عبدالله نوری: به پشتیبانی کدام نیرو جرأت گستاخی به چهره های برگزیده این ملت را دارند؟
آیا توهین به کسی که به پشتیبانی رای اکثریت این ملت برای دومین بار به ریاست جمهوری برگزیده شد و اهانت به شخصیت هایی که برای اعلام انزجار از اسرائیل در راهپیمائی حضور یافتند، خواست بدخواهان این ملت و در رأس آن اسرائیل نیست؟
بیانیه عبدالله نوری در واکنش به اهانت به رییسجمهور و برخی مسئولان، در راهپیمایی روز قدس به شرح ذیل است:
بسم الله الرحمن الرحیم
اقدام گروهی انقلابی نما در مراسم روز جهانی قدس امسال، در توهین و هتاکی به رئیس محترم جمهور جناب آقای دکتر روحانی و دیگر عزیزان ملت، بسیار انزجار آور و تأسف بار بود.
روز قدس که نمایش زیبای اتحاد مسلمانان در دفاع از مظلومیت فلسطین و ایستادگی در برابر اسرائیل است، در سایه این هتاکی ها به صحنه تکراری و زشت توهین به ملت شریف ایران تبدیل شد و بهانه ای برای ریشخند و تضعیف ایران در اختیار اسرائیل و دیگر بدخواهان قرار داد.
جمعی محدود به جای این که در پیشگاه رأی ملت سر تعظیم فرود آورند، به نام روز قدس، گرد هم آمدند تا به جای فریاد زدن بر سر اسرائیل، با اهانت به رئیس جمهور منتخب ده ها میلیون ایرانی، کام اسرائیل را شیرین کنند. در تجمع "همه با هم علیه اسراییل"، شرکت کردند و در جهت تفرقه امت اسلامی تلاش نمودند، تا اسرائیل سرمستِ روز قدس باشد. تعدادشان اندک، دهان شان آلوده و شعارشان در راستای براندازی قانون اساسی و معیارهای آن بود.
انتقاد از حاکمان و امر به معروف و نهی از منکر، نه تنها از حقوق ملت، که وظیفه ی همگانی است. آنگاه که مولای متقیان امیر مؤمنان سلام الله علیه -که مبرای از هر خطائی بود- می فرماید: "از گفتن حق و مشورت دادن به من در مسیر عدالت خوددارى نکنید، که خود را برتر از آن که اشتباه کنم و از آن ایمن باشم، نمی دانم، مگر آن که خداوند مرا حفظ فرماید."، دیگران که جای خود دارند؛ اما حوادثی از این دست با ریشه های مشترک، به وضوح بیانگر این موضوع است که تنها چیزی که در اندیشه این جماعت نیست، نقد و پرسش گری است و هدف، تنها تخریب و توهین و بلواست و شگفت آنکه اینگونه وقایع هیچگاه نسبت به مدافعان حاکمیت اتفاق نمی افتد و همیشه، منتقدان هستند که مورد هجمه این جریان قرار می گیرند، اگر چه از مسئولان عالیرتبه نظام باشند.
آیا توهین به کسی که به پشتیبانی رای اکثریت این ملت برای دومین بار به ریاست جمهوری برگزیده شد و اهانت به شخصیت هایی که برای اعلام انزجار از اسرائیل در راهپیمائی حضور یافتند، خواست بدخواهان این ملت و در رأس آن اسرائیل نیست؟
-به راستی چگونه است که گروهی اندک می توانند تمامی اصول اساسی ملتی بزرگ را به تمسخر بگیرند؟
-به راستی، به پشتیبانی کدام نیرو جرأت گستاخی به چهره های برگزیده این ملت را دارند؟
-به راستی، اینگونه رفتارها، برای ملتی که ساعتها در صف رأی ایستادند تا اکثریت بودن شان را، باز هم اثبات کنند، چه پیامی دارد؟
-و به راستی، تا چه زمانی قرار است عده ای خاص که بارها دست رد از سوی اکثریت ملت فهیم ایران به سینه آنها زده شده است، با حیثیت، ارزشها و منتخبان کشور اینگونه رفتار کنند؟
آیا این افراد که جرأت یافته اند با گستاخی تمام با رئیس قوه مجریه و در روز جهانی قدس چنین رفتار کنند، از همان طیفی نیستند که در نماز جمعه اصفهان به مرحوم آیت الله طاهری جسارت و توهین کردند و به بیوت مراجع بزرگوار، حضرات آیات عظام منتظری و صانعی در حوزه علمیه قم و منزل جناب کروبی عزیز در تهران، حمله کردند؟ آنان که روزی به سفارت انگلستان حمله نمودند و دیگر روز، سفارت عربستان را به آتش کشیدند و قدرت بر هم زدن سخنرانی ها و کنسرت ها را دارند؟
چگونه است جمع خاصی احساس می کنند برای اجرای منویات خود نیاز به قوای سه گانه ندارند؟ خود را هم قانون گزار می پندارند و هم مجری قانون و هم قاضی محکمه؟
آیا زمان آن نرسیده است که مسئولان نظام، یک بار برای همیشه، با این جریانات مخرب، تفرقه افکن و برهم زننده ی آرامش و امنیت ملی، برخورد قانونی و حقوقی کنند؟
تداوم این رفتارها که بیشتر برخاسته از پایبند نبودن بخشی از اقلیت، به قواعد دموکراسی و ناشی از رویگردانی اکثریت ملت از آنان است، نتیجهای جز برهم ریختن آرامش و امنیت کشور و بغرنجتر شدن دشواریها و گرفتاریهای مردم نخواهد داشت و پیامدهای زیان بار آن دامان همه را خواهد گرفت؛ "وَ اتَّقُوا فِتْنَةً لا تُصیبَنَّ الَّذینَ ظَلَمُوا مِنْکُمْ خَاصَّةً - از فتنه اى که تنها دامن گیر ستمکاران شما نمى شود بلکه همه را فرا خواهد گرفت، بترسید".
مسئولیت ریشه یابی و پیش گیری از این وقایع بیش از پیش بر دوش منادیان وحدت و انسجام و کسانی است که از گسترش تفرقه و آشوب در این کشور اظهار نگرانی می کنند.
ارسال نظر