یک روز عارف، یک روز لاریجانی؛ اصلاح‌طلبان از سربند اعلام نتایج دور نخست انتخابات، تقریباً هر روز از یکی برای ریاست مجلس حمایت کرده‌اند. تصمیم نهایی آنان چیست؟

 پس از مشخص شدن نتایج انتخابات مجلس شورای اسلامی در تهران، بسیار زودتر از زمان معمول گمانه‌زنی‌ها در رابطه با ریاست مجلس دهم آغاز شد. برخی رسانه‌ها به خبرسازی در رابطه با جلسات شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان برای انتخاب رئیس مجلس دهم پرداخته و برخی دیگر نیز با قطعیت محمدرضا عارف را رئیس مجلس آینده معرفی کردند. کاری به غایت دور از منطق و واقع‌گرایی!

 

گزینه‌ای متزلزل

با گذشت زمانی کوتاه از روز برگزاری انتخابات مجلس دهم و روشن شدن بخش عمده‌ی آرایش سیاسی جناح‌ها و احزاب در مجلس، صحبت‌ها درباره‌ی ریاست مجلس بیشتر از گذشته شد. روزنامه‌های زنجیره‌ای اصلاح‌طلبان، ریاست عارف بر مجلس را با استناد به رأی بالای او در تهران، تمام شده می‌دانستند. اما طولی نکشید که اختلافات میان اصلاح‌طلبان بر روی ریاست احتمالی عارف بر مجلس دهم بالا گرفت و در رسانه‌ها بیش از پیش بروز پیدا کرد.

 

روزنامه‌ی "آرمان" سهم بیشتری از مصاحبه‌ها و اخبار گوناگون درباره‌ی ریاست مجلس دهم را در میان رسانه‌های اصلاح‌طلب به خود اختصاص داده است. یک روز از ریاست عارف حمایت می‌کند، روز دیگر لاریجانی را تنها گزینه‌ی مطلوب برای ریاست مجلس می‌داند! به عنوان نمونه این روزنامه در یادداشتی کوتاه به قلم عباس موسایی، پس از جا زدن اصلاح‌طلبان به عنوان ناجیان ملی و اصولگرایان به عنوان مخالفان منافع مردم، عارف را «نماد اصلاح‌طلبی» دانسته و می‌نویسد: «ریاست عارف بر مجلس آینده به معنای تثبیت و ارتقای سیاست‌ورزی بهبودخواهانه خواهد بود. اما ریاست لاریجانی با این تصور که او با حضورش جریان مخالف اصلاحات را در پیشبرد منویات خود ناکام می‌گذارد تصور غلطی است، چون او همچنان اندیشه‌های اصولگرایانه‌ی خود را در چنته دارد. بنابراین ریاست عارف هم منطقی است و هم واقع‌گرایانه.»