقی از آنچه در فراکسیون امید و پارلمان می گذرد، نداریم. اما پیام هایی که از برخی نمایندگان شنیده ایم، نشان می دهد که عملکرد مدیریت فراکسیون امید در جریان رای اعتماد به وزرا، چندان رضایت بخش نبوده است. مجموع دیدگاه ها دلالت بر آن دارد که فراکسیون امید در مدیریت نیازمند بازنگری است و باید ظرفیت ها دوباره ارزیابی و تجدید ساختار شوند تا امکان اعتماد قطعی به این  ها فراهم شود.

* فراکسیون امید رابطه تنگاتنگی با جریانی که شورای عالی اصلاحات آن را نمایندگی می کند، ندارد و رابطه تشکیلاتی میان آنها برقرار نیست. شاید بخشی از مشکلات ناشی از این ضعف ارتباط باشد.