به گزارش پارس به نقل از یزدرسا؛ با نزدیک شدن به زمان برگزاری انتخابات در هفتم اسفندماه، هیجان انتخاباتی فزونی گرفته و شخصیت ها و جریان های سیاسی و رسانه های آن ها با شدت بیش تری مشغول فعالیت در این عرصه هستند. رسانه های معاند خارجی نیز همسو با منافع صاحبان خود به پیگیری اهداف خویش در انتخابات ایران مشغولند و می کوشند تا با استفاده از موثرترین متدهای القای پیام، ذهن مخاطبان را جهت‌دهی کنند.

در این میان، جریانی خاص در داخل بر آن است تا به پشتوانه ثروت نجومی و با تمسک به وارونه نمایی و شانتاژ رسانه ای، فضای انتخابات را به نفع خویش غبارآلود سازد و به قدر امکان، نامزدهای همسو یا نزدیک به خود را رهسپار مجلسین شورای اسلامی و خبرگان کند.

این رویکرد در انتخابات مجلس شورای اسلامی با شدت و گستره بیش‌تری در جریان است و ابعاد آن را می‌توان با تامل در هجمه‌های تخریبی بر ضد نامزدهای بیش‌تر معتقد و انقلابی مشاهده کرد. «افراطی» خواندن نامزدهای انقلابی و تدارک هجمه‌های تخریبی و تحریفی برای از میدان به درکردن عناصر «متعهد به نظام و ملت» از جمله مولفه‌های شگرد فوق‌الذکر است.

این رویکرد اما در انتخابات «مجلس خبرگان» نیز –اگرچه با رنگ و لعابی خاص‌تر- جریان دارد. تمرکز هجمه‌های رسانه‌های معاند خارجی و طیف خاص داخلی بر تعدادی از شخصیت‌های انقلابی و قامت‌برافراشته در برابر بدخواهان نظام و رهبری، نشانی است از برنامه‌ریزی‌های عمیق «اتاق تخریب» برای از میان برداشتن عناصر «بیش‌ترمؤثر» و امتحان‌داده.

تاکید رسانه‌های خارجی از جمله رسانه دولتی انگلیس بر رای‌نیاوردن آیات «احمد جنتی»، «مصباح یزدی» و «محمدیزدی» و  «همسویی معنادار» جریانی خاص در تهران با این رویکرد، سرنخ بسیار مهمی است برای پی‌بردن به واقعیت‌های پشت پرده برخی لیست‌ها و جریان‌ها.

 به‌راستی چرا بی‌بی‌سی برای لیست مشترک اصلاح‌طلبان، کارگزاران و اعتدال تبلیغ می‌کند و از حضور مجدد آقایان یزدی، مصباح و جنتی نگران است؟! چه منفعت مشترکی بین بی‌بی‌سی انگلستان و طیف حامیان ویژه دولت اعم از اصلاح‌طلبان و اعتدالیون و ... وجود دارد که هر دو این‌گونه برای رای‌نیاوردن این «بزرگان امتحان‌داده» خود را به آب و آتش می‌زنند؟! آیا این هجمه مشترک بر ضد آیات جنتی، مصباح و یزدی کافی نیست تا حقانیت رویکرد این برجستگان، بیش از پیش روشن شود؟!

تاملی واقع‌بینانه در رخدادهای روزهای اخیر نشان می‌دهد که راز اصلی عصبانیت «اتاق تخریب» از علمای فوق‌الذکر، ‌خط‌‌شکنی آنان در مقابله با بدخواهان انقلاب اسلامی و دلدادگان داخلی‌ آن‌ها و دفاع جانانه‌شان از حریم اسلام و ولایت‌فقیه و حقوق قاطبه ملت بوده است و در قاموس دشمنان، این  گناهی نابخشودنی به شمار می‌آید.