ایران از حق غنی سازی چشم پوشی نمی کند
سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد آژانس بین المللی انرژی اتمی گفت: جمهوری اسلامی ایران هرگز از حقوق لاینفک خود برای استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای از جمله حق غیر قابل انکار برای غنی سازی، چشم پوشی نخواهد کرد و در عین حال به همکاریش با آژانس بین المللی انرژی اتمی مطابق تعهدات معاهده عدم اشاعه هسته ای یعنی موافقتنامه پادمان جامع (INFCIRC/۲۱۴) ادامه خواهد داد.
به گزارش پارس به نقل از مهر، متن سخنرانی علی اصغر سلطانیه سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد آژانس بین المللی انرژی اتمی و دیگر سازمانهای بین المللی در وین در دومین کمیته مقدماتی کنفرانس بازنگری سال ۲۰۱۵ معاهده عدم اشاعه هسته ای که در ژنو در حال برگزاری است به این شرح است:
در ابتدا و از طرف هیات جمهوری اسلامی ایران مایلم همچون دیگر هیاتها، انتخاب جنابعالی جهت ریاست بر دومین کمیته مقدماتی به منظور زمینه سازی برای کنفرانس بازنگری سال ۲۰۱۵ معاهده عدم اشاعه هسته ای را تبریک بگویم. به شما از بابت حمایت هیاتم از تلاشهایتان، و نیز مساعدت ما جهت موفقیت این اجلاس و رساندن اجلاس به یک نتیجه موفقیت آمیز از طریق کارمان، به شما اطمینان می دهم.
آقای رئیس،
ما اینجا گرد هم آمده ایم تا وضعیت اجرای برنامه اقدام کنفرانس بازنگری سال ۲۰۱۰ معاهده عدم اشاعه هسته ای و سایر تعهداتی که کشورهای عضو الزام دارند تا به منظور نیل به جهانی عاری از سلاحهای هسته ای انجام دهند و بویژه تعهد صریح کشورهای دارنده سلاحهای هسته ای نسبت به امحاء کامل زرادخانه های هسته ایشان را مرور کنیم. در بین اقداماتی که کنفرانس بازنگری سال ۲۰۱۰ تصمیم اجماعی نسبت به آنها اتخاذ نمود، فراخوانی برای پیشرفت حقیقی در زمینه خلع سلاح هسته ای و نیز برگزاری کنفرانس سال ۲۰۱۲ خاورمیانه مهترین تعهدات محسوب می شوند. معهذا وضعیت این دو هدف، یاس آور می باشد. جمهوری
اسلامی ایران مستمرا نگرانیش در مورد رویکردهای تبعیض آمیز و مبتنی بر استانداردهای دوگانه توسط معدودی از کشورهای عضو غیر مسئول در اجرای مفاد معاهده عدم اشاعه هسته ای را منعکس کرده است. علی رغم توافقات سال ۲۰۱۰، روند خلع سلاح هسته ای نگران کننده و نا امید کننده است. اجازه بدهید برخی واقعیات در این خصوص را بررسی کنیم.
- تداوم وجود دهها هزار کلاهک هسته ای در انبارهای کشورهای دارنده سلاحهای هسته ای، که اغلبشان از وضعیت آماده باشد بالا برخوردارند و مدرنیزه کرده روزانه آنها، جدی ترین تهدید علیه بشریت هستند. ما، کشورهای غیر هسته ای، از زندگی تحت تیغ استفاده یا تهدید به استفاده از سلاحهای هسته ای، احساس امنیت نمی کنیم. حفظ ذخائر سلاحهای هسته ای و تکیه استراتژیک به آنها، کشورهای دارنده سلاح هسته ای را به عزمی که برای حرکت در جهت حذف ریسک استفاده از آنها یا اشاعه افقی و عمودی آنها، لازم است هدایت نمی کند. با توجه به مطالب فوق، چگونه جامعه بین المللی می تواند توجیهات مربوط به در
اختیار داشتن سلاحهای هسته ای توسط گروه کوچکی از کشورها را پذیرا باشد. مهمترین نتیجه کنفرانس سال ۲۰۱۰ تایید مجدد تعهد صریحی بود که کشورهای هسته ای در کنفرانس بازنگری سال ۲۰۰۰ برای امحاء کامل زرداخانه های هسته ایشان پذیرفتند. معهذا تایید مجدد تعهدات در زمینه خلع سلاح هسته ای برای تحقق جهان عاری از سلاحهای هسته ای کافی نمی باشد. متاسفانه سیاستهای اعلامی برخی از کشورهای هسته ای با گامهای عملی و قابل سنجش، فاصله دارد.
- کشورهای غیر هسته ای عضو معاهده عدم اشاعه هسته ای همچنان عمیقا نگران دکترینهای دفاعی استراتژیک کشورهای هسته ای هستند که منطق استفاده از سلاحهای هسته ای را بیان می دارند. بازنگری وضعیت هسته ای Nuclear Posture Review و مفهوم استراتژیک Strategic Concept که به ترتیب از سوی آمریکا و ناتو ارائه شده، به توسعه توجیه استفاده یا تهدید به استفاده از سلاحهای هسته ای در مغایرت با الزامات کشورهای هسته ای ذیل معاهده عدم اشاعه هسته ای و موارد نگران کننده نقض هنجارهای حقوق بین الملل، منجر گشته است.
- بایستی طرحی که به منظور استقرار سامانه جهانی دفاع موشکی در جریان است و شدیدا آرمان خلع سلاح هسته ای را تهدید می کند به موارد نگران کننده فوق افزود. چنین طرحی، امنیت کشور بانی طرح و کشورهای میزبان را افزایش نخواهد داد. این امر صرفا سایر کشورهای هسته ای که هدف اصلی چنین سامانه هایی هستند را بر می انگیزد تا نیروهای هسته ای خود را گسترده تر کرده و بیشتر بر آنها تکیه کنند و به این ترتیب زنجیره جدید مسابقه تسلیحاتی را باعث خواهد شد. سامانه دفاع موشکی نقض آشکار اقدام شماره یک برنامه اقدام در مورد خلع سلاح هسته ای است که در کنفرانس سال ۲۰۱۰ بر آن توافق شد. شگفت آور آنکه، بنا به اقدام شماره یک برنامه اقدام، همه کشورهای عضو خود را متعهد نموده اند سیاستهایی را دنبال کنند که کاملا منطبق با آرمان نیل به جهان عاری از سلاح هسته ای باشد. متاسفانه هیچ نشانه ای وجود ندارد که کشورهای هسته ای در آن مسیر حرکت می کنند.
- بعلاوه، در تخلف وقیحانه از تعهد بین المللیش، آمریکا در روز ۵ دسامبر ۲۰۱۲ بیست و هفتمین آزمایش هسته ای غیر انفجاری خود، در بردارنده یک مدل مقیاسی چاشنی کلاهک هسته ای، را انجام داد که اولین آزمایش هسته ای غیر انفجاری در نوع خود از زمان امضاء معاهده منع جامع آزمایشات هسته ای بود. چنین آزمایش هسته ای، که در حمایت از پیشبرد طراحی های سلاحهای هسته ای قرار دارد و بدتر آنکه در یک ناحیه زیر زمینی یک سایت آزمایش هسته ای انجام گرفته که سایر کشورهای هسته ای نیز از آن الگو گرفته و پیروی خواهند کرد یک دستورالعمل و تجویزی برای بی ثبات سازی جهان است. چنین آزمایشات غیر انفجاری و شبیه سازیهای رایانه ای برای طراحی سلاحهای جدید، که نمونه ای از عدم پای بندی آمریکا با تعهدات بین المللیش ذیل معاهده عدم اشاعه هسته ای است، می تواند به از سر گیری مسابقه تسلیحات هسته ای و احیاء ریسک فاجعه جهانی منجر شوند.
- طبق منابع آشکار، هزینه های سلاحهای هسته ای از سال ۲۰۱۰ تا کنون به شدت افزایش یافته و به طور محتاطانه تخمین زده می شود که در طول یک دهه آینده، هزینه سلاحهای هسته ای و سامانه های حمایتی مستقیم آنها، حداقل به یک تریلیون دلار خواهد رسید. عمده این هزینه به ارتقاء و جایگزینی کارخانه های قدیمی تولید سلاحهای هسته ای، موشکها، زیر دریایی ها و بمب افکن ها اختصاص دارد. آمریکا به تنهایی میلیاردها دلار بی حساب را برای گرداندن ناوگان هسته ایش در طول مدت عمر پنجاه ساله برنامه ریزی شده آنها (۲۰۸۰-۲۰۳۰) هزینه خواهد کرد. این رقم شامل هزینه سّری هواخواهان هسته ای برای مواردی همچون تاسیسات باز فرآوری پلوتونیم و غنی سازی اورانیوم، یا موشکها، هواپیماها و زیر دریایی هایی نمی باشد که هواخواهان هسته ای با یک هدف سّری کار برد دو گانه حمل یک کلاهک هسته ای، در حال تحصیل آنها هستند.
- علاوه بر موارد فوق، مشارکت هسته ای در میان کشورهای دارای سلاح هسته ای یا با کشورهایی که دارای سلاح هسته ای نیستند، چه تحت ائتلاف های نظامی و چه تحت هر چارچوب دیگر، منشا دیگری برای نگرانی و اشاعه در همه ی جنبه های آن می باشد. سلاح های هسته ای استقرار یافته در اروپا، بویژه در آن گروه از کشورهای عضو معاهده که دارای سلاح هسته ای نیستند، منبع نگرانی های جدی امنیتی بوده و معادل نقض آشکار تعهدات مندرج در معاهده عدم اشاعه هسته ای می باشد. ایران از مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی درخواست نموده است که به همه ی کشورهای عضو آژانس گزارش دهد که آیا این کشورها آژانس را از میزان، محل و ویژگیهای مواد هسته ای با درجه نظامی و پلوتونیوم و اورانیوم با غنای بالا که در قلمروشان وجود دارد، آگاه ساخته اند یا خیر. اگر پاسخ مثبت باشد، در این صورت آمریکا ماده ۱ معاهده و کشورهای اروپایی ذیربط نیز ماده ۲ معاهده را نقض کرده اند. اما چنانچه کشورهای اروپایی غیر دارنده سلاح هسته ای آژانس را از وجود این منابع هسته ای در قلمروشان مطلع نکرده اند، در این صورت این کشورها به تعهدات پادمان آژانس بین المللی انرژی اتمی، از جمله موافقت نامه جامع پادمان و پروتکل الحاقی پایبند نبوده اند. نیازی به گفتن نیست که توزیع سلاح های هسته ای در اروپا خطر امنیت هسته ای را به دلیل افزایش خطر بالقوه دستیابی تروریستها به این سلاحها، بیشتر کرده است. موافقتنامه اخیر میان فرانسه و بریتانیا نیز یک نمونه آشکار دیگر از بی اعتنایی به خلع سلاح هسته ای می باشد. پروژه زیردریایی هسته ای بریتانیا موسوم به ترایدنت (Trident) و تصمیم این کشور به ارتقای آن با تخمین هزینه ای بالغ بر یکصد میلیارد پوند، نقض آشکار ماده ۴ معاهده عدم اشاعه و تعهدات بعمل آمده در جریان کنفرانس بازنگری این معاهده در سال ۲۰۱۰ می باشد. آلمان نیز تعدادی زیر دریایی دولفین را به رژیم اسرائیل که عضو معاهده عدم اشاعه نمی باشد، فروخته است. از آنجا که این زیردریایی ها قابلیت مجهز شدن به موشک های هسته ای کروز را دارند، این اقدام یک مورد آشکار از اشاعه و عدم پایبندی بشمار می رود. نباید از این امر غافل بود که چنین اقداماتی بر خلاف قطعنامه معاهده عدم اشاعه در سال ۱۹۹۵ در زمینه ایجاد منطقه عاری از سلاح هسته ای در خاورمیانه بوده و تمام تلاشها در این خصوص را با خطر جدی مواجه می سازد.
آقای رئیس،
جامعه بین المللی نمی تواند بهانتظار نشیند تا وحشت ناشی از سلاح های هسته ای اتفاق افتد و باید آخرین مهلت و زمان برای نابودی کامل زراد خانه های هسته ای تعیین گردد. چنین اقدامی کنفرانس خلع سلاح را قادر می سازد تا مذاکرات مربوط به کنوانسیون خلع سلاح هسته ای را آغاز نماید و آن را به عنوان مهمترین اولویت کاری خود، هر چه زودتر به نتیجه رساند. کشورهای عضو جنبش عدم تعهدی که از اعضای معاهده عدم اشاعه نیز می باشند در کنفرانس بازنگری معاهده در سال ۲۰۱۰ پیشنهاد کردند که سال ۲۰۲۵ به عنوان سال هدف برای نابودی کامل سلاح های هسته ای تعیین شود. بدین ترتیب پیشرفت منظم و موثری به سوی اجرای تعهدات خلع سلاح هسته ای به موجب ماده ۴ معاهده عدم اشاعه بوجود آمده و شکاف میان صداقت و ریاکاری در بین برخی کشورهای دارای سلاح هسته ای را پر خواهد کرد.
با یادآوری این موضوع که به موجب اقدام ۵ از" برنامه اقدام خلع سلاح هسته ای" مصوب کنفرانس بازنگری معاهده عدم اشاعه هسته ای در سال ۲۰۱۰، کشورهای دارای سلاح هسته ای متعهد شدند تا پیشرفت واقعی در مورد گام های منتهی به خلع سلاح هسته ای را افزایش دهند، ایران به عنوان کشوری که دارای سلاح هسته ای نمی باشد از این امر نگرانی جدی دارد که پس از گذشت سه سال از برنامه اقدام مذکور، هنوز هیچ گزارش ماهوی و اساسی از سوی کشورهای دارای سلاح هسته ای در این زمینه ارائه نگردیده است. صبر جامعه جهانی محدود است. کشورهای دارای سلاح هسته ای باید گزارش پیشرفت جامع و واقعی در این خصوص را به کمیته مقدماتی سال ۲۰۱۴ ارائه نمایند، تا بدین ترتیب بررسی گام های بعدی برای اجرای کامل ماده ۴ معاهده به منظور تحقق نابودی کامل سلاح های هسته ای تسهیل گردد. در غیر این صورت کنفرانس بازنگری معاهده عدم اشاعه هسته ای در سال ۲۰۱۵ تبدیل به یک مکان چالش برانگیز تصمیم گیری در خصوص آینده معاهده خواهد شد. هر گونه سازوکار واقعی گزارش دهی، باید، در میان موارد دیگر، بطور منظم اصول و تدابیر مربوط به شفافیت، برگشت ناپذیری، قابلیت راستی آزمایی، ممنوعیت استفاده، چارچوب زمانی، کاهش بودجه سلاح های هسته ای، اقدامات کیفی و کمی خلع سلاح، و دکترین های هسته ای را منعکس نماید. چنین گزارش هایی ریاکاری برخی کشورهای هسته ای را که در ظاهر از" جهان عاری از سلاح هسته ای" حمایت می کنند، افشا می نماید.
آقای رئیس،
این امری غیر قابل قبول، نامشروع، ناعادلانه و بر خلاف مفاد معاهده عدم اشاعه هسته ای است که تعداد زیادی از کشورهای عضو از سوی اعضای توسعه یافته معاهده، تحت رژیم های کنترلی محدود کننده و تبعیض آمیزی قرار گرفته اند. ماده ۴ معاهده عدم اشاعه هسته ای بطور کاملا شفاف تصریح می دارد که" هیچ چیز نباید به گونه ای تفسیر شود که حق انکار ناپذیر همه اعضای معاهده برای توسعه و استفاده از انرژی هسته ای برای اهداف صلح آمیز را مطابق مواد ۱ و ۲ معاهده عدم اشاعه هسته ای تحت تاثیر قرار دهد. " بر همین اساس کشور من در کنار سایر کشورهای غیر دارنده سلاح هسته ای عضو معاهده، خواستار احترام واقعی برای اجرای حقوق خویش به منظور استفاده از انرژی هسته ای برای مقاصد صلح آمیز می باشد. تحمیل محدودیتها به عنوان پوششی برای اجرای اهداف سیاست خارجی کشورهایی خاص، نقض آشکار تعهدات مندرج در ماده ۴ و چالشی برای تمامیت و اعتبار معاهده می باشد. مطابق اقدام ۵۱ از برنامه اقدام مصوب کنفرانس بازنگری معاهده عدم اشاعه هسته ای در سال ۲۰۱۰، محدودیت های بی مورد در مسیر انتقال مواد، تجهیزات و فنآوری های هسته ای برای استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای باید سریعا مرتفع گردد. متاسفانه هیچ گام عملی در این راه برداشته نشده است. جمهوری اسلامی ایران به سهم خویش، مصمم است تمام حیطه های قانونی فن آوری هسته ای، از جمله چرخه سوخت و غنی سازی را منحصرا برای اهداف صلح آمیز دنبال کند؛ فعالیتی قانونی که تاکنون تحت نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی انجام شده و از این پس نیز همچنان تحت نظارت آژانس انجام خواهد گردید. در این ارتباط، اسناد نهایی کنفرانس های بازنگری معاهده عدم اشاعه هسته ای در سال های ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰ نیز تکرار می کند که گزینه ها و تصمیمات هر کشور در زمینه استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای، بایستی بدون آنکه سیاستها یا موافقت نامه ها و ترتیبات همکاری بین المللی آن کشور برای استفاده صلح آمیز انرژی هسته ای و چرخه سوخت شامل غنی سازی را به خطر اندازد، مورد احترام قرار گیرد.
لازم است مراتب قدردانی ملت و دولت جمهوری اسلامی ایران را بخاطر حمایت مستمر جنبش عدم تعهد در طول ده سال گذشته که بر اساس اصول جنبش صورت گرفته است، در اینجا یادآوری کنم.
در این زمینه باید توجه همگان را به این واقعیت جلب نمایم که در طول ده سال گذشته در پی سخت ترین بازرسیهای بی سابقه در طول تاریخ آژانس بین المللی انرژی اتمی بیش از ۷۰۰۰ روز/ نفر بازرسی عادی و بیش از صد مورد بازرسی سرزده با دو ساعت اطلاع قبلی، مدیر کل سابق و فعلی اعلام کرده اند که هیچ مدرکی دال بر انحراف مواد هسته ای بسوی اهداف نظامی نیافته اند و آژانس قادر است فعالیتهای راستی آزمایی خود را بدون مانع ادامه دهند؛ بنابراین همه فعالیتها و مواد هسته ای از جمله غنی سازی کماکان صلح آمیز می باشد. باعث تاسف و حتی شرمندگی است که اتحادیه اروپا و آمریکا در بیانیه های خود ایران و
آنهایی که عضو معاهده نیستند و دارای سلاح هسته ای می باشند بطور مساوی در کنار هم قرار می دهند. این گونه رویکردها عواقب جدی برای جهان شمولی معاهده منع اشاعه هسته ای و سایر معاهدات از قبیل معاهده منع جامع آزمایشهای هسته ای در بر خواهد داشت زیرا موجب از میان رفتن انگیزه پیوستن به آنها می شود. ایران بهای سنگینی را برای عضویت و تعهد کامل خود به NPT می دهد در حالی که دیگران بیرون از معاهده هستند و از بازرسیها و تحریمها معاف می باشند ولی همکاری هسته ای کامل کشورهای غربی بویژه آمریکا و کانادا را دریافت می کنند.
آقای رئیس،
جمهوری اسلامی ایران از سال ۱۹۷۴ که برای نخستین بار منطقه عاری از سلاح های هسته ای در خاورمیانه را به سازمان ملل متحد پیشنهاد نمود از هیچ تلاشی برای تشکیل آن دریغ نکرده است. در این راستا ما در عین حال که تایید مجدد « قطعنامه تا دستیابی به اهداف و مقاصد آن» را از سوی کنفرانس بازنگری ۲۰۱۰ NPT مورد تاکید قرار می دهیم مجدداً تاکید می نماییم که اجرای فوری، کامل و بدون شرط قطعنامه ۱۹۹۵ خاورمیانه به عنوان یک عنصر ضروری که معاهده در سال ۱۹۹۵ بر اساس آن بطور نامحدود تمدید شد برای اعتبار NPT دارای اهمیت حیاتی است.
با توجه به سابقه رژیم صهیونیستی اسرائیل در تجاوز و اشغال، تشکیل یک منطقه عاری از سلاح های هسته ای در خاورمیانه برای خاتمه به بزرگترین تهدید سلاح های هسته ای رژیم مزبور علیه ثبات و امنیت کشورهای عضو NPT در منطقه و جهان بسیار اهمیت دارد. تهدید در اختیار داشتن سلاح های هسته ای از سوی رژیم اسرائیل و امتناع آن از پیوستن به NPT و قرار دادن تاسیسات خود تحت پادمان آژانس بین المللی انرژی اتمی تعدادی از کشورهای منطقه را برانگیخته است تا به اسناد بین المللی مربوط به سلاح های کشتار جمعی از همه مهمتر معاهده منع تسلیحات شیمیایی (CWC) و معاهده منع سلاحهای بیولوژیک (BWC) نپیوندند. با توجه به اجرای اقدامات مرتبط با قطعنامه ۱۹۹۵ خاورمیانه در ضمن ادامه اقدامات کنفرانس بازنگری ۲۰۱۰ NPT، جمهوری اسلامی ایران آمادگی خود را از قبل برای مشارکت فعال در کنفرانس خاورمیانه در سال ۲۰۱۲ اعلام کرد و تاکید نمود که در کنفرانس مزبور یک برنامه اقدام مورد توافق و یک جدول زمانی برای جهان شمولی NPT در خاورمیانه تنها اولویت بالا می باشد. معهذا همه اعضای معاهده عدم اشاعه هسته ای، بار دیگر شاهد بودند که مخالفت آمریکا، در حمایت از رژیم صهیونیستی، از برگزاری کنفرانس سال ۲۰۱۲ بعد از چند دهه، جلوگیری نمود. تصمیم یکجانبه آمریکا برای تعویق کنفرانس، نادیده انگاشتن تصمیم اجماعی کنفرانس بازنگری سال ۲۰۱۰ و برنامه ریزی و مشورتهای تسهیل کننده است و تضعیف کننده عزم و همکاری ایران و کشورهای عرب عضو معاهده می باشد و آخرین نکته اما نه کم اهمیت ترین، یک عقب نشینی و شکست جدی برای معاهده عدم اشاعه هسته ای است. این نشانه آشکاری است از اینکه ایالات متحده هیچ توجهی به فراخوانهای مکرر جامعه بین المللی برای قرار گرفتن فعالیتهای مخفیانه سلاحهای هسته ای رژیم صهیونیستی تحت رژیم عدم اشاعه ندارد. آمریکا، با حمایت از رژیم اسرائیل به هر قیمت، در حال منزوی کردن خود می باشد.
آقای رئیس،
جمهوری اسلامی ایران به عنوان قربانی سلاحهای کشتار جمعی در طول دهه های اخیر، اعتقاد راسخ دارد که جامعه بین المللی بایستی یک راه سریع برای امحاء کامل تهدید عمومی انفجار عمدی یا تصادفی هسته ای بیابد. ماهیت سلاحهای هسته ای و پیامدهای فوری فاجعه بارشان بر بشریت، بایستی ما را ملزم سازد برای حفظ حیات بشریت به طور جمعی کار کنیم و کنفرانس بازنگری سال ۲۰۱۵ معاهده عدم اشاعه هسته ای می تواند جنبشی را ایجاد کند که به فرآیندی برای غیر قانونی و غیر مشروع بودن همه سلاحهای هسته ای و امحاء فوری همه این سلاحها منجر گردد.
ایران مستمرا و قاطعانه سلاحهای هسته ای را رد کرده است. چنین سلاحهایی در دکترین دفاعی ایران جایی ندارند. فعالیتهای هسته ای صرفا صلح آمیز ایران، مطابق حقوق و الزامات مندرج در معاهده عدم اشاعه هسته ای، دنبال می گردد. به عنوان نشانه ای از واقعیت فوق، آیت ا… خامنه ای، رهبر معظم جمهوری اسلامی ایران، فتوای خود در رابطه با منع سلاحهای هسته ای را تکرار نمودند. معظم له در سخنرانی خود در نشست سران عدم تعهد در تهران در سال ۲۰۱۲ اعلام فرمودند: " جمهوری اسلامی ایران استفاده از سلاحهای هسته ای را به عنوان یک گناه بزرگ و نابخشودنی تلقی می کند. " این حکم مذهبی، در میان سایر موارد، در پیامدهای انسانی استفاده از سلاحهای هسته ای ریشه دارد و مبتنی بر ارزشهای والای اعتقاد ما در حفظ ایمنی، امنیت و شئونات انسانهاست. سیاست هسته ای و دیدگاه جهانی جمهوری اسلامی ایران در این عبارت خلاصه شده است: " انرژی هسته ای برای همه، سلاحهای هسته ای برای هیچکس. "
آقای رئیس، هیاتهای عالیقدر
در جمع بندی، به نیابت از دولتم، اینجانب اعلام می دارم که جمهوری اسلامی ایران هرگز از حقوق لاینفک خود برای استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای از جمله حق غیر قابل انکار برای غنی سازی، چشم پوشی نخواهد کرد و در عین حال به همکاریش با آژانس بین المللی انرژی اتمی مطابق تعهدات معاهده عدم اشاعه هسته ای یعنی موافقتنامه پادمان جامع (INFCIRC/۲۱۴) ادامه خواهد داد.
سیاستهای خصمانه کشورهای غربی از جمله سیاست دوگانه هویج و چماق یا سیاستهای گفتگو و تحریم، محکوم به شکست هستند. تحریم، ترور کردن دانشمندان هسته ای که پدیده زشت این قرن است، و تهدید به حمله توسط رژیم صهیونیستی با حمایت متحدین غربیش، عزم ملت بزرگ ایران را برای ادامه راهش تقویت کرده و خواهد کرد.
نهایتا، به کشورهای غربی توصیه می شود از تقابل به همکاری روی آورند. پنجره فرصت ورود به مذاکرات، برای یک همکاری بلند مدت استراتژیک با ایران، به عنوان مطمئن ترین، قوی ترین و با ثبات ترین شریک در منطقه، هنوز باز است.
ارسال نظر