ترکیب بهینه«تکلیف» و «نتیجه» هدف اصلی اصولگرایان
امروز همان‌طور که وحدت وانسجام در سطح ملی، نیازی ضروری است و از هر آنچه به این انسجام آسیب وارد کند، باید پرهیز کرد؛ انسجام و وحدت نیروهای دلسوز انقلاب و مؤمن به ارزش‌ها و آرمان‌های والای انقلاب نیز ضروری و لازم است.
مهدی فضائلی نوشت:
جریان‌های سیاسی امروزکشور، هریک سابقه‌ای طولانی و پرونده‌ای قطور زیر بغل دارند که نمی‌توان و نباید آن را در تحلیل‌ها، نادیده گرفت و مغفول گذاشت.
یکی از اصیل‌ترین و اصلی‌ترین این جریان‌ها، جریانی است که امروز به‌عنوان «اصول‌گرا» شناخته می‌شود. اصولگرایان بر خلاف رقیب اصلی خود یعنی اصلاح‌طلبان که به دلیل دور بودن از اسلام ناب، روزی گرایشات چپ گرایانه در اقتصاد، سیاست و فرهنگ داشتند و امروز لیبرال شده‌اند، مواضع زیگزاکی و رفتار سینوسی کمتری داشته‌اند.
اصولگرایان به رغم طیف‌بندی و سلایق متنوعی که دارندو کاملاً هم طبیعی است، اما «اصول» مشترکی دارند که محکمات نظام و انقلاب را شامل می‌شود.
این محکمات همان‌هایی‌اند که رهبر حکیم انقلاب اسلامی در سالگرد ارتحال امام خمینی(ره) در خرداد ۹۴ تبیین فرمودند؛ یعنی: اثبات اسلام ناب محمدی؟ص؟ و نفی اسلام آمریکایی، اعتماد به صدق وعده الهی، اعتقاد به اراده مردم و نیروی مردم، حمایت جدی از محرومان و مستضعفان، مخالفت صریح با جبهه مستکبران بین‌المللی، حمایت از مظلومان جهان، دفاع از استقلال کشور و رد سلطه پذیری و وحدت ملی. البته به این مجموعه باید رهبری را هم به شکل موضوعی یعنی «ولایت فقیه» و هم مصداقی، یعنی تعین در حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به این محورها اضافه کرد. اصولگرایان با ابتناء به این معیارها می‌توانند ضمن تکثر و تنوع سلایق، وحدت و انسجام خود را نیزحفظ و تقویت کنند. بنابراین اصولگرایان نباید اجازه دهند چنین مرزبندی اصیل، واقعی و معنی داری، جای خود را به مرزبندی‌ها و دوقطبی‌های مجعول و نامعتبر مثل برجامیان و نابرجامیان بدهد! نکته دیگری که اصولگرایان باید به آن توجه داشته باشند، پایگاه گسترده اجتماعی خویش است. پایگاهی که درادوار مختلف انتخاب‌ها فعالانه و با انگیزه وارد میدان شده و صندلی خدمت را در پاستور، بهارستان و شوراهای شهر و روستا در اختیار این جریان قرار داده است.
آخرین آزمون این پایگاه اجتماعی، در اسفند سال گذشته رقم خورد و دیدیم که جز در برخی کلان شهرها از جمله تهران، اکثریت منتخبان مردم در سراسر کشور چه برای مجلس خبرگان و چه برای مجلس شورای اسلامی از این طیف بودند. البته پرواضح است که این مساله نباید موجب غفلت از ضرورت توجه به اقتضائات و مطالبات این پایگاه، خصوصاً «نسل جوان نیروهای ارزشی و اصول‌گرا که با انتقاداتی به سران اصول‌گرایی همراه است بشود. مطالبات و شرایط بقیه آحاد جامعه نیز که الزاماً» تعلق خاطری به جناح‌های سیاسی ندارند و بیشتر به کارآمدی در رفع نیازها و مطالباتشان بها می‌دهند، باید همواره مورد توجه اصولگرایان قرار داشته باشد. مطالباتی که بین آحاد جامعه اعم از اصول‌گرا یا اصلاح طلب و یا اقشار خاکستری، مشترک است، باید در اولویت توجهات و برنامه‌ها قرار گیرد. از جمله مطالبات دسته اخیر، پرهیز از منازعات سیاسی و تنش زایی های فرساینده و در عوض توجه به معیشت و اشتغال و پیشرفت کشور است. بنابر آنچه گفته شد، اصولگرایان در میدان رقابت انتخابات ریاست جمهوری سال آینده و همچنین انتخابات شوراها که البته مقدمات آنها از اکنون در حال فراهم شدن است باید به شدت از تعدد نامزدها و فهرست‌ها که اختلاف افکن و فشل‌کننده خواهد بود پرهیز و زمینه حضور منسجم و یک‌دست خود را فراهم کنند. اصولگرایان یا همان نیروهای مؤمن و انقلابی، ضمناً باید هم در شعارهای انتخاباتی خود به مطالبات مشترک مردم توجه لازم را نشان دهند و هم نامزدی را به جامعه و مردم معرفی کنند که با این شعارها سنخیت داشته باشد و مردم پیگیری و تأمین مطالبات خود را در جبین او ببینند. امروز همان‌طور که وحدت وانسجام در سطح ملی، نیازی ضروری است و از هر آنچه به این انسجام آسیب وارد کند، باید پرهیز کرد؛ انسجام و وحدت نیروهای دلسوز انقلاب و مؤمن به ارزش‌ها و آرمان‌های والای انقلاب نیز ضروری و لازم است.
باورمندان به اصول و محکمات انقلاب باید بپذیرند برای جلوگیری از افتادن انقلاب به دست نااهلان لازم است با سماحت و سینه فراخ‌تری به جبهه انقلاب بنگرند و از نگاه‌های تنگ نظرانه و دفعی و تنها خود را نقطه ثقل حقانیت دیدن، فاصله بگیرند. رفتار مؤمنانه چنین حکم می‌کند که خود را مخاطب آیات سوره مبارکه انفال و نهی «ولا تنازعوا فتفشلوا» بدانیم و با تلفیق بهینه و هوشمندانه «تکلیف» و «نتیجه» حضوری فعال و تأثیرگذار را محقق کنیم. اصولگرایان همچنین توجه داشته باشند که رقیب اصلی آنها چگونه برای رسیدن به نتیجه حداقلی، با دست برداشتن از حتی هویت خود و کنارگذاشتن اختلافات و گسل‌های عمیق بین خودشان تلاش می‌کنند. اصولگرایان اجازه ندهند دیگران غیر انقلابی یا کمتر انقلابی، منسجم و یکپارچه وارد میدان شوند و نیروهایی که بهره بیشتری از انقلابی بودن دارند، دچار اختلاف و تفرقه شوند؛ چون سنت الهی این است که پراکندگی و نزاع موجب سستی و از بین رفتن مهابت خواهد شد، حتی در مورد اصولگرایان!
ارسال نظر