بازرسی بدنی هیئت سه نفره انگلیسی در فرودگاه/ تجربه ای از مقابله به مثل با قلدرهای استعمارگر

پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- عباسی - پس از لطمات حیثیتی سنگینی که دولت متکبر بریتانیا با صدور فتوای قتل سلمان رشدی توسط حضرت امام خمینی (ره ) متحمل شد، دیپلمات  اطلاعاتی خود به نام " دیوید ردوی " را از 1990 راهی تهران نمود.

 نحوه برخورد و تعامل هیئت دیپلماتیک انگلیس در تهران عموما الگوی اعلام نشده ای برای سایر سفارتخانه های غربی در تهران بوده و هست.

در همان سال اول ورود "ردوی "در تهران و در هماهنگی  با دولت متبوعه، تعرضات توهین آمیزی نسبت به هیئت های دیپلماتیک ایرانی در فرودگاه " هیترو " لندن صورت میگرفت که در اولین گامها چون با بی تفاوتی وزارت خارجه ایران مواجه شد، اسباب تجری  انگلیسی ها را فراهم نمود.  "ردوی" توقع داشت سایرکشورهای اروپایی نیز بدین نحو، اسباب توهین به شئونات دیپلماتهای ایرانی را در اروپا فراهم کنند . یکی از تبعات اینگونه فشارها ، محدودیت تحرکات دیپلماتیک ایران در حوزه اروپا می توانست باشد .

متاسفانه تحمل انقلابی !!! وزارتخارجه تا آنجا پیش رفت که انگلیسی ها در سفر وزیر وقت نفت و هیئت همراه، شرط ورود ایشان به لندن را بازدید بدنی کامل قرار دادند و وزیر انقلابی وقت ! نیز از همراهان خواست از قضیه مطلبی به تهران منعکس نکنند ، تا در ترددهای بعدی مانعی ایجاد نشود.

البته این تعرض خفت بار پنهان نماند و مقررشد اقدامات لازم و بازدارنده متقابل صورت گیرد.

در اولین اقدام هیئت سه نفره ویژه ای که ظاهرا عهده دار ماموریت سیاسی اقتصادی درتهران بودند مورد بازرسی بدنی در فرودگاه تهران قرار گرفتند و کارداربریتانیا  نیز که به استقبال آنها آمده بود نه تنها نتوانست برای آنها کاری انجام دهد بلکه به او تفهیم شد اگر هیئت انگلیسی از برخورد صورت گرفته ناراضی است میتوانند با همان پرواز به کشور خود برگردند ! 

"ردوی "کاملا توجیه شد که این اقدام در پاسخ به بی احترامی آنها به وزیر نفت و هیئت همراه در لندن بوده است . تحلیل "ردوی" و مشاورین ایرانی و انگلیسی خود در تهران این بود که چنین روشی با منش و روحیه حاکم بر وزارتخارجه نمیتواند استمرار داشته باشد و لندن نباید کوتاه بیاید .

در کمتر از ۱۰ روز ،هیئت دیگر ایرانی،  با مصونیت کامل سیاسی در فرودگاه لندن به همین شیوه و البته توهین آمیز تر مورد بازرسی بدنی کامل قرار گرفت ، لذا تصمیماتی برای حفظ شان انقلاب و مقابله با اقدامات بریتانیا اتخاذ شد .

در اولین ورود دیپلمات  دارای سوابق اطلاعاتی و امنیتی انگلیس به تهران به همراه خانواده اش، اقدامی با او صورت گرفت که انگلیسی ها را به عقب نشینی واداشت .

بهتر است به گزارشی که "ردوی "از این واقعه تهیه و به لندن فرستاده بود نگاهی داشته باشیم : 

" شب قبل به هنگام ورود به تهران به همراه خانواده فردی با لباس شخصی  با انگشت مرا به سمت خود فراخواند و با تحکم خواست با او به سمت اتاقی بروم و هنگامی که خانواده ام قصد همراهی داشتند به آنها گفت فقط با آقا کار داریم ! مرا به داخل اتاقی بردند و خیلی روشن دستور دادند لباسهایم را درآورم ودر پاسخ اعتراض من که گفتم دیپلمات هستم و برخوردار از مصونیت سیاسی خیلی قاطع پاسخ دادند ،  آنها که در لندن نیز بازرسی بدنی شده اند مثل شما بوده اند و این اقدام دقیقا پاسخ به آن بی احترامی هاست . سپس ایستادند تا من تمام لباسهایم را از تن در آوردم و جز شورت بر پا نداشتم بعد مدتی مرا از موضع تحقیر آمیزی نگاه کرده و دستور دادند لباسهایت را بپوش در حالیکه هدف  نه بازرسی بلکه فقط تحقیر بود ! چند بار هم گفتند اگر ناراحتید میتوانید به کشورتان برگردید !

پیام خیلی روشن بود توقف بازرسی ها نسبت به دیپلماتهای ایرانی در لندن !

به نظر من طی ۱۵۰ سال گذشته بریتانیا اینگونه مورد تحقیر قرار نگرفته فردی که در حد باغبان ما هم ارزش ندارد به خود اجازه میدهد اینگونه دیپلمات انگلیس را تحقیر کند !این برخورد را متوقف کنید والا تردد و حتی روابط سیاسی  بین تهران و لندن قابل استمرار نیست . "

این پایداری بر مواضع و اقدام انقلابی باعث تسلیم انگلیس و بازگشت شرایط قبلی شد ، هرچند در داخل  برای دومدیر انقلابی که این مقابله به مثل را انجام داده بودند هزینه هایی داشت . 

در شرایطی که اذناب آمریکا و اسرائیل درهفته ها و ماههای اخیر به هر بهانه ای حیثیت و اعتبار سیاسی جمهوری اسلامی را هدف گرفته اند یادآوری این خاطره افتخار آفرین درس های با ارزشی در بردارد و ان شاالله مدیران فداکاری هم برای پرداخت هزینه هایش هنوز وجود دارند .