یک بام و دو هوای رسانه‌های اصلاح‌طلب

 اردیبهشت‌ماه بود که غلامعلی حدادعادل سخنگوی شورای ائتلاف اصولگرایان پس از انتخابات مرحله اول دهمین دوره انتخابات مجلس شورای طی نشستی خبری با خبرنگاران به جمع‌بندی جلسه شورای ائتلاف اصولگرایان پرداخت و گفت:‌ «شورای ائتلاف اصولگرایان از دخالت مسئولان دولتی در انتخابات و دخالت آشکار مسئولان دولتی در انتخابات اظهار نگرانی کرده و نمونه‌های متعددی ذکر شد؛ برخی مسئولان باید بی‌طرفی خود را در اجرای انتخابات نشان دهند، اما آشکارا گرایش خود را به یک جریان سیاسی اعلام کرده و در مجامع مردم را به رأی دادن به نامزد یک جریان خاص دعوت می‌کنند و مسئولان استانی را تشویق می‌کنند که امکانات را در اختیار نامزدهای خاصی بگذارند.

وی تأکید کرد: شورای ائتلاف اصولگرایان از مقامات وزارت کشور، دولت و شورای نگهبان خواست نسبت به این موارد تخلف بی‌اعتنا نباشند».

حال، صرف نظر از اینکه این اظهارات بر اساس نظر همه شورای مرکزی ائتلاف اصولگرایان بوده که توسط سخنگوی شورا اعلام شده است با نگاهی به برخی رسانه‌ها در همان زمان انتخابات می‌توان دخالت آشکار برخی مسئولان دولتی را در انتخابات مشاهده کرد.

بر همین اساس محمود واعظی وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در خصوص نامگذاری فهرست «امید» در انتخابات مجلس، گفت: یک شب دیدیم وضع خیلی ناجور است، به ذهنمان آمد یک اسم انتخاب کنیم، صبح آن روز جمع شدیم و بحث «لیست امید را انتخاب کردیم و بعد هم توسط بزرگان جناب آقای هاشمی و خاتمی اعلام شد، این سیر تحولی بود که دنبال شد.

محسن نریمان معاون وزیر راه و شهرسازی هم در مرحله اول و هم در مرحله دوم از انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی به‌طور مستقیم و فیزیکی در فعالیت‌های انتخاباتی ورود پیدا کرده و بر طبل طرفداری خود از کاندیدای مورد حمایتش در شهرستان بابل می‌کوبد.

البته این موارد تنها بخشی از آنچه است که در اظهارات دولتی‌ها در حمایت از منتخبان مدنظرشان داشته‌اند.

از این رو آنچه حدادعادل از آن سخن به میان آورد نه امر پنهانی است و نه موضوعی که دور از ذهن باشد و وی با توجه به یک تصمیم جمعی خواستار پیگیری این موضوع شده بود حال اینکه برخی بعد از گذشت چندین ماه هنوز به این مساله می‌پردازند ناشی از کج اندیشی‌شان است.

در هفته اخیر یک خبرگزاری اصلاح‌طلب در گفت‌وگویی با معاون سیاسی استانداری تهران سوالی را در مورد طرح شائبه دخالت دولت در انتخابات از سوی حدادعادل و در پاسخ به این سوال که آیا مدارک ایشان بالاخره به دست دولت رسید یا خیر، مطرح می‌کند که وی اینگونه پاسخ می‌دهد« تا این لحظه هیچ مستندی مبنی بر تخلف دولت در انتخابات استان تهران نه به دست ما و نه به وزارت کشور نرسیده است. بالاخره افرادی که در انتخابات رای نمی‌آورند، یک نگرانی‌‌هایی طبیعتا پیدا می کنند. ما باید به یکدیگر اطمینان داشته باشیم. سیستم موجود در نظام جمهوری اسلامی به گونه‌ای نیست که فرد یا کسانی بتوانند به راحتی تخلف کنند. آنقدر مراقب و دستگاه‌های نظارتی هستند که امکان چنین چیزی وجود ندارد.» 

روزنامه اصلاح‌طلب دیگری نیز در تیتر یک خود با این عنوان که 237 روز گذشت، مدارک حدادعادل نرسید به این امر می‌پردازد؛ حال سؤال اینجاست کسانی که از تنها یک اظهارنظر چنان برآشفته‌اند که پس از 8 ماه به آن می‌پردازند بهتر است این سؤال را نیز پاسخ دهند که چرا پس از گذشت 8 سال هنوز مدرکی دال بر تقلب در انتخابات سال 88 از سوی مدعیان تقلب در انتخابات ارائه نشد اما هنوز بر آتش فتنه می‌دمند.

همین عدم پیگیری حدادعادل خود بیانگر این است که همچون برخی تنها در پی قدرت نبوده و نظام و انقلاب را فدای مسائل شخصی‌ نمی‌کند و همین درس بزرگی است برای کسانی است که می‌خواهند از آب گل‌آلود ماهی بگیرند.

حدادعادل طی گفت‌گویی در همان زمان نیز در واکنش به برخی اظهارات رسانه‌های اصلاح‌طلب گفته بود: در روزهای اخیر از دخالت دولتی‌ها در انتخابات مطلبی گفته بودم که بعد از آن موج تبلیغات وسیعی علیه بنده برپا شد.

وی می‌افزاید: برخی‌ها با داستان‌سرایی، خاطراتی را نقل کردند و راست و دروغ را بر هم بافتند، که مایل به پاسخگویی آنها نیستم ولی این نکته را می‌خواهم تصریح کنم که من نگفته بودم در انتخابات تقلب شده است،‌ بلکه گفته بودم برخی مسئولان دولتی در روند انتخابات دخالت کرده و امکاناتی را در اختیار یک نامزد خاص قرار می‌دهند.