روایت رهبر معظم انقلاب از «زبیر»

حضرت آیت الله امام خامنه‌ای در بیانات مهمی در تاریخ 7 دیماه 90، درباره نفوذ در میان افراد خودی و حتی «رفقای دوران محنت» هشدار دادند. ایشان در فرازی از سخنانشان فرمودند:

خانواده را مهم بشمرید؛ چه خانواده‌ بزرگ دیپلماسی، چه خانواده‌ شخصی خودتان. گاهی اوقات یک رخنه‌ کوچک در درون خانواده، ما را تغییر می‌دهد. امیرالمؤمنین فرمود: زبیر با ما بود، از ما اهل‌بیت بود. واقعاً هم همین جور بود. می‌دانید بعد از رحلت پیغمبر، در مسجد، در پای منبر خلیفه‌ اول - جناب ابوبکر - حدود ده نفر از صحابه بلند شدند و صریحاً از امیرالمؤمنین دفاع کردند؛ گفتند اینجایی که شما نشسته‌ای، حق علی‌بن‌ابیطالب است. یکی از آن ده نفر، زبیر بود!

زبیر، رفیق دوران عشرت نبود؛ رفیق دوران محنت بود. امیرالمؤمنین فرمود: زبیر همواره با ما بود، «حتّی شبّ ابنه عبدالله»؛ تا پسرش عبدالله بزرگ شد، آمد توی عرصه، در تصمیم‌گیریها دخالت کرد؛ آن وقت او عوض شد. زبیر همانی شد که آمد در مقابل امیرالمؤمنین شمشیر کشید! گاهی اوقات یک رخنه‌ کوچک در درون خانواده، یک چنین اثر بسیار مهمی می‌گذارد. لذا باید جلوی این رخنه را گرفت؛ و این هم جز با توکل به خدای متعال، جز با ذکر، جز با توجه، امکان‌پذیر نیست.