پارس بررسی می کند:
حمله عربستانی ها به حشدالشعبی/ سناریوی سابق علیه سپاه اینبارضد نیروهای مردمی عراق
مقاومت اسلامی را از بعد نظامی به مباحث سیاسی تقلیل دهد و عناصر اقتدار آفرین همچون وحدت و انسجام اجتماعی را تبدیل به موضوعی طائفه ای و اجتماعی کرده و در نهایت با برجسته سازی این موضوع در جهان مدعی صحت گفته های خود شود.
پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- امیر مسروری- یک: بعد از آزاد سازی فلوجه و تکریت و آغاز عملیات موصل، عربستانی ها بیش از گذشته موضع خصمانه نسبت به نیروهای مردمی عراق یا همان حشدالشعبی گرفتند. به طوری که سفیر عربستان در این کشور متهم به دخالت در امور عراق شد و شهریور امسال با تذکر جدی عراق عوض گردید. سعودی ها بارها نیروهای مردمی عراق را متهم به فرقه گرایی در عراق کردند در حالی که اکثر نیروهای مردمی برای عملیات در آزادی قدس از نیروهای اهل سنت حشدالشعبی است. به طوری که طبق آمارها در روزهای اولیه نبرد بیش از ۹۰۰۰ نفر از نیروی مردمی گردان های اهل سنت عراق در موصل حضور دارند.
دو: الجبوری وزیر امور خارجه سعودی بارها جمهوری اسلامی ایران را متهم به دخالت در امور سایر کشورها کرد و اخیرا نیز با موضع رسمی فرماندهی نیروهای مردمی را ایرانی اعلام کرد. حرکات عربستان برای تحریک اقوام و نیروهای معارض سیاسی مقاومت در عراق بیش از آنکه قدرت مقاومت را مهار کند برای ایجاد چالش در دوران پسا آزاد سازی موصل است. عربستان می دانند دیگر قدرت چانه زنی سیاسی در دوران پسا داعش ندارد اما می تواند با ایجاد چالش های میدانی و قومیتی مقاومت عراق را تضعیف کند. از سویی آزادی موصل به معنای از بین رفتن مسئله مقاومت در این کشور نیست. بلکه با قانون حشدالشعبی، مقاومت در عراق رسمی و یک تشکیلات منسجم سازمانی شد و امکان دارد همراهی دولت مرکزی عراق با محور مقاومت موجب بکارگیری این نیرو در فرای مرز سوریه باشد. در همین راستا هادی عامری یکی از فرماندهان مقاومت اسلامی عراق در واکنش به تعقیب داعش در خارج از مرزهای این کشور گفت: «نیروهای حشد بعد از آزادسازی عراق از اشغال گروه تروریستی داعش، وارد سوریه خواهند شد .» این تنها موضع گیری فرماندهان حشدالشعبی نسبت به حضور در خارج از مرزهای عراق نیست. موضع گیری نسبت به آزادی قدس شریف و رهایی فلسطین از دست اشغالگران دیگر نگاه فرماندهان حشدالشعبی در محور مقاومت است.
سه: سوالی که مطرح شده چرایی موضع گیری عربستان در شرایط جدید است. جواب های مختلفی به این سوال می توان داد که یکی از آنها ایجاد نزاع داخلی در عراق و تقویت جریان معارض است. اما هدفی دیگری هم در پس این موضع گیری هاست که به آینده سیاسی عراق در دوران پسا داعش مربوط می شود. بخواهیم یا نخواهیم بخشی از اهل سنت عراق در قالب یگان های حشدالشعبی با داعش جنگیدن و آنها به هیچ عنوان عربستان را قبول ندارند و این افراد مایل هستند تا بدنه سیاسی همراه با عربستان در ائتلاف های سیاسی از عرصه ی حکومت داری عراق خارج شوند و مسئولانی که با همراهی دولت عربستان یا ترکیه دستشان به خون مردم بیگناه اهل سنت عراق آغشته است محاکمه شوند. این بخش از بدنه اهل سنت که بدنه قابل توجهی را هم به خود اختصاص داده در صورت استمرار خط تخریبی آل سعود در برابر ایران، به نوعی درگیری بحث های داخلی خواهند شد و می تواند به آشفتگی مسائل در این کشور بیفزاید. در واقع آل سعود تمایل دارد با استفاده از عنصر تبلیغاتی نیروهای درونی مقاومت را علیه یک دیگر وارد فضای سیاسی کند و از قدرت دفاعی مقاومت بکاهد. به عبارت دقیق تر مقاومت اسلامی را از بعد نظامی به مباحث سیاسی تقلیل دهد و عناصر اقتدار آفرین همچون وحدت و انسجام اجتماعی را تبدیل به موضوعی طائفه ای و اجتماعی کرده و در نهایت با برجسته سازی این موضوع در جهان مدعی صحت گفته های خود شود.
عربستانی ها در حالی این سیاست را در پیش گرفتند که در قرن گذشته انگلیسی ها با عنوان «اختلاف بینداز، حکومت کن» در منطقه توانستند عثمانی ها را تجزیه و مسیر بیداری مردم در غرب آسیا را منحرف سازند. بازگشت انگلیسی ها به خلیج فارس می توان پیشبرد این اهداف را تسریع کند. جمع بندی ها نشان می دهد عربستان تمایل دارد تا حتی نیروهای مردمی عراق را به سمت تحریم و برخورد بین المللی سوق داده و با استفاده از عنصر تبلیغاتی بین المللی این گروه را به نقض رفتارهای بشری متهم سازد. از طرفی همان سناریویی که برای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در جهان دنبال کردند برای حشدالشعبی پیاده کنند.
ارسال نظر