سازمان ملل؛ غرق در منجلاب "وادادگی و وابستگی"

رژیم صهیونیستی با 109 رأی مثبت در برابر 23 رأی ممتنع و 14 رأی نامعتبر در مجمع عمومی سازمان ملل، به عنوان رئیس کمیته حقوقی مبارزه با تروریسم این سازمان تعیین شد. هفته گذشته، مجمع عمومی سازمان ملل، صحنه رأی‌گیری برای انتخاب روسای شش کمیته بود. انتخاب رئیس یکی از این کمیته‌ها خبرساز شده است.

 در جریان یکی از مفتضحانه‌ترین رأی‌گیری‌های تاریخ مجمع عمومی سازمان ملل، این مجمع، رژیم صهیونیستی را به عنوان رئیس کمیته حقوقی مبارزه با تروریسم این سازمان انتخاب کرد. در این رأی‌گیری که به صورت مخفی انجام شد، 109 رأی مثبت برای نامزدی تل‌آویوِ جنایتکار در ریاست کمیته حقوقی داده شده است. 43 عضو هم به دیگر نامزدهای ریاست رأی داده‌اند. 

بدون تردید، انتخاب رژیم صهیونیستی به ریاست این کمیته با پیشنهاد و لابی‌گری گسترده کشورهای غربی صورت گرفته است. «دنی دانون»، نماینده تل‌آویو در سازمان ملل با ابراز خرسندی از ریاست رژیم صهیونیستی بر کمیته حقوقی مبارزه با ترویسم سازمان ملل گفت: «این یک دستاورد تاریخی برای اسرائیل است. من بسیار افتخار می‌کنم که اولین اسرائیلی هستم که به عنوان رئیس یک کمیته سازمان ملل خدمت می‌کنم».

انتخاب رژیم صهیونیستی به عنوان رئیس این کمیته، با اعتراض شدید نماینده فلسطین در سازمان ملل مواجه شده و ریاض منصور تأکید کرده که سازمان ملل باید «یک نامزد واقعاً مسئول و واجد صلاحیت و نه ناقض بزرگ حقوق بین‌المللی» را انتخاب می‌کرد. کمیته حقوقی مبارزه با تروریسم سازمان ملل باید به وظایف و مسئولیت‌های مربوط به حقوق بین‌المللی این نهاد بین‌المللی بپردازد. نماینده رژیم صهیونیستی هم تأکید کرده که او در زمان ریاستش بر این کمیته، در صدد «پیش‌بردن و تقویت کنوانسیون جامع درباره تروریسم بین‌المللی» خواهد بود.  

نماینده فلسطین در سازمان ملل، با اعتراض شدید به انتخاب تل‌آویو گفته که رژیم صهیونیستی، «اشغالگری را نمایندگی می‌کند و شایسته ریاست نیست. این موضوع بسیار منفی و مخرب است. حال در این میان، یک ضرب‌المثل معروف در ذهن انسان تداعی می‌گردد که می‌گوید: هر چه بگندد نمکش می زنند؛ وای به روزی که بگندد نمک!

سازمان ملل متحد به عنوان یکی از کلان‌ترین مراجع رسیدگی به مسایل و مناقشات بین دولت‌ها، موظف به اجرای حسن بی‌طرفی است لذا ضرروت دارد مستقل از سیاسی‌کاری و جناح‌بندی تصمیم گیری کند. اما ما امروز شاهد این موضوع هستیم که یکی از خونخوارترین و جانی‎ترین دولت‌ها در رأس تصمیم‌سازی برای حقوق بین‌الملل است. بنابراین با این اوصاف، بهترین وصفی که از اوضاع و احوال فعلی سازمان ملل متحد می‌توان عنوان کرد، بی‌ارتباط با ضرب‌المثل بالا نیست.

دومین سند ننگین سازمان ملل

"محمد باقر بهرامی" عضو هیئت علمی دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان، پیرامون ریاست رژیم صهیونیستی در کمیته حقوقی سازمان ملل بر این باور است: موضوع ریاست رژیم صهیونیستی در این کمیته، نشان دهنده لابی بسیار گسترده صهیونیست‌ها در این آوردگاه بین‌المللی است و بیانگر آن است که سازمان ملل به شدت متأثر از این گونه جریان‌ها تصمیم‌گیری می‌کند. توجه داشته باشید که چندی پیش هم دولت سعودی در قبال پرداخت مبلغی هنگفت به سازمان ملل، یک اقدام زشت و ننگین را رقم زد و آن، این بود که دولت کودک‌کش عربستان سعودی را از فهرست کشورهای مرتکب جنایت جنگی خارج نمود و این به عنوان یک سند ننگین در سازمان ملل ثبت خواهد شد.

جالب اینجاست که ریاست رژیم صهیونیستی در کمیته حقوقی مبارزه با تروریسم سازمان ملل، به مثابه این است که یک گرگ را نگهبان آحاد ملتی مظلوم قرار داده‌اند. در واقع می‌توان گفت سازمان ملل به معنی واقعی، وجود خارجی ندارد چراکه این سازمان به سازمان دولت‌ها و یکی از ارکان اصلی ابرقدرت‌ها تبدیل شده است و این نیز لکه ننگین دوم است.

وی در ادامه می‌افزاید: به نظر می‌رسد، دنیا دیگر بیش از این نباید منتظر اعمال سازوکارهای حقوقی سازمان ملل متحد باشد چراکه این سازمان دیگر از حیّز انتفاع افتاده، بنابراین ملت‌ها و دولت‌ها باید به دنبال تفکر جدی برای حل مسائل خود باشند. نمی‌توان نقش ایالات متحده را هم در این تصمیم‌گیری نادیده گرفت. 

بهرامی معتقد است؛ سازمان ملل، باید دچار یک تحول ساختاری از درون شود.

عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی در مورد نقش بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل به عنوان مهم ترین سازمان بین‌المللی می‌گوید: البته وی حرف درستی زد. سازمان ملل باید پول خرج کند و دیگر عربستان به ما پول نمی‌دهد و از این رو در قبال امتیازی که ایشان به عربستان دادند، یک خیانت بزرگ به جامعه ملل صورت گرفت. حُسن این جمله این بود که با صداقت منویات درونی سازمان را برای همگان نمایان نمود.

وی در پایان ابراز داشت: نهایتاً باید گفت دولت‌های مستقل و غیرمتعهد نباید به دنبال معجزه‌ای از جانب سازمان مذکور باشند. با نگاهی به تحولات منطقه و اتفاقاتی که در سوریه،‌ عراق، لبنان، افغانستان، یمن و فلسطین می‌افتد و با عنایت به جنایت‌هایی در این کشورها ارتکاب می‌یابد، می‌‌شود گفت در این فضا بسیار مضحک است که یک جانی را وکیل ملت‌های مظلوم قرار داده‌اند و این نشان‌دهنده پوچ بودن ماهیت سازمان ملل متحد در روزگار معاصر ماست.