جواب امام و مردم را چه بدهم؟

به گزارش پارس سایت شخصی هاشمی رفسنجانی گزارشی آمیخته با تعریف و تملق از ملاقات ۱۰ روز پیش اعضای شورای هماهنگی جبهه اصلاحات با وی منتشر کرد.
در این نوشته آمده است: اولین روزهای اردیبهشت ۹۲ در مجمع بوی بهار بیش از همیشه می آید. بهار فصل اعتدال است و این روزها بیش از همیشه « رایحه خوش اعتدال» می آید… اصلاح طلبان امروز به دیدن آقای هاشمی آمده اند. تراش خوردن افراط ها از قامت اصلاحات رنگ و بویی دیگر به آنان بخشیده. « اصلاحات امروز» بیش از همیشه معتدل به نظر می آید. مَثَل « اصولگرایان امروز» نیز چنین است. از پس غبار افراطی گری ها، مسابقه فرخنده ای آغاز شده. « سبقتی برای نمایش اعتدال» . خود آقای هاشمی هم چنین است. آیت الله سالهاست بر خویش هم تراش اعتدال می زند. در جای جای خاطراتشان می توان سراغی از تشر یا توبیخ روزانه ای بر خود از تندروی ها یافت. اعتدال هاشمی پویاست. مثل نگاهش به فقاهت، مثل نگاهش به سیاست، مثل نگاهش به دنیا. شاید از همین روست که افراطی ها آقای هاشمی را برنمی تابند.
گزارشگر این سایت با اشاره به دعوت برخی حاضران از هاشمی برای نامزدی می نویسد: با خودم می گویم انگار قرار نیست آقای هاشمی و انتخابات از هم جدا شوند. گویی ۳۳ سال حضور سیاسی و ۱۱بار کاندیداتوری انتخاباتی برای آقای هاشمی کافی نیست. هر ۳ سال یکبار کاندیداتوری هم برای خودش رکورد جالبی است.
در ادامه این گزارش آمده است: آقای هاشمی در ادامه می گویند « من اهل ناز کردن نیستم. اگر احساس کنم که می توانم کشور را از این شرایط دشوار نجات دهم، می آیم. این تکلیف همه است. هر کسی آبرویی دارد و توانی باید بیاید. خاتمی و هاشمی هم ندارد» . جلسه که تمام می شود، درخواستها دوباره تکرار می شود. همه با هم می گویند « آقای هاشمی باید بیایید… » . آیت الله هم برمی گردد و قبل از رفتن می گوید: « من هیچ وقت قاطع نگفتم نمی آیم چرا که نمی دانم در آن صورت جواب خدا، امام و مردم را چه می توانم بدهم؟ تا ببینیم تقدیر چه خواهد شد. »
راوی این گزارش اشاره نمی کند که آقای هاشمی قرار است جواب خدا و امام و مردم را درباره بی حرمتی های بی سابقه اوباش و فتنه گران علیه امام حسین (ع) و مقدسات اسلامی چگونه بدهد و چگونه همسویی خود با گروهک های ضدانقلاب را در فتنه ای که به حذف نام اسلام از جمهوری اسلامی و اهانت به ولایت فقیه و امام خمینی (ره) و جانبداری از رژیم صهیونیستی انجامید توجیه کند؟ و اصلا آیا دادن جواب خدا و امام و مردم مظلومی که در آن فتنه خون دل خوردند و حماسه نهم دی ماه را خلق کردند، تکلیف خود می داند یا خیر؟
هاشمی در انتخابات سال ۸۴ نیز نتوانست مرز خود با گروهک های قسم خورده ضدانقلاب را جدا کند و به ویژه از آن زمان بود که مکررا در تحلیل های این محافل به تصریح گفته شد هاشمی مناسب پروژه هزینه سازی و دردسرسازی علیه جمهوری اسلامی است. با این اوصاف جای سوال است که چگونه می شود هم مسیر شدن با فتنه گران و دشمنان انقلاب را اعتدال خواند؟