پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- اصلاح طلبان از اواسط شهریور، بحث انتخابات شوراها را کلید  میزنند و شورای عالی اصلاحات بازآرایی خواهد شد.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «پارس»، اخیرا برخی از اعضای شورای عالی و انتخاباتی اصلاح طلبان در جلسات مختلف با آسیب شناسی انتخابات مجلس دهم، انتخابات هیات رئیسه مجلس و نحوه برخورد حسن روحانی با اصلاح طلبان، موضوع انتخابات را در دستور کار قرار داده اند.

* * * سیدحسن رسولی، مشاور محمدرضا عارف و عضو شورای‌عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان در جایی گفته است: 

* شوراها خیلی موضوع مهمی است و اصلاح طلبان بیشتر بر انتخابات شوراها متمرکز می شوند و کار از اواسط شهریور آغاز می شود 

* آقای دکتر انصاری، آقای دوستی و مسجدجامعی(اعضای اصلاح طلب شورای شهرتهران) خوب است که بیایند و گزارش‌های خود را بدهند. 

* در اینکه انتخابات شوراها در سال ٩٦ را باید جدی بگیریم فکر می‌کنم که همه ظرفیت‌های اصلاح‌طلبی اعم از رهبران و احزاب اصلاحات و مجامعی مثل شورای‌عالی اتفاق‌نظر دارند و امیدوارم که این اتفاق بیفتد. 

* در دوران انتخابات ریاست مجلس برخی از وزرا در دفترشان جلسه حمایت از لاریجانی تشکیل می دادند، ما هم شکایتشان را به روحانی کردیم گفت من در جریان نیستم، اما تذکر می دهم در ٩٦ با شما هماهنگ باشند.

* دکتر عارف گلایه‌هایی از وضعیت کنونی دارد.

* به ‌عنوان یک نکته عبرت‌انگیز از گذشته، فکر می‌کنم که جریان اصلاحات باید نتیجه آسیب‌شناسانه را برای سال ٩٦ گرفته باشد و برای انتخابات شورای شهر و روستا سنگ تمام بگذارد. 

* شوراهای شهری برای رسیدن به یک جامعه مدنی خیلی تأثیرگذار است. حزب حاکم ترکیه با شوراها شروع کرد؛ یا آقای احمدی‌نژاد در سال ٨٢ با شوراها شروع کرد. من فکر می‌کنم که جریان اصلاحات باید از کم‌عملی -نه بی‌عملی- و کم‌کاری سال ٩٢ نسبت به شوراها عبرت بگیرد و توجه جدی داشته باشد. پیش‌بینی می‌کنم که در ماه‌های آینده به صورت جدی به این موضوع پرداخته شود. 

* ائتلاف اصلاح‌طلبان و حامیان دولت -که ما در مجلس دهم این تجربه را پشت سر گذاشتیم- حتما باید آسیب‌شناسی شود. ما هم اشتباه‌های استراتژیک و هم تاکتیکی و سازماندهی را باید اصلاح کنیم. 

* در شرایط فعلی، از سوی برخی از دوستان اصلاح‌طلب به‌ویژه جوانان سؤالاتی مطرح است و ما نمی‌توانیم به این سؤالات بی‌اعتنا باشیم. به ‌طور مشخص باید در مناسبات اصلاح‌طلبان و اعتدالیون از ٩٤ شفاف‌تر -و به طریق اولی از ٩٢ شفاف‌تر- بازنگری و تعیین‌تکلیف شود و به ‌طور طبیعی این انتظاری بحق است که ما شفاف‌تر تنظیم رابطه کنیم. درباره اینکه چه برنامه و راهبرد و شاخصی را مد نظر خواهیم داشت، باید منتظر باشیم. 

* یک کارگروه شش‌نفره شامل محسن رهامی، حسین مرعشی و حسین کمالی از طرف جریان اصلاحات و مرتضی بانک، محمود واعظی و علی جنتی از طرف حزب اعتدال و توسعه برای رایزنی بین جریان اصلاحات و حزب اعتدال و توسعه قبل از انتخابات تشکیل شده بود

* روز چهارشنبه یعنی سه روز مانده به انتخاب هیات رئیسه مجلس نماینده حزب اعتدال و توسعه به‌صورت رسمی اعلام می کند حزب اعتدال و توسعه در مساله انتخاب رئیس مجلس آینده بی‌طرف است و از هیچ کدام از کاندیداها به‌صورت رسمی حمایت نمی‌کند.

* هنگامی که فراکسیون امید به تصمیم نهایی خود درباره کاندیداتوری آقای عارف رسیده بود علاوه بر آقای تاجگردون و تابش، آقای شوشتری نماینده قوچان و آقای علی نوبخت نیز به رایزنی با آقای لاریجانی پرداختند.در این مقطع زمانی آقای لاریجانی تصمیم گیری درباره ریاست مجلس را به یک کارگروه ویژه ارجاع دادند.در نتیجه مذاکره با آقای لاریجانی به مذاکره با کارگروه مورد نظر ایشان منتقل شد.این کارگروه نیز بر این باور بودند که مذاکرات به جای اینکه صرفا در مورد ریاست مجلس باشد بهتر است درباره کلیت کرسی های مجلس آینده اعم از ترکیب هیات رئیسه و روسای کمیسیون‌ها باشد.در مقابل فراکسیون امید به این کارگروه اعلام کرد این فراکسیون تصمیم خود را درباره حضور آقای عارف در انتخاب هیات‌رئیسه گرفته و این مذاکرات باید قبل از تصمیم این فراکسیون و در شرایطی صورت می گرفت که پیشنهاد به آقای لاریجانی مطرح شده بود.در نتیجه آقای لاریجانی و کارگروه مورد نظر ایشان خیلی دیر حاضر به مذاکره شدند

* * * در عین حال علی صوفی، رئیس ستاد اصلاح‌طلبان در تهران و وزیر دولت اصلاح طلبان در جایی گفته است:

* اگر جبهه اصلاحات می‌خواهد در سال ۹۶ به پیروزی برسد، باید میثاق محکمی بین سران اصلاحات و اعتدال یا شورای عالی سیاستگذاری صورت گیرد.

* چون بدعهدی‌هایی دیده شده، شاید با عهد و پیمان‌های استوار و محکمی همراه باشد. 

* شواهد و قرائنی دیده می‌شود که برخی از اصلاح‌طلبان می‌گویند ما دیگر از هویت خود عبور نخواهیم کرد! این نشان می‌دهد که اگر جبهه اصلاحات می‌خواهد در سال ۹۶ به پیروزی برسد، باید میثاق محکمی بین سران اصلاحات و اعتدال یا شورای عالی سیاستگذاری صورت گیرد.

* ماموریت اصلی شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان، برگزاری انتخابات مجلس دهم بود. اما انسجام بخشی اصلاح‌طلبان و ایجاد ساختار مستحکمی برای وحدت و اجماع اصلاح‌طلبان، در فرایند انتخابات هفتم اسفند، دستاورد بزرگی است که به راحتی نمی‌توان از کنار آن گذشت. تصور این است که این شورا استمرار خواهد داشت. اما لازمه این استمرار آن است که ارزیابی دقیقی از عملکرد شورای عالی سیاستگذاری توسط شورا و کارگروه‌هایی که دارد صورت بگیرد و در حال حاضر یک نظرسنجی از سراسر کشور، از احزاب و شورای هماهنگی جبهه اصلاحات در دست انجام است. 

* گمان می‌کنم که تا پایان مرداد ماه تکلیف شورای عالی سیاستگذاری با جلسه در محضر رئیس دولت اصلاحات، به عنوان بنیانگذار این شورا، روشن خواهد شد. در این جلسه گزارشی از نحوه عملکرد شورا ارائه و فعالیت و ماموریت جدید شورای عالی سیاستگذاری برای انتخابات پیش رو تعیین خواهد شد.

* در جریان انتخابات مجلس دهم حتی حزب اعتدال و توسعه پیشنهاد کرد که عنوان ائتلاف اصلاح‌طلبان به ائتلاف امید تغییر کند. ما این پیشنهاد را هم پذیرفتیم. 

* در جریان انتخاب رئیس مجلس 

آقای دکتر نوبخت موضع رسمی و رسانه‌ای اتخاذ کرد و گفت که ما پایبند به ائتلاف امید و فراکسیون امید هستیم. گمان می‌کنم که در استان گلستان بود که آقای نوبخت این موضعگیری را انجام داد. خیال ما از این بابت راحت شد اما چند روز بعد برخی دیگر موضع بی‌طرفی اعلام کردند. آن هم در روز چهارشنبه قبل از افتتاح مجلس. این اعلام بی‌طرفی، به جهت انتقادات و اعتراضاتی بود که به دولت صورت می‌گرفت. اما بعدا از طرف رئیس دولت اصلاحات این مطلب به آقای رئیس‌جمهور منتقل شد و آقای عارف این کار را انجام داد. به آقای جهانگیری و آقای نوبخت هم این مطلب اعلام شد. بعد از آن قرار شد آقای روحانی اعلام موضع بی‌طرفی کند و در جلسه هیات دولت این کار انجام شد. آقای مجید انصاری، معاون سابق پارلمانی رئیس‌جمهور موضع بی‌طرفی دولت را تکرار کرد. اما این بی‌طرفی زمانی اتخاذ شد که وزرا با وعده و وعید، کار خود را انجام داده بودند و یارگیری‌ها در فاصله دهم اردیبهشت تا هشتم خرداد انجام شده بود.

* وزیری که موضع کاملا آشکاری داشت، آقای محمود واعظی بود که گفت من اصولگرا هستم و آشکارا هم از آقای لاریجانی حمایت کرد. سه وزیر دیگر در جلسه‌ای که با رئیس دولت اصلاحات داشتیم، حضور داشتند و از آقای لاریجانی اعلام حمایت کردند و از رئیس دولت اصلاحات هم خواستند که ایشان از آقای لاریجانی اعلام حمایت کند.

* در حال حاضر ناراحتی اصلاح‌طلبان از چند مورد است. اول اینکه چرا کسانی که میثاق‌نامه را امضا کردند به آن وفادار نماندند. دوم، کسانی که در لیست امید قرار گرفتند و میثاق‌نامه امضا نکردند، به هرحال باید گرایش و تعهدی به این لیست، به عنوان کسانی که در این لیست و برآمده از این ائتلاف هستند، نشان می‌دادند. چرا که اگر در لیست امید قرار نمی‌گرفتند، قطعا رای نمی‌آوردند و اخلاقا باید به این موضوع پایبند می‌ماندند. سوم، حزب اعتدال و توسعه به عنوان طرف اعتدالی و حامی دولت در این ائتلاف، باید بیشتر پای این ائتلاف می‌ایستاد. ورود وزرای دولت به نفع جریان نامزد جریان مقابل هم مایه گلایه مندی شد. گلایه اصلاح‌طلبان تا حد زیادی به افراد مربوط نیست. مربوط به جریانی است که در سال ۹۲، اصلاح‌طلبان خود را پشت او قرار دادند و رای این جریان، عقبه اصلاح‌طلبی داشت. مربوط به جریانی است که با ما در این انتخابات ائتلاف کرد و هر پیشنهادی دادند، ما پذیرفتیم. اما بعد از انتخابات دیدیم که از آن عدول کردند. نه تنها عدول کردند و درظاهر‌، ساز بی‌طرفی کوک کردند بلکه عملا دیدیم که بی‌طرف هم نبودند. بیشترین گلایه‌ها از این باب است.

* توقع ما این بود که حامیان دولت، بیشتر از کسانی که میثاق‌نامه را امضا کردند، پایبند به ائتلاف باشند. بعد از اتمام انتخابات و در بازه زمانی که تا افتتاح مجلس وجود داشت، احساس شد که آنها ‌ساز دیگری می‌زنند و به ویژه فعالیت دولت برای پیروزی آقای لاریجانی به صورت آشکار و پنهان، ادامه داشت. به نحوی که یکی از نمایندگان ادعا کرده که شش وزیر با او تماس گرفتند و وعده‌هایی به او دادند تا به آقای لاریجانی رای دهد! برخی دیگر از وزرا، مواضع آشکار‌تری داشتند.

* وزیری که موضع کاملا آشکاری داشت، آقای محمود واعظی بود که گفت من اصولگرا هستم و آشکارا هم از آقای لاریجانی حمایت کرد. سه وزیر دیگر در جلسه‌ای که با رئیس دولت اصلاحات داشتیم، حضور داشتند و از آقای لاریجانی اعلام حمایت کردند و از رئیس دولت اصلاحات هم خواستند که ایشان از آقای لاریجانی اعلام حمایت کند.

* آقای لاریجانی مطلقا حاضر نشد روی این موضوع مذاکره کند. من همان زمان هم اعلام کردم که ما برای مذاکره اعلام آمادگی کردیم اما آقای لاریجانی هیچ پالس مثبتی نشان نداد. آقای لاریجانی، هم مصمم بود و هم با یار‌گیری‌ها و با ضعف‌هایی که در طرف مقابلش می‌دید، مطمئن شده بود که رای با اوست. در جریان رای‌گیری هم ۳۵ نفر از کسانی که از حزب نزدیک دولت به لیست امید معرفی شده بودند، همان زمان از فراکسیون امید جدا شدند و با موضع مشخصی که وزرا گرفتند، آنها به این نتیجه رسیدند که به آقای لاریجانی رای دهند. چرا که نمایندگان با دولت و وزرا کار دارند. به همین جهت اصلاح‌طلبان به این نتیجه رسیدند که نه تنها دولت در پی ریاست آقای دکتر عارف نیست، بلکه سعی دارد که آقای عارف رئیس مجلس نشود.

*  اگر از طرف آقای لاریجانی و هیات رئیسه به جد از آقای عارف برای ریاست مرکز پژوهش‌ها دعوت می‌شد، می‌پذیرفت. اما احساس می‌کرد که درخواست جدی نیست. به همین دلیل پا جلو نگذاشت. آقای عارف در جریان انتخابات ریاست، از افراد کمتر دلخور بود. 

* حتی آقای نعمتی که به او انتقاد می‌شد که باید به لیست امید وفادار بماند، به آقای عارف رای داد! برخی از اصولگرایان به آقای عارف رای دادند. بیشتر دلخوری آقای عارف از دولت و نزدیکان دولت بود.

علی لاریجانی لیست امید روحاني شورای عالی اصلاح طلبان بهروز نعمتي مرکز پژوهش‌ها