دویچه‌وله: سیاست ترامپ تفاوتی با سیاست اوباما در افغانستان نخواهد داشت

با آنکه صد روز از انتخاب دونالد ترامپ، به عنوان رئیس جمهوری آمریکا می‌گذرد، هنوز برای این سوال که دیدگاه و سیاست او  در مورد افغانستان چه خواهد بود، پاسخ روشنی وجود ندارد.

جنگ آمریکا در افغانستان طولانی‌ترین جنگ تاریخ آمریکا در یک کشور خارجی خوانده شده  و هزینه‌ای که این کشور در افغانستان مصرف کرده، به مراتب بیشتر از هزینه‌ای است که آمریکا برای بازسازی اروپا پس از جنگ جهانی دوم مصرف کرده بود.

دویچه‌وله برای بررسی محتوای احتمالی سیاست ترامپ در افغانستان و بررسی آینده و چالشهای حضور آمریکا در افغانستان با «مایکل کلمن» رئیس مرکز مطالعات جنوب آسیا گفتگویی انجام داده که در ادامه مشروح آن را خواهید خواند.

وی در مورد سیاست ترامپ در افغانستان گفت: بنظر می رسد که سیاست او همانند اوباما بر تقویت نیروهای نظامی و فرآیند صلح در افغانستان متمرکز باشد،‌ اما مهمترین تفاوت آنها با سیاست اوباما افزایش نیروهای نظامی آمریکا در افغانستان خواهد بود.

کلمن گفت تا زمانی که پاکستان برای طالبان پناهگاه امن فراهم می‌کند، این گروه هر روز قویتر می شود، بنابراین باید ترامپ در این مورد یک استراتژی مشخص اتخاذ کند.

این کارشناس مسائل سیاسی در مورد اعزام نیروهای نظامی بیشتر به افغانستان گفت:‌ما نباید در این دام بیافتیم که سربازان بیشتر صلح را برای افغانستان به ارمغان می‌آورد. زمانی که 100 هزار نیروی نظامی نتوانست صلح را به این کشور بیارود، چگونه می‌توان انتظار داشت که اعزام 55 هزار نیرو این کار مهم را انجام دهد.

*متن کامل این مصاحبه به شرح ذیل است*

دویچه وله: افغانستان از نظر استراتژیک برای آمریکا اهمیت دارد. چرا تا حالا ترامپ سیاست رسمی خود را در قبال این کشور اعلام نکرده است؟

کلمن: من فکر می‌کنم که دولت آمریکا در هفته یا روزهای آتی سیاست افغانستانی جدید را اعلام خواهد کرد که بطور  این سیاست به  طور کامل مورد بازبینی قرار گرفته است.

از نظر من سیاست افغانستان ترامپ تفاوتی چندانی با سیاست اوباما در این زمینه نخواهد داشت. حمایت قوی از دولت افغانستان، تقویت نیروهای نظامی از طریق آموزش و مشاوره نیروهای نظامی آمریکا در افغانسان.همچنین همانند دولت اوباما، ترامپ نیز از فرآیند صلح طالبان و دولت افغانستان حمایت خواهد کرد.

ترامپ تمایل دارد که سیاست خارجی آمریکا را امنیتی کند. اما این دولت نیز بزودی متوجه خواهد شد که برای پایان دادن به این جنگ وحشتناک و طولانی راه حل نظامی تنها راه نخواهد بود.

مهمترین تفاوت سیاست ترامپ با اوباما این خواهد بود که ترامپ تمایل بیشتری به حضور نظامی در افغانستان دارد. اوباما به رغم اینکه تعداد سربازان آمریکا در افغانستان را افزایش داد اما رئیس جمهور ضد جنگ بود و تمایل داشت که نیروهای نظامی آمریکا از افغانستان خارج شوند. اما داستان در مورد ترامپ متفاوت است من مطمنم که وی سربازان بیشتری را به افغانستان اعزام خواهد کرد.

دویچه وله: با توجه به اینکه طالبان سرزمینهای جدید را اشغال کرده، چه بخشهای از سیاست افغانستانی آمریکا باید تغییر کند؟

کلمن: مطمنا الان زمان تغییر در استراتژی آمریکا در افغانستان است. گزینه‌های آمریکا در افغانستان محدود است که بیشتر به حوزه افزایش نظامیان و گفتگوهای صلح محدود می شود. ولی برای تغییر محسوس در میدان بازی باید پا را از این موضوعات فراتر گذاشت.

 با توجه به اینکه پاکستان برای ازبین بردن پناهگاه طالبان در خاک این کشور همکاری نمی‌کند، واشنگتن باید در مورد پاکستان به یک استراتژی مشخص برسد،  تا زمانی که این طالبان  در پاکستان پناهگاه امن داشته باشند، این گروه را نمی‌توان شکست داد.

از سوی دیگر ترامپ باید مشکلاتی را که در دولت وحدت ملی و تنشهای سیاسی میان اشرف غنی وعبدالله عبدالله را حل کند.

دویچه وله: سیاست ترامپ در مورد پاکستان چگونه خواهد بود؟

کلمن: دولت ترامپ باید به پاکستان فشار وارد کند تا این کشور طالبان را به میز مذاکره بیاورد. اما این موضوع یک سیاست ناکارآمد  است به این دلیل که سالیان بسیار آمریکا به دنبال اینکار بوده،‌ اما ناموفق بوده است. از سوی پاکستان بارها اعلام کرده که دیگر بر طالبان تسلط ندارد و مهمتر اینکه طالبان تمایلی به پیوستن به پروسه صلح ندارد.

دویچه وله: بعضی از گزارشها حاکی از این است که ترامپ 3 تا 5 هزار نفر را به افغانستان اعزام خواهد کرد. فکر می‌کنید که این افزایش نیروها کمکی به امنیت افغانستان خواهد کرد؟

کلمن: ما نباید در این دام بیافتم که سربازان بیشتر صلح را برای افغانستان به ارمغان می‌آورد. زمانی که 100 هزار نیروی نظامی نتوانست صلح را به این کشور بیارود، چگونه می‌توان انتظار داشت که اعزام 55 هزار نیرو این کار مهم را انجام دهد.

افزایش نیروها در افغانستان دو کار مهم را می‌تواند انجام دهد: اول اینکه باعث تقویت ظرفیتهای نیروهای نظامی افغانستان می‌شود. افزایش نیروهای بیشتر به معنای برنامه آموزش و مشاوره قوی و همچنین حمایت هوایی بیشتری از نیروهای افغان خواهد بود.

همچنین افزایش تعداد نیروها از نظر روانی برای دولت و نیروهای نظامی افغانستان بسیار موثر خواهد بود.

دویچه وله: ماه گذشته آمریکا بزرگترین بمب غیراتمی را علیه داعش در افغانستان استفاده کرد، ترامپ با آزمایش این بمب چه هدفی را دنبال می‌کند؟

کلمن: نظرهای متفاوتی در این مورد وجود دارد. بنظر من یکی از این اهداف می‌تواند پیامی به دشمنان در سوریه و کره شمالی باشد  در این رابطه که هر زمان نیاز باشد آمریکا از قوای نظامی خود استفاده می‌کند.

من فکر نمی‌کنم که پرتاب این بمب برای وادار کردن طالبان یا سایر شبه نظامیان برای آمدن به میز مذاکره باشد. استفاده بی‌مورد از نیروها، شبه نظامیان را بی‌پروا و آنها را از میز مذاکره دور می‌کند. در مورد دولت ترامپ من مطمنم که پرتاب بمب ربطی به فرآیند کلی صلح نداشته است.

دویچه‌وله: دولت ترامپ چه رویکردی را در مورد فرآیند صلح افغانستان اتخاذ خواهد کرد؟

کلمن: در وهله اول بنظر می‌رسید که این دولت ایده مذاکره با طالبان را نپذیرد. با این وجود وزیر خارجه آمریکا در کنفرانس ناتو اعلام  کردکه دولت ترامپ بصورت جدی از مذاکرات صلح حمایت خواهد کرد.

اما مهم این موضوع است که آمریکا بدنبال چه نقشی در این مذاکرات است. آیا می خواهد از این مذاکرت پا پس بکشد یا اینکه نقش اصلی را در این مذاکرات داشته باشد.

دویچه وله: آیا روسیه و آمریکا در افغانستان در جنگ هستند؟

کلمن: فکر می‌کنم که یکسری مشکلاتی در رابطه روسیه و آمریکا در افغانستان وجود داشته باشد. برای آنها که خوشبین بودند با آمدن  ترامپ رابطه مسکو و واشتنگتن بهبود یابد، اهداف مشترک و همکاری در افغانستان می توانست اغوا کننده باشد.

متاسفانه رابطه روسیه و آمریکا در وضعیت خوبی نیست.  روسیه هر کاری می‌کند که برنامه‌های آمریکا در افغانستان را بی اثر کند و نفوذ آمریکا در افغانستان را کاهش دهد. اگر افغانستان بعد از 25 سال از خروج شوروی به میدان نبرد مسکو و واشنگتن تبدیل شود، این موضوع می‌تواند بسیار مشکل آفرین باشد.