پیام‏ها و دستاوردهای انتخابات با شکوه ۷ اسفند

به گزارش پارس به نقل از تسنیم، ملت ایران با پشت سر گذاشتن یک جمعه پرکار، برگ زرین دیگری بر افتخارات خود افزود و روز هفتم اسفندماه را به روز شکوه و تجلی مردم‌سالاری دینی تبدیل نمود. مشارکت 62 درصد واجدین شرایط برای رأی دادن در انتخابات، نشان از وحدت، انسجام، شور و نشاط ملی و پیوند ناگسستنی مردم با نظام اسلامی دارد.

نظام اسلامی با برخورداری از چنین پشتوانه مردمی، با سرعت مسیر پیشرفت و قرار گرفتن بر قله‌های عزت و افتخار را می‌تواند طی کند. مسیری که طی 37 سال گذشته پیموده شد و نتیجه آن پیشرفت‌های گوناگون در حوزه‌های مختلف و تبدیل شدن جمهوری اسلامی به قدرت اول منطقه راهبردی غرب آسیا شد؛ به برکت همین پشتوانه‌های مردمی و بر همین اساس با تکیه بر همین مردم همیشه در صحنه و خالق حماسه‌های ماندگار و زیبا، جمهوری اسلامی می‌تواند با شتاب بخشیدن به پیشرفت‌های خود و ساختن ایران، تبدیل به یک قدرت مؤثر و تعیین‌کننده بین‌المللی باشد.

حضور با شکوه مردم بصیر ایران در روز هفتم اسفند، پای صندوق‌های رأی به جهت برگزیدن کاندیداهای مورد نظرشان در مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری، یک‌بار دیگر عظمت نظام مقدس جمهوری اسلامی که متکی بر دو اصل جاودانه مردم‌سالاری و دینی می‌باشد را به رخ جهانیان کشید و مایه خوشحالی دوستان و یأس و ناامیدی دشمنان گردید.

مردم با حضوری معنادار بار دیگر با رهبر معظم انقلاب اسلامی بیعت کردند و به نظام جمهوری اسلامی ایران آری گفتند. مسئولان، به‌ویژه منتخبان ملت با هر گرایش و عقیده‌ای به این نکته واقف باشند؛ این حضور با شکوه بار سنگینی برای آنان ایجاد کرده است که شاید به اینزودی‌ها و به اینسادگی‌ها نتوانند از عهده آن برآیند. برای پاسخگویی به این مشارکت و حضور گسترده مردم، نمایندگان منتخب مجلس شورای اسلامی باید اولویت‌های مهم جامعه را در نظر بگیرند و از تمامی ظرفیت‌های مجلس در ابعاد قانون‌گذاری و نظارت استفاده کنند و از چالش‌های جناحی به‌جد پرهیز کرده و به نابسامانی‌ها و تبعیض‌های جامعه توجه کنند و برای برطرف کردن محرومیت‌ها قدم بردارند.

اداره مناسب، صحیح، روزآمد و مدبرانه یک کشور، موجب می‌شود که اموری مانند شکوفایی استعدادها، رفاه اقتصادی، امنیت اجتماعی و ثبات سیاسی آن‌جامعه، به‌خوبی تحقق یابد. امروز، دیگر کسی نیست که معتقد باشد با هرج‌ومرج و بی‌نظمی در سطوح مختلف یک جامعه، می‌توان به موفقیت مدیریتی دست‌یافت و نیازهای اساسی‌مردم را برآورده کرد؛ زیرا انتظار مردم از نمایندگان مجلس شورای اسلامی مضاف بر پاسداری از دین، تحقق اهداف انقلاب اسلامی، حرکت در خط ولایت و ایستادگی در برابر دشمن، این است که:

1. به حل مشکلات روزمره‌شان، از طریق تصویب قوانین راه‌گشا، کمک کنند؛

2. در راه رشد کشور در زمینه‌های گوناگون، گام‌های مفید و سازنده بردارند؛

3. لوازم عزت و بزرگی آنان در تعاملات جهانی را فراهم آورند.

در غیر این صورت، بدبینی و سرخوردگی به سراغ مردم که از سرمایه‌های اصلی کشور هستند خواهد آمد و در دوره‌های بعدی انتخابات، از مشارکت آنان کاسته خواهد شد؛ امری که اکنون در کشورهای غربی، به‌روشنی دیده می‌شود. رهبر معظم انقلاب در این‌باره فرمودند: «نمایندگان مجلس، باید به مسؤولیت نمایندگی، به چشم امتحان الهی نگاه کنند و مطمئن باشند که سعادت و فلاح آنان و جامعه اسلامی، در برآمدن از عهده این امتحان بزرگ است.» الحمدلله مشارکت حداکثری که از اهداف حیاتی و راهبردی نظام است با این سطح از مشارکت تحقق یافت و به‌نوعی «ظرفیت‌سازی امنیتی» و ایجاد بازدارندگی نرم ایجاد شد. با عملیاتی شدن مشارکت از این پس، سناریوهای تهدیدزای خارجی خنثی خواهد شد؛ به‌گونه‌ای‌که شاخص‌های مشروعیت‌افزایی ارتقا می‌یابد و قدرت مانور دیپلماتیک متولیان امر در رایزنی‌های راهبردی افزایش می‌یابد.

حضور پرشور مردم ایران در انتخابات هفتم اسفند سال 1394، این روز را در تاریخ انقلاب اسلامی ماندگار کرد. مقام معظم رهبری در ماه‌های اخیر در بیانات متعدد با دعوت از مردم و فعالان سیاسی برای حضور در انتخابات، حتی‌کسانی‌که به نظام اسلامی نیز معتقد نبوده و دل در گرو اعتلای ایران دارند، زمینه‌ساز اصلی این حضور پرشور بودند و البته شورای محترم نگهبان و وزارت کشور و دیگر دستگاه‌های اجرایی نیز با اتخاذ تمهیدات لازم مقدمات آن‌را فراهم کردند.

در آغاز امسال زمانی که مقام معظم رهبری شعار سال را «دولت و ملت، همدلی و همزبانی» اعلام کردند، روند مذاکرات هسته‌ای و انتخابات همزمان مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری دو تحول مهم در سال جاری، از سوی‌فعالان سیاسی به‌عنوان دو فراز مهم در سال 94 قلمداد شد که تحقق آن می‌توانست تجلی‌بخش شعار سال باشد. اکنون که مذاکرات هسته‌ای به برجام رسیده و انتخابات هفتم اسفند نیز به‌عنوان نمادی از مردم‌سالاری دینی، بلوغ سیاسی مردم ایران را به رخ جهانیان کشید، تحقق ابعادی از شعار سال را می‌توان به ارزیابی نشست.

حال نگاهی به حجم بالای مشارکت در انتخابات هفتم اسفند که آن‌را جزو انتخابات‌های تاریخی ایران کرد، بیانگر این واقعیت است که مردم ایران دعوت رهبر انقلاب را برای مشارکت در انتخابات لبیک گفته‌اند و فارغ از جناح‌بندی‌های سیاسی، رأی خود را به صندوق اقتدار نظام جمهوری اسلامی انداخته‌اند تا در آشفته‌بازار ناامنی در خاورمیانه، نظام و حکومت را برای تأمین امنیت کشور بیش از هر زمان دیگر ترغیب کنند.

این در حالی است که وجود چنین پشتوانه مردمی برای نظام جمهوری اسلامی نیز فکر دشمنان برای هرگونه تعرض و تجاوز به ساحت کشور را آشفته می‌سازد. این درست همان نقطه و خواسته‌ای است که رهبر انقلاب را بر آن می‌دارد تا در اقدامی غیرمعمول در سطح دنیا از مخالفان داخلی نظام نیز دعوت کنند تا در پای صندوق‌های رأی حاضر شوند. حال تمامی این نمادها و شاخص‌هاست که باعث می‌شود نگاه حزبی و جریانی را از انتخابات هفتم اسفند دور کنیم و فراتر از پیروزی حزبی و جریانی به چنین انتخاباتی بیندیشیم.

برای نیل به این هدف راهبردی یعنی «پیشرفت کشور»، مجلس شورای اسلامی دوره دهم که نمایندگان آن اکثراً مشخص شده و مابقی در مرحله دوم انتخابات در ابتدای سال 95 مشخص خواهند شد، وظیفه سنگینی بر عهده دارد. رهبر فرزانه انقلاب اسلامی در پیام سپاسگزاری از مردم و مسئولان برای نمایش چهره درخشان و پر اقتدار نظام مبتنی بر مردم‌سالاری دینی به جهانیان در روز هفتم اسفندماه، نقشه راه مجلس دهم را ترسیم نمودند. رهبر معظم انقلاب اسلامی در این پیام از «پیشرفت کشور»، به‌عنوان یک هدف اساسی یاد کرده، لوازم و الزامات رسیدن به این هدف اساسی را برشمردند. سرفصل‌های این لوازم و نقشه راه که به‌نوعی نقشه راه برای تمامی کارگزاران نظام محسوب می‌شود، عبارت است از:

1. خدمت صادقانه: خدمت به مردم اگر صادقانه باشد، یک عبادت محسوب می‌شود. عبادتی که بعد از ایمان به خدا و پرستش آن یگانه بی‌همتا، نزد پروردگار اجری عظیم و پاداشی بزرگ دارد. مردم با مسئولان و کارگزاران نظام صادقانه رفتار می‌کنند و این حضور و مشارکت گسترده آنان در انتخابات که در واقع، لبیک عمومی به فراخوان نظام به‌حساب می‌آید، از روی صدق و صفا بود. بر همین اساس مسئولان و خصوصاً منتخبین ملت در هفتم اسفندماه باید از این ملت به‌صورت شایسته تشکر نمایند. مقام معظم رهبری این تشکر را در خدمت صادقانه به مردم، کشور و نظام می‌دانند. «به مسئولان کشور چه انتخاب شوندگان برای مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان و چه دارندگان مناصب اجرایی در قوای دیگر و چه مسئولان در سازمان‌ها و نهادها، یادآور می‌شوم که سپاسگزاری شایسته را در خدمت صادقانه به مردم، کشور و نظام اسلامی محقق سازند.»

2. ساده‌زیستی: مسئول در نظام جمهوری اسلامی باید ساده‌زیست باشد. زندگی اشرافی و گرفتار شدن در مسیر تجملات، آفت بزرگی برای مسئولان به‌حساب می‌آید. کسانی‌که به‌عنوان منتخب ملت، به مجالس شورای اسلامی و خبرگان راهیافته‌اند، باید بدانند که رمز و راز خیر دنیا و آخرت آنان، در ساده‌زیستی و دوری از اشرافیت و تجملات دنیایی است. مجلسی می‌تواند به تحقق اهداف والای انقلاب اسلامی و ازجمله پیشرفت کشور کمک نماید که نمایندگان آن ساده‌زیست باشند. رهبر معظم انقلاب اسلامی چندی قبل در دیدار مردم نجف‌آباد فرمودند: «اگر مجلسی مرعوب غرب و آمریکا باشد، به‌دنبال اشرافیت باشد، کشور را بدبخت خواهد کرد.» بنابراین نمایندگان منتخب، باید بدانند صفت ساده‌زیستی برای آنان، شرط موفقیت مجلس دهم برای حل مشکلات و سرعت بخشیدن به مشارکت در پیشرفت کشور است.

3. پاک‌دستی: از نیازهای ضروری امروز جامعه اسلامی، یک مبارزه معقول، قانونی و قاطع با فساد در تمامی زمینه‌ها می‌باشد. واقعیت تلخ آن است که در سال‌های پایانی دهه چهارم انقلاب اسلامی، همچنان در حال درجا زدن در مرحله سوم انقلاب اسلامی هستیم. باید برای نیل به مرحله نهایی و تحقق آرمان‌ها و اهداف انقلاب اسلامی یعنی‌همان تمدن‌سازی اسلامی و رسیدن به حیات طیبه، از مرحله دولت‌سازی اسلامی (مرحله سوم) عبور کنیم. داشتن مسئولان پاک دست برای مبارزه جدی با فساد، از لوازم دولت‌سازی اسلامی است. امید است که مجلس دهم، بتواند در کارنامه خود، افتخار مبارزه جدی با فساد در کشور را به ثبت برساند. مجلس دهم و نمایندگان این مجلس، موقعی می‌توانند در مبارزه با فساد به‌صورت جدی عمل نمایند که خود، پاک دست باشند.

4. حضور پیوسته در جایگاه مسؤولیت: کرسی مجلس امانتی چهارساله از سوی مردم به موکلین خود می‌باشد. نمایندگان مجلس باید این فرصت چهارساله را برای عمل بر مبنای صلاحیت‌ها و اختیارات و وظایف قانونی خود مغتنم شمرند. نمایندگانی در این امر موفق خواهند شد که در جایگاه مسؤولیتی خود، حضوری پیوسته داشته باشند.

5. ترجیح منافع ملی بر منافع شخصی و جناحی: رویکردهای منفعت‌طلبانه شخصی، باندی و جناحی، از آفات خسارت‌بار برخی از مسئولان کشور در سطوح مختلف طی سال‌های گذشته بوده است، نمایندگان مجلس در حال شکل‌گیری دهم، باید به این مهم توجه داشته باشند که نماینده مردمی هستند که به آنان رأی داده‌اند. این نمایندگان باید خود را بدهکار و مدیون مردم بدانند. نماینده از هر حوزه‌ای که انتخاب شده باشد، نماینده ملت ایران محسوب می‌شود و باید از حقوق ملت و منافع ملی دفاع کند. لازمه موفقیت در دفاع از حقوق مردم، ترجیح منافع ملی بر منافع و خواسته‌های شخصی و جناحی است. نماینده‌ای که خود را مدیون حزب و جناح خود بداند و در هر موضوعی احساس وامداری به دیگران داشته باشد، هرگز نمی‌تواند مدافع حقوق ملت باشد.

6. ایستادگی شجاعانه در برابر مداخلات بیگانه: نمایندگان مجلس شکل‌گرفته در دوره پسابرجام، باید بدانند که دشمن برای آنان دام گسترانده و به‌نوعی به‌دنبال نفوذ و تأثیرگذاری بر کانون‌های تصمیم‌گیر در کشور است. نمایندگان مجلس با هر نوع گرایش و سلیقه سیاسی باید در مقابل مداخلات بیگانه و خصوصاً کشورهای غربی، ایستادگی شجاعانه‌ای داشته باشند و در این مسیر هرگز مرعوب تهدیدات دشمن نشوند.

7. واکنش انقلابی به بدخواهان و خائنان: ملت، کشور، نظام و انقلاب اسلامی، بدخواهان و خائنانی دارند که هر لحظه در پی فرصت برای ضربه زدن می‌باشند، نمایندگان مجلس باید نسبت به این جماعت بدخواهان و خائنان، واکنش‌های انقلابی به هنگام داشته باشند.

8. منش جهادی در اندیشه و عمل: در شرایط کنونی کشور و انقلاب، پیشرفت کشور با توجه به توطئه‌ها و نقشه‌های دشمنان، جز با کار جهادی و تفکر جهادی مسئولان ممکن نیست. مجلس دهم باید در اندیشه و عمل، پرچم‌دار منش جهادی باشد. حماسه‌های بزرگ در حوزه‌های گوناگون کشور از قبیل اقتصادی، علمی، فناوری و فرهنگی در پرتو تفکر و عمل جهادی حاصل خواهد شد. مردمی که خالق حماسه‌های بزرگ همانند حماسه انتخابات هفتم اسفند هستند، از مسئولان و منتخبان خود، انتظار حماسه‌آفرینی برای حل مشکلات کشور و پیشرفت ایران دارند. مجلسی می‌تواند حماسه‌آفرین باشد که نمایندگان آن خالصانه برای خدا و در راه خدمت به خلق خدا گام بردارند.

9. صیانت از استقلال و عزت ملی: از توصیه‌های راهبردی مقام معظم رهبری به مسئولان و خصوصاً نمایندگان منتخب مردم برای مجلس دهم، صیانت از استقلال و عزت ملی است. اکنون مردم چشم‌انتظار حل مسائل اقتصادی و مشکلات معیشتی خود می‌باشند. مسائل اقتصادی اولویت اول کشور است، اما نکته مهم این است که مسئولان برای پیشرفت کشور و حل معیشت مردم، باید مراقب باشند چوب حراج بر استقلال و عزت ملی زده نشود. غرب اکنون طمع کرده و تصور می‌کند که برای نفوذ در ایران فرصتی یافته است. بنابراین نمایندگان و دیگر مسئولان کشور، این بخش از پیام رهبر معظم انقلاب اسلامی را باید جدی بگیرند: «پیشرفت صوری و منهای استقلال و عزت ملی پذیرفته نیست، پیشرفت به معنی حل شدن در هاضمه استکبار جهانی نیست و حفظ عزت و هویت ملی جز با پیشرفت همه‌جانبه و درون‌زا دست‌یافتنی نیست. مجلس آینده درباره این سرفصل‌های مهم وظایف سنگینی بر عهده خواهد داشت و امید است که نصاب پاسخگویی در برابر خدا و مردم را در آن مشاهده کنند.»

پیام‌های انتخابات خبرگان

اولین انتخابات پس از برجام، هم بیگانگان را و هم برخی جریان‌های داخلی که سابقه تحریم انتخابات را در پرونده خود داشتند، به میدان آورد تا حداکثر ظرفیت خود برای تغییر ترکیب نمایندگان مجلسین خبرگان و شورای اسلامی را به صحنه بیاورند و سپس در صورت موفقیت، گام‌های بعدی خود را استوارتر بردارند.

این انتخابات، خبرگان پایه طراحی شده بود چراکه هم کار ویژه خبرگان یعنی انتخاب رهبر در بزنگاه مورد نیاز پر اهمیت‌ترین و تأثیرگذارترین انتخاب خواهد بود و هم در تحلیل این جریان، با خبرگان می‌توانستند نتایج انتخابات مجلس شورای اسلامی را نیز تحت‌الشعاع قرار دهند اما معکوس آن صادق نبود.

صرف نظر از این‌که نتایج به دست آمده به‌ویژه در خبرگان، باب میل بیگانگان و جریان همسوی داخلی آنان نشد و خبرگان مورد اقبال مردم، انقلابی‌تر از خبرگان قبل هستند، این جریان با تمرکز بر نتایج انتخابات در تهران که همخوانی بیشتری با میل آنان داشته، سعی می‌کنند آن را به کل کشور تعمیم دهند و به‌نوعی نتایج هر دو انتخاب را به نفع خود مصادره کنند.

اما ورای این موضوع که در جای خود مهم است و باید مورد تحلیل قرار بگیرد، در دعوت این جریان‌ها و بیگانگان و به‌ویژه اقدام رسانه وابسته به نظام سلطنتی انگلیس، اعترافات غیرمستقیمی نهفته است که توجه به آن‌ها تأیید سه حقیقت مهم است که دشمنان نه تنها حاضر نیستند به‌صراحت آن‌ها را بیان کنند بلکه هرگاه فرصت کنند در آن‌ها تشکیک هم می‌کنند.

اولین حقیقت نهفته در این دعوت خباثت آلود، اعتراف به حاکمیت واقعی و مبنا بودن رأی مردم در نظام سیاسی‌جمهوری اسلامی ایران است و یا به عبارت دیگر اعتراف به «مردم‌سالار» بودن این نظام؛ که اگر غیر از این بود دلیلی نداشت که انگلیس و برخی جریان‌های داخلی که هر از چندگاه مردمی بودن نظام را زیر سؤال می‌برند، مردم را دعوت به مشارکت در انتخابات کنند و برای گرم‌ترکردن تنور انتخابات تلاش نمایند.

دومین حقیقت نهفته در این ماجرا اذعان به سلامت سیستم و فرایند انتخابات در ایران است تا حدی که آن‌ها رای‌نیاوردن فقهای شورای نگهبان را که خود ناظر بر انتخابات هستند را ممکن ارزیابی می‌کردند و برای آن برنامه‌ریزی کردند. آیا در صورت عدم چنین اعتمادی به فرایند انتخابات آن‌ها باز هم به رأی ندادن به این شخصیت‌ها دعوت می‌کردند؟

آیا با نتایج به دست آمده و تأییدشده که منجر به شانزدهم شدن آیت‌الله جنتی دبیر شورای نگهبان و عدم راهیابی چهره‌های برجسته‌ای نظیر حضرات آیات یزدی و مصباح در خبرگان و همه فهرست اصولگرایان در تهران شد، باز هم می‌توان رمز دروغ تقلب را به‌کار بست؟ و آیا پایبندی نظام به حق‌الناس را بهتر از این می‌شد به آنانی که چشمشان را به روی حقیقت بسته‌اند، نشان داد؟

سومین حقیقتی که خواسته یا ناخواسته مورد تأیید دشمنان نظام قرار گرفته است، نهادینه شدن نهادها و فرایندهای قانونی در ایران است و این‌که خارج از این فرایند سازوکاری برای نقش‌آفرینی جریان‌های سیاسی وجود ندارد و این یعنی استحکام نظام و به تسلیم وادار کردن همه آن‌هایی که در فتنه 88 تلاش کردند نه از راه قانون بلکه در لشکرکشی خیابانی، خواسته‌های خود را به مردم و نظام تحمیل کنند.

توجه به این حقایق، دستاوردهای خردی که بیشتر خوراک جریان‌های سیاسی است و در جای خود مهم هم هستند درمی‌نوردد و نتایج کلان و مبنایی انتخابات هفتم اسفند را که رهبر دوراندیش انقلاب در صدد تحقق آن‌ها بودند را آشکار می‌سازد.

درس مردم‌سالاری دینی به دموکراسی آشوب‌طلب

انتخابات هفتم اسفند را باید اوج بلوغ سیاسی مردم ایران دانست. این نه یک ادعای ژورنالیستی، بلکه واقعیتی است که می‌توان با تحلیل رفتار مردم در جریان این انتخابات بر آن صحه گذاشت؛ رفتاری که در ابتدا متوجه میزان مشارکت عمومی در چنین انتخاباتی است و در ثانی به نوع انتخاب مردم معطوف می‌شود.

پیش از تحلیل این عناصر حیاتی که چهره جمهوری اسلامی را نسبت به سایر کشورهای دنیا متمایز می‌کند، باید به یک عامل بزرگ و مهم در افزایش مشارکت عمومی اشاره کرد که به‌صراحت می‌توان گفت یک عامل بی‌نظیر در سطح جهان است. واقعیت آن است که در انتخابات‌های مختلف دنیا، رسانه‌ها مهم‌ترین نقش را برای افزایش مشارکت عمومی ایفا می‌کنند و در کنار رسانه‌ها، عامل‌های انگیزشی دیگر نظیر پول هم به کمک سیاستمداران می‌آید تا حجم مشارکت‌کنندگان را در انتخابات افزایش دهند. این افزایش با هدف پیروزی حزب متبوع‌شان صورت می‌گیرد، اما انتخابات در جمهوری اسلامی همواره چیزی فراتر از رقابت حزبی بوده است. انتخابات در جمهوری اسلامی آنجایی متمایز می‌شود که رسانه‌های بیگانه و ضدانقلاب از روزهای نخستین انقلاب، این شاخص مردم‌سالارانه را به مشروعیت نظام جمهوری اسلامی گره زدند و انتخابات‌های مختلف به رفراندومی برای مقبولیت و مشروعیت جمهوری اسلامی در نزد مردم ایران تبدیل شده است.

درست به‌دلیل همین واقعیت است که رسانه‌های ضدانقلاب و اپوزیسیون خارج‌نشین در طول تمام این سال‌ها تمام هم و غم خود را برای کاهش مشارکت در انتخابات‌های مختلف قرار دادند تا از این مسیر عملاً مشروعیت جمهوری‌اسلامی را زیر سؤال ببرند. این درست نقطه‌ای است که ولی‌فقیه به ایفای نقش می‌پردازند و فارغ از جناح‌بندی‌های سیاسی از مردم می‌خواهند که در انتخابات شرکت کنند. این خواسته بارها توسط امام خمینی (ره) بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران مطرح شده بود و حالا جانشین ایشان حضرت آیت‌الله خامنه‌ای هم همان راه را طی می‌کنند.

جالب اینجاست که اهمیت مشروعیت نظام جمهوری اسلامی در نزد مقام معظم رهبری تا آنجایی بالاست که در دو انتخابات گذشته حتی از مخالفان خودشان و مخالفان داخلی نیز می‌خواهند که پای صندوق‌های رأی حاضر شوند؛ حرکتی که قطعاً به نفع جریان اصولی و انقلابی کشور نخواهد بود و باعث شکسته شدن رأی آنان خواهد شد، اما رهبر انقلاب اسلامی افق‌هایی بالاتر از رقابت‌های حزبی را مشاهده می‌کردند که چنین خواسته‌ای را طرح نمودند. از این‌رو فارغ از نتایج کسب‌شده، باید همگان این واقعیت را بپذیرند که رأی مردمی در هفتم اسفند که با مشارکت 62 درصدی‌مردم همراه بود، در مرحله نخست، لبیک به دعوت مقام معظم رهبری و در نگاهی کلان‌تر عاملی مشروعیت‌زا برای جمهوری اسلامی ایران بود.

ایران دموکراسی برتر

اما ادعای مشروعیت‌زایی برای جمهوری اسلامی ایران از طریق صندوق رأی در حالی است که مقایسه میزان مشارکت در انتخابات جمهوری اسلامی ایران با کشورهایی که مدعی دموکراسی هستند بیان‌کننده این واقعیت است که جمهوری اسلامی ایران نه تنها چیزی از مدعیان دموکراسی در دنیا کم ندارد، بلکه یک سر و گردن نیز بالاتر از آن‌ها ایستاده است. به‌عنوان نمونه میزان مشارکت، در انتخابات مجلس ایران در دوره اخیر 62 درصد بوده که این میزان در مقایسه با انتخابات پارلمانی آمریکا در سال 2010 نشان می‌دهد که از نظر حجم مشارکت ایرانی‌ها بیش از 20 درصد بیشتر از آمریکایی‌ها به پای صندوق رأی آمده‌اند. میزان مشارکت در انتخابات پارلمانی آمریکا در این سال 5/41 درصد بوده است.

هم‌چنین میزان حضور ایرانیان در انتخابات هفتم اسفند، در مقایسه با انتخابات پارلمانی فرانسه در 2012 که حدود 55 درصد از مردم این کشور در انتخابات شرکت کرده‌اند نیز بالاتر بوده است. نکته جالب در این میان، سوئیس است که میزان مشارکت مردم این کشور در انتخابات پارلمانی‌اش حدود 49 درصد بوده است.

هم‌چنین در مقایسه‌ای دیگر باید گفت که میزان مشارکت در انتخابات پارلمانی کشورمان همتراز و برابر با میزان مشارکت در انتخابات کشورهایی نظیر فنلاند و کاناداست که شاخص‌های توسعه‌یافتگی در آن بسیار بالاتر از استانداردهای جهانی است. این مقایسه در حالی صورت می‌گیرد که هم‌اکنون در جمهوری اسلامی ایران افرادی نیز زندگی می‌کنند که به‌دلیل سبک زندگی‌شان که یکجانشین نیستند یا با پراکندگی گسترده نسبت به مراکز جمعیتی زندگی می‌کنند، امکان کمتری برای دسترسی به صندوق‌های رأی دارند. اگرچه نظام جمهوری اسلامی ایران همواره تلاش کرده است که شرایطی برابر برای تمام اتباعش جهت حضور در انتخابات فراهم کند و حتی به‌وسیله بالگردهای ارتش برای اهالی مناطق صعب‌العبور نیز صندوق رأی فرستاده است.

هم‌چنین در سطح منطقه خاورمیانه، مقایسه دموکراسی ایرانی با کشورهای منطقه، قیاس مع‌الفارق است، چراکه بسیاری از کشورهای عرب جنوب ایران به‌تازگی از سمبل مجلس در نظام پادشاهی خود بهره می‌برند و حتی بخشیدن حق رأی به زنان سرزمین‌شان سابقه‌ای کمتر از 15 سال دارد.

شنبه مهربانی

اما حال با پایان یافتن رقابت‌های انتخاباتی و اعلام نتایج قطعی انتخابات در بسیاری از حوزه‌ها، زمان رفاقت‌ها فرا رسیده است تا همگان در کنار هم به ساخت آینده‌ای درخشان برای کشور بپردازند. آینده‌ای که مردم برای درخشان‌تر شدن آن به پای صندوق‌ها آمدند و به افرادی رأی دادند که به‌زعم خودشان برنامه بهتری برای این پروژه ارائه داده‌اند. قطعاً شکل‌گیری این روند به‌تنهایی از عهده نمایندگان منتخب برنمی‌آید و آن‌ها باید از برنامه‌هایی که کاندیداهای ناکام نیز داشته‌اند برای بهبود فضای کشور بهره بگیرند. از این‌رو، این روند جز با کنار گذاشتن رقابت‌ها و حصول رفاقت‌ها امکان‌پذیر نیست و باید به خواسته رهبر معظم انقلاب در خصوص «شنبه مهربانی» عمل کرد. رهبر معظم انقلاب در جریان پیام تبریک خودشان به ملت پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 88 فرمودند: «به همه آحاد مردم توصیه می‌کنم کاملاً هوشیار باشند شنبه پس از انتخابات روز مهربانی و بردباری است.»

آنچه دیگران میخوانند: