همکاری‌های نظام جمهوری اسلامی و روسیه منطق دارد

یدالله جوانی در روزنامه جوان نوشت: علنی شدن استقرار چند فروند جنگنده روسی در پایگاه هوایی شهید نوژه همدان،  بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های جهان و برخی از رسانه‌های داخلی داشت. در میان این بازتاب‌ها، جریانی به صورت فعال مشاهده شد که قصد داشت با بهره‌گیری از این موضوع القا نماید که جمهوری اسلامی برخلاف اصول نه شرقی نه غربی و قانون اساسی، پایگاه نظامی در اختیار خارجی‌ها قرار داده است. با توجه به اینکه سیاست نه شرقی، نه غربی از سیاست‌های ثابت نظام اسلامی بوده و این نوع شبهه‌افکنی‌ها می‌تواند در صورت پاسخ ندادن، پیامدهای منفی روی آحادی از جامعه داشته باشد، ذکر نکاتی در این خصوص ضروری است:

1 ـ به طور قطع جمهوری اسلامی، هرگز در اختیار هیچ قدرت خارجی پایگاه نظامی (آنگونه که در کشورهای تحت سلطه مشاهده می‌شود) قرار نخواهد داد. اکنون برخی از کشورهای قدرتمند جهان که دارای سابقه استعمارگری هستند، در گوشه و کنار جهان پایگاه نظامی ایجاد نموده‌اند و از طریق این پایگاه‌ها، سیاست‌ها، اهداف و برنامه‌های خود را به پیش می‌برند. هم‌اکنون امریکایی‌ها، انگلیسی‌ها و فرانسوی‌ها، در چندین کشور منطقه مانند عربستان، امارات، اردن و قطر دارای چنین پایگاه‌هایی هستند. در ایران قبل از انقلاب، امریکایی‌ها پایگاه‌هایی را در داخل خاک ایران در اختیار داشتند. این نوع پایگاه‌ها، معمولاً نه تنها هیچ نوع ارتباطی با منافع و امنیت کشورهایی که در آن قدرت‌ها پایگاه زده‌اند ندارد، بلکه در تعارض با منافع آن کشورها بوده، صرفاً تأمین‌کننده قدرت‌های خارجی خواهد بود.

طبق قانون اساسی جمهوری اسلامی، دولت ایران مجاز به در اختیار قرار دادن چنین پایگاه‌هایی به قدرت‌های خارجی نیست.

2 ـ استقرار چند فروند هواپیمای جنگنده روسی در پایگاه هوایی نوژه، در چارچوب یک همکاری مشترک و براساس توافق و در راستای مبارزه با گروهک‌ تروریستی داعش انجام گرفته است. تفاوت اساسی و ماهوی بین قرار دادن پایگاه نظامی در اختیار قدرت خارجی و همکاری‌های مشترک که به صورت مقطعی بین دو یا چند کشور برای دفع یک تهدید و خطر انجام می‌شود، وجود دارد.

3 ـ خطر داعش، یک خطر جدی برای امنیت جهان اسلام و تمامی کشورهای آسیایی به حساب می‌آید، گروهک‌های تروریستی و از جمله داعش، به صورت حساب‌شده از سوی کشورهای غربی با محوریت امریکا در منطقه غرب آسیا و به ویژه کشورهای سوریه و عراق، با اهداف خاص شکل گرفتند. بدیهی است که تمامی کشورهای در معرض این خطر، با یکدیگر جهت دفع این خطر همکاری مشترک داشته باشند. جمهوری اسلامی با این منطق به کمک مستشاری در سوریه و عراق روی آورد که اگر با تروریسم در این دو کشور مبارزه نکند، روزی در داخل ایران باید با همین تروریست‌های ساخته و پرداخته غرب و از جمله داعش مبارزه کند. همین نوع خطر را روس‌ها احساس می‌کنند. روس‌ها به این جمع‌بندی رسیده‌اند که اگر تروریست‌ها را داخل سوریه و عراق دفن نکنند، به زودی باید با آنها در حوزه امنیت ملی خود و در کشورهایی چون تاجیکستان، ازبکستان، قرقیزستان، چچن و حتی داخل مسکو مبارزه نمایند.

4 ـ کسانی که این روزها تصور می‌کنند جمهوری اسلامی از اصل نه شرقی، نه غربی عدول کرده و پایگاه نظامی در اختیار روس‌ها قرار داده، گویا در این سال‌ها خواب بوده‌اند و هیچ درک درستی از تحولات منطقه و جهان در سال‌های اخیر ندارند. بر این اساس به ایران و روس، با همان نگاه سابق می‌نگرند. واقعیت این است که اکنون جمهوری اسلامی به یک قدرت واقعی، برتر و تعیین‌کننده در منطقه تبدیل شده و در آستانه تبدیل شدن به یک قدرت مؤثر بین‌المللی قرار دارد. یکی از مهم‌ترین و قاطع‌ترین دلایل برای این نوع نگاه به جمهوری اسلامی، قدرت ائتلاف‌سازی ایران در منطقه برای مقابله با تهدیدات منطقه‌ای است. همانطور که اشاره شد، گروهک‌های تروریستی در منطقه و به ویژه در کشور عراق و سوریه، از سوی شبکه استکبار به سرکردگی امریکا و شبکه صهیونیسم به سرکردگی رژیم صهیونیستی با کمک متحدین منطقه‌ای آنان به وجود آمدند. بحران‌آفرینی در سوریه با استفاده از این گروه‌های تروریستی، با هدف تغییر در ترتیبات منطقه‌ای و شکل‌دهی به خاورمیانه بزرگ و هموار کردن مسیر برای گسترش ناتو به شرق انجام گرفت. کشوری که توانست در سوریه برای مقابله با این تهدید مشترک برای بسیاری از کشورها و ملت‌ها در منطقه، ائتلاف واقعی مبارزه با تروریسم به وجود بیاورد، ایران بود.

اگر کمک‌های مستشاری ایران نبود، به اعتراف خود سوری‌ها حکومت سوریه سقوط می‌کرد. همین اتفاق در عراق برای دولت این کشور رخ می‌داد. ایران در سوریه موفق شد محور ائتلاف مبارزه با تروریسم شود. حزب‌الله لبنان، دولت عراق، مبارزان افغانی در قالب لشکر فاطمیون و عشایر عراق، همگی با محوریت ایران در کنار ملت، دولت و ارتش سوریه قرار گرفتند و عرصه را برای تروریست‌ها تنگ ساختند. ورود روس‌ها به این ائتلاف، به پیشنهاد ایران بود. روس‌ها هم برای دفع یک خطر قطعی که امنیت ملی آنها را نشانه رفته بود، وارد این ائتلاف شدند. ارائه تسهیلات و خدمات پروازی به چند فروند جنگنده روس برای مبارزه با داعش در پایگاه نوژه همدان از چنین منطقی برخوردار است.