چرایی انتقاد کرباسچی از آمار سازی رسانه‌های اصلاح طلب/ عارف نسبت به کارگزاران تغییر رویه می دهد یا خیر؟

پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- دبیر کل حزب کارگزاران بر خلاف تیتر دو ماه اخیر روزنامه‌های اصلاح‌طلب مبنی بر پیروزی حداکثری و حتی بر خلاف تیتر روزهای قبل روزنامه شرقی که حکایت از پیروزی ۸۰ درصدی حامیان اصلاح‌طلب و دولت می‌داد، پیروزی اصلاح‌طلبان را نه حداکثری بلکه با حذف رقبای خود دانست.

کرباسچی در ادامه مصاحبه خود با روزنامه اعتماد مورخ 10/3/95  می‌گوید: «قراری بر این مبنا شکل نگرفت که ریاست مجلس نیز از آن اصلاح طلبان شود. چرا که این مسئله داخلی مجلس و تحت تأثیر عوامل متعددی است». هرچند کرباسچی در مصاحبه کوتاه خود این عوامل را بر نمی‌شمرد اما رأی ۱۰۳ نفری عارف نشان‌دهنده اقلیت فراکسیون امید است. وی ادامه می‌دهد:« نگاه اصلاح‌طلبان به مجلس نگاه حداقلی بود. اینکه چگونه موضوع ریاست به سرمان زد واقعاً جای تعجب دارد»

البته این فعال اصلاح‌طلب و دبیر کل حزب کارگزاران با انتقاد از آمار سازی های رسانه‌های اصلاح‌طلب مبنی بر رأی صد در صدی عارف ادامه می‌دهد: «  این امر به اشتباه به باور برخی از اصلاح‌طلبان نشست. اعضای منتخب لیست امید که متجاوز از صد و شصت نفرند الزاماً عضو فراکسیون امید نیستند» کرباسچی با انتقاد از شخصیت دکتر عارف نسبت به ریاست مجلس می‌گوید: «در اردوگاه اصلاحات دوستان ما با وزن‌کشی اشتباه بزرگی را رقم زدند. باید در این میان کسی به عنوان کاندیدای ریاست مطرح شد که یا با شخصیت کاریزماتیک خود بتواند نیروهای مختلف را به دور خود جمع کند یا از عوامل و عناوین کم هزینه‌تری برای رأی آوری استفاده می‌کرد. برای تصدی پیست ریاست باید به جاذبه‌های شخصیتی افراد هم نگاه شود»

چند نکته از این مصاحبه قابل بررسی است که می تواند به چرایی حمله کارگزارانی ها به عارف پرده برداشت:

یک: کرباسچی صراحتا از انتخاب عنوان فراکسیون امید ناراحت است و نسبت به این موضوع انتقاد دارد. وی معتقد است بایستی اسم فراکسیون را فراکسیون حامیان دولت می گذاشتند تا بیش از آنکه اصلاح طلبان پروژه عبور از روحانی را از متن جلسات به واقعیت برسانند بیش از گذشته به دولت نزدیک شوند. البته این موضوع بیش تر بخاطر استفاده از نام برجام و فرایند ارتباط با غرب است. آنان می دانند هنوز برجام برای استفاده اجتماعی در جامعه فرصت مناسبی است و می توانند از فضای پسابرجام برای وعده دادن های انتخاباتی استفاده کرد. سناریویی که می توان در انتخابات بعدی با عنوان اگر ما نباشیم، چهار سال تلاش برجام هدر می رود یا منتقدان برجام، تحریم هارا باز می گردند، فضای انتخاباتی خود را حفظ کنند.

دو: کرباسچی با حمله به عارف وی را ثابت قدم در موضع سیاسی نمیداند و همچون پزشکیان شفاف بر نمی شمرد. در واقع کرباسچی و بدنه کارگزاران به این جمع بندی رسیده اگر جلوی عارف را نگیرند وی می تواند اصلاح طلبانی که کارنامه خوبی در فتنه 88 نداشتند به سیاست بازگرداند اما دیگر مشارکتی ها، مجاهدین و کارگزارانی ها رهبران این جریان نخواهند بود و اطرافیان عارف با اسطوره از وی راه نرفته صادق خرازی را ادامه خواهند داد. حملات مکرر به صادق خرازی و تخریب وی و مقابله با عنوان نسل دوم اصلاح طلبان نیز در همین راستاست. 

سه: سناریو عبور از روحانی چند ماهی است از زبان حامیان دولت در ائتلاف 92 شنیده می شود. آنها حتی گزینه ظریف نیز مطرح کردند و بر این موضوع تاکیداتی نیز داشتند. انگار پروژه عبور از روحانی برای هاشمی و روحانی بیش از آنکه یک برگه بازیگری باشد یک پروژه خطرناک و نابود کننده است. هاشمی خوب می داند اگر از دولت روحانی حمایت میکند بخاطر کارگردانی خود و حزب همسو با او یعنی کارگزاران برای بازگشت به قدرت است. چند ماه قبل احمد غلامی سردبیر روزنامه شرق در سرمقاله ای با عنوان «روحانی، هاشمی ثانی» از شباهت روحانی و هاشمی گفت. اکنون عبور اصلاح طلبان از روحانی یعنی عبور از هاشمی و کارگزارانی ها نمی خواهند این واقعیت را بپذیرند که استفاده اصلاح طلبان از هاشمی برای بازگشت به قدرت است و همه آنها می دانند وی تغییر کرده و نه اصلاح طلبان!

باید منتظر ماند و دید این اختلاف چقدر عمیق می شود و ایا عارف نسبت به کارگزاران تغییر رویه می دهد یا خیر؟ آینده نشان می دهد چقدر درگیری کارگزاران و اصلاح طلبان عمیق تر خواهد شد و چقدر احتمال دارد گزینه جدیدی توسط اصلاح طلبان معرفی شود.