بی میلی ایران به تمایل عربستان برای برقراری روابط

رفتارهای سران آل سعود در چند سال گذشته با جمهوری اسلامی ایران هیچ روزنه امیدی باقی نگذاشته تا امیدی برای بهبود روابط تیره شده دو کشور باشد.

اگر فهرستی از دشمنی ها و جنایاتی که این رژیم علیه ایران انجام داده آماده کنیم، بلند بالا و خصمانه خواهد بود که اگر هر کشوری غیر از ایران آماج حملات همه آن دسیسه ها و توطئه ها قرار می گرفت، اگر خیلی خویشتندار می بود، دست به قطع روابط کامل با رژیم سعودی می زد و عطای او را به لقای او می بخشید.

تاکنون مثل «عطایش را به لقایش بخشیدن» را شنیده اید، اما شاید ندانید که داستانی در گلستان با همین تمثیل است که زبان به زبان چرخیده و همین یک مصرع در میان مردم به مثل تبدیل شده است.

اما داستانش جالب است. در این فرصت بد نیست که آن را هم بازگو کنیم.

درویشی را ضرورتی پیش آمدف کسی گفت؛ فلانی نعمتی دارد بی قیاسف اگر بر حاجت تو واقف گردد همانا که قضای آن توقف روا ندار.

درویش گفت: من او را ندانم

 گفت: منت رهبری کنم. دستش گرفت تا به منزل آن شخص درآورد، یکی را دید لب فرو هشته و تند نشسته.

 برگشت و سخن نگفت کسی گفتش چه کردی؟

گفت؛ عطای او را به لقای او بخشیدم

اگر به زمان دورتر باز گردیم، در کارنامه رژیم سعودی علیه ایران، نمونه های زیادی از دشمنی آنها می یابیم اما سیاست شکیبایی و مدارا به خاطر وحدت جهان اسلام از واکنش قاطع و منطقی ایران اسلامی به رفتارهای سعودی جلوگیری کرد.

نکته ای که رهبر معظم انقلاب اسلامی هم در بیاناتشان پس از فاجعه منا و کشتار حجاج بیت الله الحرام به آن اشاره کردند.

ایشان سال گذشته در دانشگاه علوم دریایی نوشهر درباره رفتارهای زننده و تند سران سعودی با حجاج ایرانی و پیکرهای زائران شهید کشورمان فرمودند؛«ما تا حالا خویشتن‌داری کردیم. ما رعایت ادب اسلامی، رعایت حرمت برادری در امّت اسلامی را نگه داشتیم. اگر بنا شد عکس‌العمل نشان بدهیم، عکس‌العمل‌های ما خشن هم خواهد بود، سخت هم خواهد بود.»

سیاستی که رژیم سعودی علیه ایران در پیش گرفته غیر قابل اغماض است، حتی قابل بازگشت هم نیست چرا که برای جبران دشمنی های خود باید هزینه های زیادی را بپردازد تا شاید ایران راضی به عادی سازی روابط کند.

اکنون شرایط به گونه ای نیست که روابط دو کشور تأثیر مثبتی بر تحولات و معادلات منطقه غرب آسیا داشته باشد.

بحرانی که در غرب آسیا شکل گرفته زیر سر سران سعودی است. خوش خدمتی های این خاندان به آمریکا و رژیم اسرائیل وضعیت بغرنج کنونی را در سوریه، عراق، یمن و بحرین ایجاد کرده و برای حل این بحران تنها راه باقی مانده مقاومت و مبارزه با تفکری است که در ذات سعودی ها نهفته است. وهابیت.

برای همین است که دبیرکل حزب‌الله لبنان راجع به راه‌حل‌های موجود در موضوع سوریه گفت: هیچ افقی برای راه‌ حل سیاسی وجود ندارد و حرف آخر را تحولات میدانی می‌زند. اوضاع همچنان به ‌ویژه بعد از افزایش تنش بین آمریکا و روسیه و استمرار بی‌اعتمادی بین دو طرف پیچیده‌تر می‌شود.

شکست چند باره آتش بس در سوریه که با اقدامات آمریکا و دیگر کشورهای همپیمان او باعث شد، سخن سید حسن نصرالله را ثابت می کند.

آمریکایی ها اگر خوهان آتش بس بودند، هیچگاه آن را نقض نمی کردند.

تاکنون جمهوری اسلامی ایران و دیگر همپیمانان او در مبارزه با تکفیری – وهابی های تروریسم بر این تصمیم استوار بود که تنها راه حل بحران غرب آسیا به ویژه سوریه سیاسی است و باید با گفت وگو به نتیجه رسید، اما نقض آتش بس و خیانت هایی که آمریکایی ها در جریان چند دور آتش بس مرتکب شدند، جایی برای راهکار سیاسی باقی نگذاشته است. ضمن این که اصرار آمریکا، ترکیه و سعودی همچنان به کناره گیری اسد رئیس جمهور قانونی سوریه از قدرت است.

رهبر معظم انقلاب اسلامی در پیام حج امسال به خوبی رژیم سعودی را شجره خبیثه ملعونه خطاب کردند. این شجره خبیثه ملعونه خط منحرفی است که در جهان اسلام حرکت می کند و در صدد است تا ریشه اسلام ناب محمدی(ص) را با همکاری با رژیم های منحوسی مانند اسرائیل از بین ببرد.

چگونگی رفتار و برخورد با رژیم سعودی در بیانان و مواضع رهبر معظم انقلاب اسلامی وجود دارد و راه را برای دولت و دستگاه دیپلماسی نشان داده است.

اگر می بینیم که عربستان اندکی فتیله دشمنی خود را با ایران پایین کشیده است نه به خاطر غصه و اندوه گرفتاری های جهان اسلام بلکه به خاطر فشارهای اقتصادی است که به واسطه دشمنی با ایران دچار شده است.

اکنون ریاض تلاش می کند تا ایران را قانع کند تا به طرح فریز نفتی بپیوندد اما جمهوری اسلامی زیر بار این درخواست خودخواهانه نمی رود، آن زمان که عربستان با افزایش شدید تولید و عرضه نفت خود به بازار قیمت این محصول استراتژیک را کاهش داد تا باعث شود فشار اقتصادی به ایران افزایش یابد، باید فکر این مرحله از توطئه علیه ایران را هم می کرد.

اقتصاد ایران گرچه وابسته به نفت است اما وابستگی عربستان و کشورهای حاشیه خلیج فارس به نفت آنقدر شدید و عمیق است که بدون درآمدهای نفت حتی یک روز هم نمی توانند سر کنند.

ایران در سال های تحریم های شدید اقتصادی که فروش نفت هم برای آن ممنوع بود، توانست اقتصاد خود را اداره کند که این نشان از ظرفیت کشورمان است.

اگر کشوری مانند عربستان با تحریم های اقتصادی روبرو شود، شک نداشته باشید رژیم این کشور به راحتی فرو می پاشد.

اگر حمایت های گسترده آمریکا از سران سعودی پایان یابد، این کشور لحظه ای نمی تواند پابرجا بماند. 

این باور وجود دارد که ادامه تنش ایران و سعودی باعث بی ثباتی در عربستان و در نهایت سقوط آل سعود خواهد شد. 

به پیام ها و درخواست های آل سعود باید بی توجهی کرد. این رژیم رفتنی است. با رژیمی که مهمان چند روز است، برقراری روابط اشتباه است.