پایگاه خبری تحلیلی «پارس» - «علی قائم‌مقامی» دیپلمات سابق ایران در ترکیه در یادداشتی اختصاصی برای «پارس» در واکاوی تنش های بین آنکارا و بغداد و اصرار اردوغان برای حضور ترکیه در عملیات آزادسازی موصل نوشت:

ترکیه در سیاست های منطقه ای خود خصوصاً در چند سال اخیر سنی محور بوده و بر اساس ناسیونالیسم ترکی عمل کرده است. این سیاست ترکیه در قبال عراق و سوریه نیز پیاده شده است. آنکارا از این سیاست برای توجیه افکار عمومی داخل ترکیه استفاده می کند تا قادر باشد از حمایت های مردمی برخوردار شود؛ اما مسئله اصلی عبارت است از اینکه ترکیه سیاست تهاجمی خود را با محوریت مثلث ترکیه، عربستان سعودی و رژیم صهیونیستی تداوم می بخشد.

آنکارا در منطقه با ریاض علیه عراق، سوریه، یمن و تا حدودی بحرین متحد شده است. علاوه بر این ترکیه ادعا می کند که هم-نژادهای آن ها در سوریه و عراق قرار دارند. مقصود آنکارا از هم نژادهای ترکیه، ترکمن های عراق و سوریه هستند. همچنین این کشور مدعی شده است که ایران و عراق بیشتر بر اساس مذهب گرایی تشیع اقدام می کنند و باعث گسترش درگیری ها و جنگ های منطقه ای شده اند.

ترکیه ادعا کرده که این کشور مخالف جنگ های مذهبی شیعی و سنی است. اردوغان اخیراً ادعا کرده که دین شیعی و سنی نداریم، بلکه دین ما دین مبین اسلام است. وی اظهار کرده که ما تفسیری از اسلام داریم. منظور وی اهل سنت حنفی مذهب است؛ اما در مقابل مشاهده می شود که ترکیه با وهابیت عربستان سعودی کاملاً هماهنگ شده است. آنکارا سیاست های خود در عراق، سوریه و یمن را بر محوریت همین وهابیت پیش می برد.

به نظر می رسد ترکیه به کشتی سوراخ شده عربستان سعودی سوار شده است و در این رویکرد خود دچار اشتباه فاحشی شده است. آنکارا در اصل عامل ایجاد تفرقه و جنگ های مذهبی در کشورهای گفته‌شده است و به این اقدام دامن می زند.

عراق اعلام کرده است که ترکیه باید نیروهای خود را از خاک این کشور خارج کند. ترکیه در واکنش به اعتراض عراق نسبت به حضور نیروهای نظامی ترک در خاک این کشور اظهار کرده که چرا عراق نسبت به حضور نیروهای آمریکایی، انگلیسی، هلندی، فرانسوی و کشورهای دیگر که مجموعاً شصت‌وسه کشور در این کشور حضور دارند، اعتراض نمی کند و دستور خروج آن ها را بمانند نیروهای ترکیه صادر نمی کند؟ آنکارا با اعلام این موضع تأکید کرده که از عراق خارج نمی شود.

از طرف دیگر بغداد اعلام کرده که به‌هیچ‌وجه نیروی نظامی بیگانه در خاک عراق حضور ندارد. به گفته عراق نظامیان ترکیه تنها نیروی نظامی در این کشور هستند؛ لذا آن ها نیز باید خاک عراق را ترک کنند. این نوع تهدیدات متقابل مقامات ترکیه و حیدر العبادی در حال تداوم است.

اردوغان اخیراً العبادی را تهدید کرده که یا با ترکیه و یا دشمن این کشور خواهد بود. وی گفته بود که اگر العبادی با ترکیه دشمنی کند، آنکارا با مردم عراق ازجمله سنی، شیعه، عرب، کرد و ترکمن دوست و برادر است. اردوغان به اتحاد آنکارا با بارزانی-ها نیز اشاره داشته است. رئیس‌جمهور ترکیه به دنبال این اظهارات گفته بود که العبادی باید مواضع خود نسبت به ترکیه را تصحیح کند. اردوغان با تهدید العبادی اشاره کرده بود که در غیر این صورت ترکیه با عراق برخورد خواهد کرد.

اردوغان اخیراً اظهار کرده بود که چرا العبادی اجازه ورود داعش به عراق را داد و حال این گروه تا نزدیک بغداد پیش رفته است. از طرف دیگر اردوغان تداوم موجودیت پ.ک.ک در قندیل را مورد اعتراض قرار داده است. این اظهارات اردوغان در حالی است که قندیل تحت حاکمیت بارزانی است. بارزانی تحت حمایت آمریکا و کشورهای اروپایی نظیر آلمان و فرانسه است و از طریق این کشورها مسلح شده است.

اگر قرار بر پاک‌سازی کوهستان قندیل است، این اقدام بیشتر باید از طرف بارزانی انجام گیرد؛ چراکه ارتش عراق نمی تواند به مناطق کردنشین وارد شود. بااین‌حال پیشمرگ های کرد می توانند در بغداد نیز مستقر شوند. بهانه ترکیه کاملاً خلاف منطق است. نیروهای ایزدی تحت فرماندهی پ.ک.ک قرار دارند. گفتنی است که نیروهای ایزدی ازجمله حشد الشعبی عراق به شمار می آیند. پ.ک.ک از طریق حشد الشعبی و با کمک دولت عراق به دنبال وارد شدن به موصل است. یکی از بهانه های ترکیه نیز همین موضوع است و این کشور ادعا می کند که اجازه چنین اقدامی را نیز نمی دهد.

ترکیه در عراق و شمال سوریه از طریق بارزانی به دنبال تحت کنترل گرفتن گروه های کردی است؛ لذا ترکیه به‌نوعی به دنبال مبارزه با پ.ک.ک نیز است. بااین‌حال پ.ک.ک در کوهستان قندیل و شمال سوریه همیشه تحت کنترل آمریکا بوده است. کمک-های واشنگتن به این گروه ها مورد اعتراض آنکارا است؛ اما آمریکا به حمایت های خود از کردها ادامه می دهد. در حقیقت واشنگتن به همکاری های خود با آنکارا و پ.ک.ک به‌صورت هم زمان تداوم می بخشد.

 

ترکیه اردوغان موصل علی قائم‌مقامی ديپلمات سابق ايران در تركيه ناسیونالیسم ترکی