خودسری مساوی انقلابیگری نیست/ بازخوانی ماجرای تحصن مقابل مجلس و هجمه به رسانه رهبری

پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- موضع رهبری در قبال توافق هسته ای و روند تصویب برجام روشن و به تعبیر خود ایشان انقلابی است. این مواضع نه نیاز به کدخوانی دارد و نه رمز نگاری و تفاسیر دلبخوهانه را می طلبد. ضمن این که مدیریت ایشان و مجموعه نظام نیز در جریان تصویب این قانون منطقی و در مسیر قانونی انجام گرفت. اگرچه به شیوه تصویب آن در مجلس و حتی خود متن برجام نیز انتقاداتی وارد بود اما بیان این انتقادات نه نیاز به تحصن داشت و جلو افتادن از خطوط تعیین شده برای عزت و مصلحت نظام.

رهبر خردمند انقلاب در دیدار دو روز قبل خود با دانشجویان فرمودند: «اجتماعات شما خوب است، اجتماع داشته باشید در مسائل مهم و به شیوه‌ی درست. اینکه مثلاً فرض کنید علیه برجام بروند جلوی مجلس شورای اسلامی اجتماع کنند، من فکر نمیکنم یک منطقی پشت سر این باشد؛ خب، حالا مگر نمایندگان مجلس چقدر فرصت دارند؟ اجتماعِ درست این است که شما یک سالنی اجاره کنید یا در اختیار بگیرید، پانصد نفر، هزار نفر، دو هزار نفر، ده هزار نفر دانشجو آنجا جمع بشوند، دو نفر سه نفر با مطالعه‌ی قبلی بروند آنجا به‌طور استدلالی حرف بزنند؛ این مهم است. این حرف، هم به گوش نماینده‌ی مجلس میرسد، هم به گوش نماینده‌ی دولت میرسد، هم به گوش نماینده‌ی رهبری میرسد؛ این‌جور اجتماعاتی مهم است. یا در قضایایی که گاهی بعضی از مجموعه‌های دانشجویی میخواهند خط شکنی کنند، اگرچنانچه فرض بفرمایید یک عدّه‌ای میخواهند از خطّ قرمزهای نظام عبور کنند و خیلی هم افتخار میکنند و میخواهند شجاعت به خرج بدهند، جلادت به خرج بدهند و از خطّ قرمزهای نظام عبور کنند، خیلی خب، اینجا اجتماع جسمانی بسیار خوب است؛ البتّه نه به معنای اینکه بروید مجلس آنها را به هم بزنید. بنده قبلاً هم گفته‌ام، الان هم میگویم، ده بار دیگر هم میگویم؛ من با به هم زدن مجلس مخالفم؛ هر مجلسی که میخواهد باشد. به هم زدن مجلس یک کاری است بی‌فایده و احیاناً مضر؛ اقلّش این است که بی‌فایده است، اکثرش این است که مضرّ است. چه لزومی دارد؟»

با این همه این نخستین بار نبود که رهبر عزیز انقلاب فرزندان خود را از این گونه کارهای هیجانی نهی میکردند اما ظاهراً تعدادی از این فرزندان دوست ندارند حرف پدر را گوش کنند و همچنان خودسری را دوست دارند. خودسری را مساوی انقلابیگری تصور و احساس می کنند با فتح سفارتخانه فلان کشور احساسات درستی بروز داده اند اما نمیدانند که پدر انقلاب استدلال و تبیین را بهترین راهکار ارائه نظرات میداند. 

در این سالها تجمع و تحصن کم نداشته ایم و کافی بوده تا نظری مخالف تصور آنها وجود داشته باشد تا آنها سریعاً برای ارائه نظر خود دست به «تجمع» بزنند.

رهبر انقلاب اما نظرات متفاوتی داشته  و معتقد بوده اند: تشکل ها تصمیماتی گرفته و اقداماتی انجام داده اند که صحیح نبوده است چرا که تصمیم باید بر مطالعه موشکافانه و دقیق متکی باشد نه بر احساسات.

رهبر انقلاب اعتقاد داشته اند، در قضیه سفارت انگلیس و تحصن در فرودگاه مهرآباد برای اعزام به غزه احساسات جوانان درست بوده ولی رفتنشان درست نبوده است.

این اولین اخطار رهبر انقلاب به شمار میرود اما ظاهراً گوش کسی بدهکار نیست و میخواهد که تفسیر خاصی از این سخنان داشته باشد. قضیه آنجا جالب می شود که هر گاه فردی به این دوستان میگوید رهبری از رفتار شما راضی نیست او را اصحاب سر رسید میدانند و میان رهبر انقلاب و اطرافیانش فاصلهگذاری میکنند.

بعد از مؤثر نبودن ضربه اول، آنها مسیر را مجدداً طی میکنند و برای ابراز نظر خود تجمع و تحصن مقابل مجلس را در قضیه برجام پیش میگیرند.

اولین بار در مهرماه 1394 طلبه ای قمی با نام عمار عمارلو همراه همسر و سه فرزندش تصمیم به تحصن مقابل مجلس گرفتند و بعدها چندین تشکل دانشجویی هم با آنها اعلام بیعت کرده و در تحصن او حاضر شدند. نکته قابل تعجب حضور تعدادی از نمایندگان و برخی چهره های سیاسی در جمع متحصنان بود.

با اینکه در آن چند روز چند نفر در مراجعه به متحصنان اعلام کردند رهبر انقلاب از رفتار شما راضی نیست آنها کار خود را میکردند و کار به آنجا رسید که رهبر انقلاب پیامی کتبی برای این طلبه ارسال کنند تا وی از تحصن دست بکشد. در این پیام آمده بود: صدای شما به مسوولان رسید و پیام شما را دریافت کردند، ادامه این تحصن به مصلحت نیست. این بار دیگر صحنه آرایی تفاوت داشت و بر اساس گزارش حاضران با وجود پیام رهبر انقلاب و متفرق شدن طلبه قمی، حدود 60 تا 70 نفر هنوز مایل بودند تا در صحنه بمانند.  

عمارلو بعد از پیام رهبر انقلاب با تأکید بر اینکه برای من مسجل شده که ادامه این تجمع مخالف نظر رهبری است، اعلام کرد: از این لحظه از نظر ما، تجمع پایان یافته است و ما پس از برچیدن چادرها و موکتها به تجمع خود پایان میدهیم. 

خود عمار پنداران اینبار هم بیکار ننشستند و در اعتراض به سخنان عمارلو اعلام کردند که نظر منتقل شده نظر دفتر بیت رهبری است و نظر معظم له فقط از طریق خود ایشان اعلام میشود. 

چند تن از آنان به صورت ایستاده و معترض، خواهان ادامه اجتماع غیرقانونی خود بودند. 

اینگونه است که ایشان در دیدار امسال با دانشجویان هم برای بار آخر با این جمعیت هم اتمام حجت میکنند: «اینکه علیه برجام بروند در جلوی مجلس اجتماع کنند فکر نمیکنم منطق درستی باشد. اجتماع درست این است که بروند سالن بگیرند و دو یا سه نفر از دانشجویان با استدلال صحبت کنند.»

آیا اتمام حجت آخر برای این جمعیت علاقه مند به خودسری معنایی دارد؟ آنها حرف آخر را شنیده اند و دیگر حجتی برای ادامه این رفتارها ندارند. آزمونی مهم پیش رو دارند و باید ولایتمداری خود را ثابت کنند. فاصله گذاری میان رهبر انقلاب و دفتر ایشان خط خطرناکی است که از سوی این اقلیت همچنان دنبال می شود. 

هجمه سنگین «خط حزب الله»

روزی بود که نشریه «خط حزب الله» وابسته به دفتر نشر این موضع رهبری در مورد تحصن مقابل مجلس را منتشر کرد و مورد هجمه سنگین قرار گرفت.

 در بخشی از مطلب نشریه «خط حزب الله» که با عنوان «نارضایتی رهبر انقلاب از تحصن مقابل مجلس» در پایین صفحه نخست این نشریه آمده چنین می خوانیم:« رهبر انقلاب از اقدام برخی از طلاب و دانشجویان در تحصن مقابل مجلس شورای اسلامی ابراز نارضایتی کرده و خواستار جمع آوری آن شده بودند…..درعین حال که رهبر نقلاب همواره بر لزوم نقد صحیح تاکید داشته اند اما بارها در سال های اخیر در چند سخنرانی،نارضایتی خود را نسبت به اقدامات غیرمتعارف، غیر قانونی و ناشایسته اعلام کرده بودند». البته در همین یادداشت، واکنش «عمار عمارلو» از پیش قراولان این تحصن نیز نسبت به این موضع رهبری نیز درج شده است:«از چند مسیر موثق مطع شدیم که رهبر معظم انقلاب با ادامه این تحصن مخالف هستند». این طلبه قمی که اوایل مهر ماه 94 به همراه همسر و سه فرزندش برای نشان دادن مخالفت خود با برجام، اقدام به تحصن مقابل ساختمان بهارستان کرد در ادامه می افزاید:« پس از اطلاع یافتن از موضع دفتر معظم له مبنی بر اتمام تحصن ما نیز مانند سربازی مطیع فوراً اقدام به اتمام تحصن کردیم».

«عمار عمارلو» که طنین نامش نیز خود دارای بارمعنایی خاصی است(و البته برخی بر مستعار بودن این نام تاکید دارند) درحالی پایان این تحصن را اعلام کرد که در آن ایام، حضور او و همفکرانش در این تحصن به یکی از سوژه های مورد علاقه رسانه ها تبدیل شده بود.در این مدت و با انعکاس این حرکت در شبکه‌های اجتماعی و حضور برخی نمایندگان اصولگرا بین تحصن‌کنندگان، تعداد آنها به حدود ۵۰ نفر رسید. حدود ۱۰ چادر مسافرتی رنگارنگ جلوی مجلس  برپا شد که البته مشکلاتی را هم برای  ترافیک شهری و عابران و ساکنان منطقه ایجاد کرد. ازسوی دیگر این اقدام متحصنین، در سایر شهرها نیز بی پاسخ نماند و حتی  کمپین ها و فراخوانه ای پراکنده ای برای ثبت نام و پیوستن به این جریان در برخی شهرهای کشور منتشر شد.

برخی نمایندگان جبهه پایداری در مجلس و  همچنین چهره های رسانه ای حامی آنان نظیر مدیرمسوول کیهان هم با حضور و سخنرانی در تحصن، از اقدام آنان  حمایت کردند.

در همین راستا و پس  از انتشار خط حزب الله، کانال تلگرامی «میدان ۷۲ » که گفته می شود نزدیک به حلقه انحرافی است نوشت:« یک روز پس از تاکید رهبری بر تکریم جناح مومن، نشریه خط حزب‌الله پروژه تفرقه و سرکوب جوانان حزب‌اللهی را کلید زد. علی رغم اینکه هیچ‌گونه پیامی مبنی بر مخالفت آقا با تحصن مقابل مجلس به هیچ‌یک از متحصنین نرسید اما نشریه خط حزب‌الله که زیر نظر سایت « khamenei.ir» می‌باشد، در شماره جدید خود با تقطیع و تحریف سخنان یکی از متحصنین، سعی دارد اینچنین القا کند که رهبری با تحصن مخالف بود. متاسفانه سابقا هم تکرار شده است، اصحاب سررسید(!) که این نشریه را اداره می‌کنند، تلاش کرده‌اند حرف خود را نظر رهبری جلوه دهند؛ با وجود اینکه رهبری بارها قاطع با این‌گونه رفتارها و اعلام موضع‌ها برخورد کرده‌اند».

 این واکنش تند در برخی رسانه های غیررسمی وشبکه های مجازی نیز از سوی برخی نیروها تکرار شد. پیش از این هم و با انعکاس نظر رهبری در پایگاه رسمی اطلاع رسانی رهبری مبنی بر لزوم دقت نظر و انصاف منتقدان مذاکرات هسته ای این طیف غیر رسمی اما پر انرژی، در واکنشی احساسی در  شبکه های مجازی اعلام کرد که:« حزب‌الله خطش را از خامنه‌ای می‌گیرد نه خامنه‌ای دات‌آی‌آر!». واکنشی که باتوجه به رسمیت این پایگاه اطلاع رسانی به عنوان کانال انحصاری انتقال مواضع رهبری، غیر منطقی و ناشایست بود.

شاید (و به احتمال قریب به یقین) بسیاری از این مواضع تند و انقلابی گونه که از جانب محافل رسمی وغیررسمی اتخاذ می شد از سر دلسوزی، دغدغه مندی و تعلق خاطر به آرمان های نظام وانقلاب باشد اما عبور از راهنمایی راهور، راه را به ترکستان خواهد برد. این که  مواضع  رسانه رسمی نهاد رهبری (ونه نقل قول ها و برداشت های شخصی) از جانب این دوستان دلسوز با چالش مواجه شود نشانه های خوبی را در پی نداشته و نخواهد داشت. اگر ولایت پذیری و تبعیت از رهبر مایه افتخار و وجه امتیاز این جریان بوده و هست پس نباید فراتر از خطوط کلی که از جانب همین رهبر و خط نگهدار انقلاب اعلام می شود بر چهره و خط حزب الله خط انداخت و در خطوط نظام اختلال ایجاد کرد. قانون برای همه یکی است، ولایت پذیری هم اصولگرا، اصلاح طلب، معتدل و دلواپس نمی شناسد. اصلی همگانی و «همه زمانی» است. پس خاطر خط نگهدار را نرنجانیم و با حفظ رویکرد انتقادی و  دغدغه سربلندی ملت و نظام، به آغاز مرحله جدیدی از حیات جمهوری اسلامی بیندیشیم.