تضمینی بر چهار پاره ی آقای ظریف/ آیا سلاح اتمی، نمی تواند جلوی غلط کردن زیادی رژیم صهیونیستی را بگیرد؟

پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- توحید عزیزی- آمریکا و فرانسه ایران را به دلیل آزمایش موشک های دور برد در مانور نظامی اخیرش تهدید به اعمال تحریم های جدید کرده اند. در پاسخ به این تهدید، آقای ظریف ، وزیر امور خارجه، بامداد چهارشنبه در حساب توئیترش چهار مطلب به هم پیوسته منتشر کرد. و این نوشته، پاسخ است بر آن چهار توئیت.

یکم - ظریف: «نه برجام و نه قطعنامه شورای امنیت، هیچ یک ایران را از [کار] با موشک‌هایی که برای کلاهک هسته‌ای طراحی نشده‌اند، منع نمی‌کند. این سند را بخوانید: به انگلیسی ساده نوشته شده است، نه به زبان فنی حقوق. ۱ از ۴»

آقای ظریف! اتفاقا در همان مراجعی که برجام و قطعنامه های شورای امنیت را امضا کرده اند، تحریم یک کشور و اعمال فشار بر کشورها به منظور قطع تجارت با کشور دیگر نیز غیر قانونی است و به انگلیسی ساده نیز نوشته شده است. تهدید نظامی یک کشور و مدام دم زدن از «تمامی گزینه های روی میز» نیز غیر قانونی است. حمله ی نظامی و اشغال یک کشور بدون پشتوانه ی همان قوانین نیم بند و ظالمانه هم حتا، غیر قانونی است. اصلا راه دور چرا؟ همین ان.پی.تی که به صراحت حقوق کشورها را نوشته، آیا محروم کردن کشورها از حقوق قانونیشان، خود یک قانون شکنی بزرگ نیست؟

آقای وزیر! آن چه مردم جهان سوم و بخصوص خاور میانه از قوانین و قطعنامه های بین المللی به یاد می آورند، همواره توجیه و دلیل تراشی برای  فشار و حمله و تجاوز قدرتمندان غرب و شرق است به مال و خاک و جان هایشان. این قوانین و قطعنامه ها، جنایت های آنان را توجیه می کند، و اگر زیادتر از حد جلوی دست و پایشان را بگیرد، همین قوانین را هم کنار می گذارند و به عراق حمله می کنند، همین قواعد را هم بر هم می زنند و در سوریه از تروریست ها حمایت سیاسی و مالی و نظامی میکنند. همین قطعنامه ها را نیز زیر پا می گذارند و به مرکز شرارت های دنیا، مدال و پاداش و مقام میدهند.

آقای دیپلمات! آن روزی که «آن مردی که رفت» این قطعنامه ها را کاغذ پاره خواند، روزی بود که می توانستیم همه ی این شعبده های فرعونهای زمانه را، هم قطعنامه های تحریم و هم برجام های نانوشته و هم قطعنامه ی تصویب ناشده ی ٢٢٣١، همگی را یک کاسه کنیم و آسوده بگوییم که هیچکدام را قبول نداریم. بگوییم که ما زیر بار این نظام ظلم و زور نخواهیم رفت - هر چند ظلم و زور را بزک کرده باشند و مدرن جلوه دهند. اما امروز دیگر «آن روز» نیست. چون شما نظام ظلم و زور این جنگل جهانی را به رسمیت شناخته اید؛ امضای شما زیر کاغذهای آنهاست. چطور انتظار دارید که موسسان و مبدعان این نظام، تفسیر شما از این قوانین و قطعنامه ها را بر تاویل خود مقدم شمارند؟

دوم - ظریف: «ایران در ۲۵۰ سال (گذشته) به هیچ کشوری حمله نکرده است. اما وقتی صدام برای هشت سال ما را موشک‌باران کرد و از گاز شیمیایی علیه مردممان استفاده کرد، کسی به ما کمک نکرد. ۲ از ۴»

آقای ظریف! دو سال قبل سیا گزارشی را منتشر کرد که کمک اطلاعاتی ماهواره های آمریکا به صدام موجب دقت اثر سلاح های شیمیایی آنان در جنگ علیه ایران شده است. در زمان بمباران شیمیایی سردشت و حلبچه، آمریکا - با آنکه می دانست عراق به سلاح های شیمیایی دسترسی دارد، نه ایران - ایران را متهم به استفاده از سلاح های شیمیایی می کرد.

آقای وزیر! به بیتی از صائب تبریزی بسنده می کنم:

اظهار عجز پیش ستمگر ز ابلهی است/ اشک کباب باعث طغیان آتش است

سوم - ظریف: «اگر هنگام حمله صدام موشک داشتیم، شاید این می‌توانست او را از حملات بدون تمایز علیه شهروندان ما منصرف کرده یا از حجم آنها بکاهد. ۳ از ۴»

آقای ظریف! استدلال شما در مورد قدرت بازدارندگی سلاح های جنگی در مقابل دشمنان صحیح است. اگر موشک های دوربرد می توانستند جلوی جنون صدام را بگیرند و می توانند جلو سبعیت وهابیان سعودی را بگیرند، آیا با همین روش نمی توان تصور کرد که سلاح اتمی نیز می تواند قدرت بازدارندگی داشته باشد؟ آیا شما قدرت بازدارندگی را برای موشک قایل هستید ولی نه برای سلاح اتمی؟ آیا سلاح اتمی، نمی تواند جلوی غلط کردن زیادی رژیم صهیونیستی را بگیرد؟ آیا سلاح اتمی در مقابل بمب های اتمی آمریکا، انگلیس، فرانسه، روسیه، چین، هند، پاکستان، کره شمالی، و به زودی عربستان سعودی، قدرت بازدارندگی ندارد؟

آقای وزیر!  آیا دلیل خاصی دارد که شما مدام تاکید می کنید که ایران هیچگاه به سلاح اتمی فکر نخواهد کرد؟ شما از فقه شیعی و روش کار فقیه شیعی مطلع هستید. اگر همان طور که آقای رئیس جمهور پیش بینی کرده اند، مجلس خبرگان جدید مجبور به انتخاب رهبر جدیدی شود، و رهبر جدید طبق شرایط جدید زمانه، اجتهاد کند که ساخت و نگهداری سلاح اتمی برای حفظ بلاد مسلمین از گزند کافران نه تنها مباح بلکه فی الیوم لازم و واجب است؛ جانشین شما با این میراثی که شما برجا گذاشته اید، چه کاری باید بکند؟

چهارم - ظریف: «من کسانی که ایران را به اقدامات تحریک‌آمیز متهم می‌کنند به چالش می‌طلبم تا همان بیانات سردار سپاه را ابراز کنند: جز برای دفاع، از زور استفاده نخواهیم کرد. ۴ از ۴»

آقای ظریف! خوشبختانه سرداران نظامی ایران، دفاع را به خوبی آموخته اند. آنها دفاع را نه از سنگر آخر، بلکه از خطوط مقدم در فراسوی مرزهای جغرافیایی ما در لبنان و سوریه و غزه آغاز کرده اند. اولین سنگر دفاعی شما کجاست؟ آیا شما خط مقدمتان را در افق دور و در مقابل ظالمان و زورگویان بر پا کرده اید و ظلمی را که با بزک دروغین «نظم نوین» به جهان تحمیل می کنند به چالش سیاسی و دیپلماتیک کشیده اید؟ یا اینکه خود و دستگاه دیپلماسی کشور را تسلیم این نظام ظلم کرده اید و حالا ایرانیان باید در داخل مرزها و بلکه در داخل خانه هایشان، در آخرین سنگرهای باقیمانده، با تهاجم نظام ظلم و زور نبرد کنند؟