مسئولین از مردم دورند!
اگر بازدید ها و دیدار های مسئولین و مدیران ارشد را از تلویزیون نگاه کنید متوجه یک نکته نه چندان ظریف میشوید و آن هم دیوار انسانی است که میان محافظان و اطرافیان شخص مسئول و مردم عادی کشیده شده است .
متن یادداشت محمد اسماعیلی دهقی کارشناس مسائل سیاسی با عنوان "مسئولینی که در احاطه سپر انسانی هستند" به شرح ذیل می باشد:
اگر بازدید ها و دیدار های مسئولین و مدیران ارشد را از تلویزیون نگاه کنید متوجه یک نکته نه چندان ظریف میشوید و آن هم دیوار انسانی است که میان محافظان و اطرافیان شخص مسئول و میان مردم عادی کشیده شده است .
این دیوار انسانی برای شخصیت های درجه اول کشور مانند مقام معظم رهبری و رئیس جمهور از منظر مسائل امنیتی نه تنها قابل توجیه بلکه امری واجب و ضروری است ولی متاسفانه شاهد هستیم که این اتفاق یعنی کثرت اطرافیان و محافظین در هنگام حضور مسئولین در محافل مختلف امری فراگیر و رو به ازدیاد شده است به طوری که عملا برای مردم عادی این امکان وجود ندارد که بتوانند در یک فضای عمومی هم چند کلامی با یکی از مسئولین ومدیران ارشد گفتگو کنند .
به طور طبیعی مسئولین از درب منزل سوار بر اتومبیل اداره میشوند و در جلوی اسانسور و یا در ورودی محل کار پیاده میشوند و نمیتوان انتظار داشت این افراد برای رفتن به سر کار از اتوبوس های شرکت واحد استفاده کنند چرا که موجب اتلاف وقت و منتظر ماندن اشخاص دیگر میشود ولی به نظر می رسد این سپر انسانی قطوری که در هنگام بازدیدها از محافلی همچون نمایشگاه کتاب و دیگر مراسم های عادی به دور این افراد کشیده میشود قدری بی انصافی است و کمی هم بوی اشرافیت زمان طاغوت دارد.
دور ماندن از مردم و ماندن در حلقه دوستان و زیردستان به تدریج هاله ای از عجب و خودپرستی برای مدیران ایجاد میکند که چون به تدریج ایجاد میشود خود این افراد از وجود و مراحل شکل گیری آن بی خبر میمانند و تنها وقتی به خود میآیند که از مسئولیت فعلی کنار گذاشته میشوند و این زمانی است که مردمی بودن در آن لطفی ندارد .
شفاف تر این که مردم ما انقلاب نکردند که مسئولینشان همانند درباریان زمان رژیم طاغوت زندگی کنند و همواره ملت خود را از بالا به پایین نگاه کنند .
جای بسی تعجب است که برخی از مدیران در کشور مردمی بودن را تنها در محاصره افراد و خودی ها تعریف کرده اند و کار به جایی رسیده است که برخی از آنها توان حضور در صف نانوایی و خرید یک نان تازه را نیز از دست داده اند و نمیتوانند از عهده یک گفتگوی ساده با مردم کوچه و خیابان هم بر بیایند .
ای کاش برخی از این مسئولین زحمتکش و دلسوز تا زمان باقی است کمی به خود بیایند و به اطرافیان خود دستور اکید بدهند که در محافل و مجامع عمومی اطراف آنها را خالی کنند و اجازه دهند مردم کشورشان سینه به سینه و صورت به صورت با آنها سلام و احوالپرسی کنند .
و نکته اخر این که مردم ما در این حوزه تخصص کافی دارند و به راحتی مدیران و مسئولین مردمی و غیر مردمی را تشخیص میدهند و تا زنده هستند محبت مدیران مردمی را در قلبشان نگه میدارند .
ارسال نظر