فلسطین فراموش شد/ پذیرش ذلت و خاری همیشگی

پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- امیر مسروری- یک: چند ماهی است اتش انتفاضه اقصی شعله ور شده و دامن صهیونیست هارا گرفته است. تعداد شهدای انتفاضه تا به امروز 200 تن رسیده و امار صهیونیست ها بسیار بالاتر از این ارقامی است که رسانه های عبری اعلام میکنند. ترس بر پیکر اشغال گران قدس افتاده و هرکاری کردند تا جلوی انتفاضه فلسطین را بگیرند نتوانستند. روزگاری انتفاضه فلسطین با سنگ بود اما امروز با سلاح گرم و سلاح سرد است که به جان سربازان صهیونیستی می افتد. 

دو: رهبر معظم انقلاب در شرایطی سخن از تسلیح کرانه باختری نمودند که بسیاری از تحلیل گران صرفا در همان روزها تیتر یک روزنامه ها و رسانه های خود را به موضوع تسلیح دادند و دیگر خبری از این دستور ولی امر مسلمین منتشر نشد. در شرایطی انتفاضه گسترده شده که کابینه امنیتی دولت جعلی اسرائیل چندین جلسه در این زمینه برگزار کرده و از هرکاری برای مهار این انتفاضه فروگذاری ننمود. اکنون کشورهای مرتجع منطقه ای هم به کمک ان امدند و حزب الله را تروریست اعلام نمودند تا شاید بدین صورت بتوانند مسئله مقاومت را مهار نموده و از تسلیح کرانه باختری جلوگیری نمایند. در واقع تروریست نامیدن حزب الله دلیل عمده اش همین فرمان رهبری برای تسلیح کرانه باختری است. 

سه: در کشورما هم چند هفته ای انتخابات بود و چند هفته هم بعد از ان پیروز شدگان و شکست خوردگان در رسانه هایشان فضا سازی مختلفی له یا علیه یک دیگر میکنند تا شاید بتوانند این نوع فضا سازی رسانه ای را استمرار دهند. غافل از اینکه در همین ایام محمد القیق روزنامه نگار فلسطینی بیش از 90 روز اعتصاب غذا نمود و فلسطینی های کرانه باختری دست به انتفاضه سوم زدند و مسلمانان غزه، از بی ابی و فقدان مواد اولیه برای زندگی در رنج و درد هستند. شعار دفاع از مستضعفین و فرعی سازی مسائل در داخل نباید مورد بی توجهی قرار گیرد. رسانه های داخلی همراه با بسیاری از مسئولان موضوع فلسطین را فراموش کردند تا نشان دهند تمامی مواردی که دشمنان انقلاب بر ان بودند در سال 8 با شعار نه غزه نه لبنان فراموش شود، پیاده سازی گردد. خط مقاومت در داخل در شرایطی که دشمن هر روز ادعا میکند توانسته در داخل کشورمان به زعم خودش با ادراک سازی از فضای برجام تغییر ایجاد کند، بایستی پررنگ تر و مستحکم تر باشد. باید نشان داد جمهوری اسلامی ایران، پسابرجام هم شعار مبارزه با استکبارش بلند تر از گذشته است و در راه مبارزه با رژیم اشغالگر قدس، جلوتر از همه حاضر و آمده میدان رفتن است. 

چهار: وضعیت منطقه در شرایط بحرانی قرار دارد. از یک طرف داعش در عراق دست به اقدامات ضد بشری زده و از سلاح های شیمیایی استفاده نموده و از سمت دیگر سودی ها در بی خردی تمام جنگ علیه ملت یمن را یک سال است ادامه دادند و هر روز به آمار شهدای یمن می افزایند. از سوی دیگر وضعیت سوریه نیز هرچند در میدان پیروزی ها به نفع مقاومت است اما داعش، جبهه النصره و دیگر گروه های حامی غرب هر نوع جنایتی در این کشور انجام دادند و چیزی برای زیرساخت سوریه باقی نگذاشتند. از سوی دیگر سعودی ها به راحتی در حال خرج کردن پول در لبنان هستند تا بتوانند با ایجاد انسداد سیاسی و تفرقه افکنی فرقه ای لبنان را به یک جنگ داخلی دیگر هل دهند. مصر و لیبی و تونس هم اوضاع بهتری ندارد. بحرین هم با ورود چند لشگر سعودی عملا در اشغال سعودی هاست. افغانستان هم بعد از جنگ راحت تر در اختیار طالبان قرار گرفت و پاکستان هم وضعیت نا امنی آن بالاتر رفته است. با نگاه به تمام اینها می توان فهمید منطقه در شرایط بحرانی است. چرا؟ چون می خواهد یک چیز فراموش شود « فلسطین». 

تمام این سناریو ها و جنگ ها صورت گرفته تا فلسطین از اولین اصلی ملت مسلمان خارج شده و کشورها و دولت ها به اوضاع خود برسند و صهیونیست های جنایت کار راحت تر دست به جنایت و اقدامات ضد بشری خود بزنند. باید باور کنیم یک پای تمام درگیری های منطقه همین رژیم اشغالگر قدس است. مستندات نشان میدهد این رژیم در سوریه چه میکند. حمایتش از سعودی ها در یمن نیز آشکار است. درمناطق دیگر هم اسنادی منتشر شده است. اساسا تعبیر خاورمیانه جدید صرفا برای حفظ امنیت و ثبات این رژیم بوده است. بد نیست مسئولان، وزرا و رئیس قوای کشورمان بیش از گذشته علم مبارزه با صهیونیست ها را دست بگیرند و توجه جهانیان را به مسئله فلسطین بر گردانند. تا شاید خط انحرافی پیش پای ملت های مسلمان از بین رفته و مردم مسلمان جهان به پشت پرده جنایت های موجود در منطقه پی ببرند. نباید گذاشت فلسطین فراموش شود که فراموش شدن فلسطین یعنی فراموش شدن خط فکری مبارزه با استکبار و در نهایت پذیرش ذلت و خاری همیشگی.