اگر فرض کنیم انتخابات 7 اسفند انتخابات ریاست جمهوری می‎بود و دقیقا همین افراد و با همین گرایش‎ها و تعلقات سیاسی در آن شرکت می‎کردند، با عنایت به میزان موفقیت گروه‎های سیاسی در تصاحب کرسی‎های مجلس، منتخب ملت به طور قطع و یقین فردی منتقد دولت ‎می‎بود و نه همسو و هوادار دولت.

یک دو دوتا چهارتای ساده البته همراه با نگاهی واقع‎بینانه به فضای کلی کشور و کل فضای کشور- فارغ از نمونه‎ها و چشم‎اندازهای گزینشی که کارکردی جز اغوا و خودفریبی ندارند- می‎تواند تخمین خوبی درباره سرنوشت انتخابات 96 به دست بدهد. ضمن آنکه روشن است در انتخابات 96 فقط مردم تهران نیستند که پای صندوق‎های رأی می‎آیند!

حال سوال این است که آیا آنچنان که در سال‎های 92 و 94 در روزهای بعد از انتخابات خیابان‎های آرامی داشتیم و سطل‎های زباله از تعرض در امان بودند، آیا چنین امیدی را می‎توان برای سال 96 هم داشت؟