به گزارش پارس به نقل از ایسنا متن بیانیه علی اصغر سلطانیه، نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در وین در دومین نشست کمیته مقدماتی کنفرانس بازنگری ۲۰۱۵ ان پی تی درباره موضوع خاورمیانه عاری از سلاح هسته یی به شرح زیر است:

" آقای رییس

تقریبا چهار دهه از طرح ایده ایجاد خاورمیانه عاری از سلاح هسته یی در سال ۱۹۷۴ توسط ایران گذشته است. قطعنامه تاسیس منطقه خاورمیانه عاری از سلاح هسته یی، که از سال ۱۹۸۰ به طور مستمر بدون رای گیری در سازمان ملل به تصویب رسیده است، بیانگر اهمیت تحقق این ایده در منطقه متلاطم خاورمیانه است.

جمهوری اسلامی ایران با قرار دادن تاسیسات خود تحت پادمان های آژانس تصمیم قاطع خود برای دست یابی به امحای کامل سلاح های هسته یی را نشان داده است. همان گونه که رهبر معظم مان در سخنرانی تاریخی خود در شانزدهمین اجلاس سران در تهران در تاریخ ۳۰ اوت ۲۰۱۲ اعلام کرده است: " سلاح های هسته یی نه امنیت را تضمین می کند و نه قدرت می آورند، بلکه آنها تهدیدی هم برای قدرت سیاسی و هم امنیت هستند… جمهوری اسلامی ایران استفاده از سلاح های هسته یی، شیمیایی و سلاح های مشابه را یک گناه بزرگ و نابخشودنی می داند. ما ایده ایجاد خاورمیانه عاری از سلاح های هسته یی را پیشنهاد کردیم و به آن پایبندیم… . تاکید می کنم که جمهوری اسلامی ایران هرگز به دنبال سلاح هسته یی نبوده است و هرگز از حق مردم خود برای استفاده از انرژی هسته یی برای مقاصد صلح آمیز چشم پوشی نخواهد کرد. "

این فرمان حمایت بی دریغ برای ایجاد منطقه عاری از سلاح هسته یی در خاورمیانه با هدف نهایی امن ساختن دنیایی بدون سلاح هسته یی را برجسته می سازد.

آقای رییس

بررسی دقیق دهه گذشته روشن می کند این حقیقت را که ما در یک دور باطل قرار داریم؛ چرا که با دلایل ریشه ای مشکل در خاورمیانه برخورد نمی کنیم. راه حل واقع بینانه همانی است که رهبر معظم جمهوری اسلامی ایران در سخنرانی افتتاحیه شانزدهمین اجلاس سران غیرمتعهد در اوت ۲۰۱۲ در تهران بیان کردند: " ما یک راه حل عادلانه و کاملا دموکراتیک پیشنهاد کردیم. همه فلسطینی ها هم شهروندان کنونی فلسطین و هم آنهایی که مجبور به مهاجرت به سایر کشورها شده اند و هنوز هویت فلسطینی خود را حفظ کرده اند شامل مسلمان، مسیحی و یهودی باید در یک رفراندوم با یک نظارت قوی و اعتماد ساز شرکت و نظام سیاسی کشور خود را تعیین کنند. همه فلسطینی هایی که سال ها از تبعید رنج برده اند باید به کشور برگردند و در این رفراندوم شرکت کنند و یک قانون اساسی تنظیم و انتخابات را برگزار کنند. بعد صلح برقرار خواهد شد. "

آقای رییس:

باوجود تلاش های جهانی برای ایجاد خاورمیانه عاری از سلاح هسته یی باعث تاسف است که پس از دهه ها از تصویب قطعنامه مجمع عمومی که ابتدا توسط ایران پیشنهاد شد، در خصوص تاسیس خاورمیانه عاری از سلاح هسته یی، پیشرفتی برای تحقق آن به دلیل سیاست سخت گیرانه رژیم صهیونیستی به دست نیامده است.

با توجه به نپیوستن این رژیم به ان پی تی و مهم تر امتناع این رژیم از قرار دادن تاسیسات خود تحت نظام راستی آزمایی آژانس، تحقق چنین هدف عالیه ای برای سال های مدید در منطقه هنوز امکان پذیر نشده است. رفتار غیر مسوولانه این رژیم در این رابطه ایجاد چنین منطقه ای را برای سال های دور در شک و تردید جدی قرار داده است.

در حال حاضر رژیم اسرائیل تنها رژیم در منطقه است که عضو ان پی تی نیست. با وجود درخواست های جامعه بین المللی، منعکس شده در قطعنامه خاورمیانه، که در کنفرانس بازنگری و تمدید ان پی تی در سال ۱۹۹۵ تصویب شد، مرتبط با قطعنامه های مجمع عمومی، آژانس و سازمان کنفرانس اسلامی، این رژیم مطمئن از حمایت سیاسی و نظامی هواداران پر و پا قرص خود، نه به ان پی تی پیوسته است و نه تاسیسات خود را تحت نظام پادمان های آژانس قرار داده است. مدیرکل آژانس در گزارش خود د تاریخ ۲۷ اوت ۲۰۱۲ اعلام کرده است: " همه دولت های منطقه به جز اسرائیل عضو ان پی تی هستند و تعهد کرده اند که پادمان های جامع آژانس را بپذیرند. " مایه تاسف است که این رژیم که برنامه هسته یی غیر قانونی اش تحت هیچ نظام پادمانی نیست و توسط آمریکا و اتحادیه اروپا حمایت می شود، حتی قصد خود برای پیوستن به معاهده را اعلام نکرده است. فعالیت های غیر قانونی این رژیم به صورت جدی تهدیدی علیه صلح و امنیت منطقه است و رژیم عدم اشاعه را به مخاطره می اندازد.

متاسفانه اقدام نکردن شورای امنیت در دهه های گذشته در رسیدگی به برنامه هسته یی مستند رژیم صهیونیستی به آن رژیم جسارت بخشیده تا آشکارا و در تناقض با ایده ایجاد منطقه خاورمیانه عاری از سلاح به داشتن سلاح هسته یی اذعان کند. به علاوه این سیاست رژیم صهیونیستی به وضوح درخواست ها و نگرانی های اکثریت قاطع جامعه بین المللی دولت های عضو سازمان ملل را نادیده انگاشته که به طور مستمر از آن خواسته است تا سلاح های هسته یی خود را امحا کرده و به ان پی تی بپیوندد.

با توجه به دلایل فوق، شورای امنیت به جای آنکه بر علیه اعضای ان پی تی قطعنامه صادر کند باید به مسوولیت خود تحت منشور در خصوص چنین موارد آشکار و جدی تهدید علیه صلح و امنیت بین المللی عمل کند و اقدامات فوری و مقتضی اتخاذ کند. رژیم اسرائیل تنها مانع ایجاد منطقه عاری از سلاح هسته یی در خاورمیانه است. صلح و ثبات نمی تواند در خاورمیانه به دست آید تا زمانی که زرادخانه عظیم هسته یی این رژیم همچنان تهدیدی برای منطقه و ماورای آن باشد.

آقای رییس:

جمهوری اسلامی ایران با تصویب همه معاهدات سلاح های کشتار جمعی و عضویت در ان پی تی، کاملا به تعهدات بین المللی خود پایبند است و معتقد است که این سند بین المللی سنگ بنای خلع سلاح و منع اشاعه است. عضویت جهانی به معاهده، به ویژه در منطقه خاورمیانه باید به طور موثر ایجاد منطقه عاری از سلاح در خاورمیانه را تضمین کند.

هیات من معتقد است که تا زمان تحقق این منطقه، هیچ کشوری در منطقه نباید سلاح هسته یی کسب کند یا اجازه دهد این سلاح ها در سرزمین آن کشور مستقر شود و باید از اقداماتی که متعارض با روح و مفاد ان پی تی و سایر اسناد و قطعنامه های بین المللی مربوط به ایجاد این منطقه است خودداری ورزد.

جمهوری اسلامی ایران قویا معتقد است که یک برنامه اقدام و برنامه زمانی برای جهانشمولی ان پی تی به خصوص در منطقه خاورمیانه باید اولویت اول دستور کار همه دولت های عضو معاهده به خصوص دولت های هسته یی باشد. رژیم اسرائیل همواره تعهدات خود را نسبت به نوع بشر و همچنین تعهدات بین المللی خود را با تاخیر در عضویت در ان پی تی و سایر سلاح های کشتار جمعی به بهانه ایجاد صلحی پایدار و همه جانبه در منطقه نادیده انگاشته است که دوری باطل است، چرا که این رژیم خود مانعی عمده در برابر ایجاد صلح و امنیت بین المللی است. باید فشاری مضاعف بر رژیم اسرائیل برای امحای سلاح های هسته یی اش، عضویت در ان پی تی و قرار دادن همه تاسیسات هسته یی اش تحت پادمان های جامع آژانس برای هموار کردن هدف دیرینه ایجاد منطقه عاری از سلاح هسته یی در خاورمیانه و همچنین برقراری صلح و امنیت در جهان وارد آید.

آقای رییس:

برای نیم قرن، سانسورچی های نظامی تلاش کرده اند تا از بدترین راز اسرائیل یعنی برخورداری سلاح های هسته یی توسط اسرائیل دفاع کنند.

حتی همان گونه که تاریخ هسته یی این رژیم به اسناد، مقالات و کتاب های محرمانه درز کرده است یک سیاست رسمی ابهام دنبال شده است: با امتناع از تصدیق یا تکذیب داشتن بمب، و حتی با تکذیب انجام آزمایش با رژیم آپارتاید، اسرائیل با همراهی خاموش آمریکا در خصوص چنین سایستی زیسته است.

حال چرا نخست وزیر پیشین ایهود اولمرت سرانجام در تاریخ ۱۱ دسامبر ۲۰۰۶ بذرها را پاشید؟

در یک مصاحبه با تلویزیون آلمان، رهبر اسرائیل این رژیم را در فهرست کلوب دارندگان هسته یی قرار داد که سبب بالا رفتن صداهای اعتراضی طیف های مختلف سیاسی در داخل اسرائیل و طرح این پرسش شد که آیا سیاست دراز مدت کنار گذاشته شده است.

روز بعد از آن روزنامه های اسرائیل در تیترهای صفحه اول خود اظهارات اولمرت را خطای لفظی خواندند.

با قراردادی مخفی با فرانسه در اواسط دهه ۱۹۵۰ اسرائیل شروع به ساختن بمب هسته یی و عرضه پلوتونیوم برای رآکتور هسته یی در صحرای نقب کرد.

از ۱۹۶۰ آمریکا موقعیت اسرائیل به عنوان یک قدرت هسته یی را پذیرفت و فشاری بر آن برای امضای ان پی تی نیاورد که تعلقات هسته یی آن رژیم را تحت بازرسی ها و مجازات ها برای توقف گسترش سلاح های هسته یی قرار می داد. بنابراین اولمرت سیاست هسته یی ریاکارانه مشترک آمریکا اسرائیل در طول دهه ها را که به منظور کشاندن کشورهای عربی به میز مذاکره برای قرادادهای تحمیلی صلح بود بر ملا کرد.

تحلیل های اطلاعاتی و متخصصان مستقل مدت هاست که می دانند که اسرائیل ۱۰۰ تا ۲۰۰ کلاهک پیچیده هسته یی دارد که آن را تبدیل به تنها قدرت هسته یی در منطقه کرده است.

اما حداقل برای یک روز سرپوش سانسور پیش از چاپ که بر روزنامه نگاران اسرائیلی و دانشگاهیان تحمیل شده بود برداشته شد. همه از این واقعیت آگاهند که اولمرت سانسور نظامی را به تمسخر گرفت به نحوی که او رسانه ها را تهدید به محاکمه و جریمه کرد صرفا برای اشاره آنها به آنچه که او گفته بود.

بعد از سیل عظیم محکومیت ها توسط دولت های عضو آژانس بر علیه رژیم اسرائیل، سفیر و نماینده آن رژیم در آژانس آنچه را توسط نخست وزیر آن رژیم اعلام شده تکذیب کرد. در جریان شورای حکام آژانس، من از مدیرکل خواستم تا هیاتی حقیقت یاب برای روشن ساختن بیانیه های رسمی متعارض اعزام کند. مدتی بعد در جریان کنفرانس عمومی اطلاع دادم که اگر دلیل اقدام نکردن آژانس مضیقه های مالی است، دولت ایران حاضر است هزینه های بازرسی و راستی آزمایی در اسرائیل را به منظور نشان دادن حقایق به جامعه بین المللی تقبل کند. تاکنون هیچ اقدامی در رابطه با خودداری رژیم اسرائیل و جلوگیری حامیان غربی آن به عمل نیامده است. این نمونه دیگری از دلایل ریشه ای بی اعتمادی و ناامنی برای کشورهای خاورمیانه در برای رژیم اسرائیل است. در رابطه با این تخلف و چالش ها، سکوت کشورهای غربی و همکاری محرمانه آن ها به خصوص آمریکا، اتحادیه اروپا و کانادا سابقه ای شرم آور در تاریخ ان پی تی محسوب می شود.

آقای رییس:

اجازه دهید به تهدید دیگری علیه صلح و امنیت خاورمیانه و جهان بپردازم:

تابوی حمله به تاسیسات هسته یی توسط رژیم اسرائیل با حمله به رآکتور ساخت فرانسه در عراق در سال ۱۹۸۱ شکسته شد. این امر باعث محکومیت بین المللی و قطعنامه کنفرانس عمومی آژانس با تعلیق حقوق و مزایای این رژیم برای دهه ها با وجود تهدید خروج از عضویت توسط آمریکا در صورت تصویب این قطعنامه شد. پس از بیانیه شدید و غلیظ آمریکا مبنی بر تهدید به خروج از عضویت در آژانس در کنفرانس عمومی در سال ۱۹۸۲ در صورت تصویب قطعنامه محکومیت اسرائیل، اینجانب به نمایندگی از دولت ایران اعلام کردم که در صورت خروج آمریکا از آژانس ایران آماده جبران هزینه های مالی (حدود ۲۵ درصد) بودجه عادی سازمان خواهد بود. لازم به گفتن نیست که آمریکا کنفرانس عمومی را به عنوان اعتراض به تصویب قطعنامه ترک کرد، اما دوباره برگشت. بعدا مشخص شد که این تهدید بلوف بوده است.

به هر حال با توجه به اتخاذ نشدن اقدامات جدی شامل مجازات متخلف، رژیم صدام حسین با حمایت کامل آمریکا و تعدادی از کشورهای غربی چندین بار به نیروگاه اتمی بوشهر حمله کرد.

در سال ۱۹۹۰ به نمایندگی از دولت ایران، پیش نویس قطعنامه ای را به کنفرانس عمومی آژانس پیشنهاد کردم که با شماره ۵۳۳ تصویب شد. طبق این قطعنامه هرگونه حمله بر علیه تاسیسات هسته یی در زمان ساخت یا فعالیت، تخلف از منشور سازمان ملل، اساسنامه آژانس و حقوق بین الملل خواهد بود و شورای امنیت باید فورا در خصوص آن اقدام کند.

رژیم اسرائیل ادعا کرده است که به تاسیسات الزور سوریه حمله کرده است چون سایتی بود برای ساخت رآکتور تحقیقاتی. جدای از این که هر حمله علیه هر دولت عضوی نقض منشور ملل متحد است، بر اساس ادعای این رژیم و تایید آمریکا و اسرائیل، رژیم اسرادیل منشور ملل متحد و اساسنامه آژانس و حقوق بین الملل را طبق قطعنامه ۵۳۳ نقض کرده است و لذا باید با اقدام سریع شورای امنیت سازمان ملل مواجه شود.

شرم آور نیست که برخی از کشورهای غربی با فقط ۱۷ رای از ۱۵۰ دولت عضو مورد سوریه را به شورای امنیت ارجاع می دهند. در حالی که باید پرونده تخلف اسرائیل به عنوان یک دولت غیر عضو ان پی تی که به سوریه به عنوان یک دولت عضو ان پی تی حمله کرده است به شورا ارجاع شود.

آقای رییس:

با تمرکز بر روی تصمیمات گذشته ان پی تی و اقدامات لازم برای آینده، اجاز دهید بگویم که تصمیم یک جانبه آمریکا برای به تعویق انداختن کنفرانس ایجاد خاورمیانه عاری از سلاح هسته یی و سایر تسلیحات کشتار جمعی که برای سال ۲۰۱۲ پیش بینی شده بود که به منظور حفاظت از اسرائیل از محکومیت جامعه بین المللی انجام شد تخطی از تصمیم اجماعی کنفرانس بازنگری ۲۰۱۰ ان پی تی است. مطمئنا این قبیل اقدامات اعتبار ان پی تی و تصمیم اجماعی کنفرانس بازنگری را تضعیف می کند. آمریکا که همیشه و به هر قیمتی از اسرائیل حمایت کرده است، تنفر و بی اعتمادی مردم خاورمیانه را برانگیخته و سبب انزوای جهانی خود شده است. در این کنفرانس هیات آمریکا از منطقه خاورمیانه عاری از سلاح کشتار جمعی حمایت کرد. حرف و عمل دولت آمریکا یکی نیست. سیاست های این کشور ثابت می کند که هیچ اراده خاص سیاسی برای ایجاد چنین منطقه ای وجود ندارد.

تا جلسه بعدی مقدماتی، همه اعضا باید در خصوص اقدامات آینده قبل از آن که خیلی دیر شود، تصمیم گیری کنند. شاید لازم باشد" بسته تصمیمی ۱۹۹۵ برای تمدید نامحدود معاهده منع اشاعه هسته یی در مقابل تاسیس منطقه خاورمیانه عاری از سلاح هسته یی مورد بازنگری" قرار گیرد.

با تشکر از آقای رییس"