ریاست مجلس دهم بر عهده ی کیست؟

 با پیروزی اصولگرایان و بدست آوردن کرسی بیشتر نسبت به اصلاح طلبان، اصلی ترن گزینه ریاست مجلس دور دهم، دکتر علی لاریجانی است. وی علاوه بر آنکه می تواند همراهی اصولگرایان را با خود داشته باشد، حمایت دولتی هارا هم جذب میکند. دولت یازدهم میداند اصلاح طلبان ماه هاست پروژه عبور از روحانی را کلید زدند و از روز اول این نکته وجود داشت اگر عارف کنار نمکشید و اصلاح طلبان حمایت نمی کردند روحانی به هیچ عنوان رئیس جمهور نبود. در واقع روحانی بیش از انکه از اصولگرایان نگران باشد از اصلاح طلبان ترس دارد تا نکند در انتخابات بعدی با خالی کردن پشتش، ملت را به سمت کاندید مورد نظر خود بکشاند و اصولگرایان در یک اتحاد، دولت وی را تک دوره ای کنند.

بر خلاف انتظار ، اصلاح طلبان قادر نخواهند بود به صورت مستقل فردی را بر ریاست مجلس بنشانند. اصلاح طلبان خوب می دانند عارف نمی تواند بر کرسی ریاست مجلسی بنشند که اکثریتش برای اصولگرایان است و از سمتی کنش اجتماعی در شهرستان ها بر خلاف انتظار میلش به اصولگرایی است. اصلاح طلبان می دانند اگر اتفاقی در مجلس بی افتد  وضع اقتصادی به این سمت برود تمام توپ های خودشان را در یک سبد گذاشتند. به عبارت دیگر هم خطاهای مجلس و هم خطاهای دولت به پا آنان نوشته خواهد شد و تمام این موضوعات به چشم آنان خواهد رفت.

از سویی دیگر بهترین فرصت است اصلاح طلبان قدرت چانه زنی خود را در مجامع سیاسی تقویت کنند. به اسم کرسی ریاست مجلس می توانند این طور القا کنند حاضرند مذاکره کنند و این بار اگر کنار رفتند سهم بیشتری از قدرت بگیرند. مهمترین طرف چانه زنی هم دولت و شخص دکتر علی لاریجانی است. در واقع اصلاح طلبان می خواهند از عارف بیشترین بهره را ببرند و دکتر روحانی و لاریجانی را در برابر وی چنان قرار دهند که از هر دو بیشترین بازده سیاس را بدست آورند. انچه مهم است عارف بیش از جدی بودن ریاستش بر مجلس بیشتر یک بازیگر سیاسی برای تقویت جبهه اصلاح طلب و بازگشت عناصر مختلف اصلاح طلب به مجلس است.

آنطور که پیش بینی می شود اصلاح طلبان بران هستند به صورت متشکل و یک پارچه در ذیل عنوان اصلاح طلبی قرار گیرند اما برجسته شدن این عنوان برای جریانی که بعضا افراد راه یافته به مجلس به صورت منطقه ای دغدغه دارند و کمترین فعالیت تشکیلاتی را در جریان اصلاح طلبی به ویژه در دهه ۷۰ انجام دادند کمی سخت و مشکل است. به عبارت دیگر بعید است مجلس اتی با عنوان اصلاح طلبی گام متحد و یک پارچه داشته باش و امکان انشقاق در بدنه اصلاح طلب به شدت وجود دارد. همانطور که در مجلس ششم و شورای شهر دور اول شاهد بودم وقتی اصلاح طلبان از عددی بالاتر می روند به شدت در داخل خود تعارض پیدا نموده و انشقاق میکنند.

انچه قابل تصور، فعال شدن اصولگرایان ذیل یک شخص در مجلس است. اصولگرایان مجلس حالا در مرحله ای قرار دارند که اگر اتحاد و یک پارچگی شان مشخص نباشد صدمات  و خسارت های فراوانی به خود وارد خواهند نمود و باید بدانند مجلس آتی مجلسی است که مهمترین وظیفه اش حل مشکلات اقتصادی و مقابله با نفوذ دشمن است. اگر اصولگرایان به صورت واحد رفتار نکنند حتما خسارت هایش بیش از آن چیزی است که در سال ۹۲ شاهد بودند. باید دید اصولگرایان به چه کسی می اندیشند و در ذیل عنوان چه کسی قرار خواهند گرفت.