نامه یکی از جانبازان دفاع مقدس در وصف حدادعادل

متن کامل نامه جانباز روشندل غلامرضا نظریان به شرح زیر است:

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم

هنگامی که در اواخر سال 60 پس از عملیات طریق‌القدس و آزادی شهر بستان که منجر به نابینایی از هر دو چشم و فلج شدن دست و پای چپ بنده شد، برای ادامه درمان به انگلستان اعزام شدم و در آن ایام شاید نخستین مجروح جنگی بودم که به آن کشور اعزام می‌شدم و هنوز محلی برای اسکان مجروحان همانند کشور آلمان در انگلستان تدارک دیده نشده بود و به همین سبب در اتاقی از سفارت جمهوری اسلامی ایران اسکان یافتم.

در همان هنگام جناب آقای دکتر حدادعادل را برای نخسین بار از نزدیک ملاقات کردم.

ایشان برای پیگیری مسائل آموزش و پرورش و دستگاه‌های چاپ کتب درسی به آن کشور آمده بودند، مهربانی و گرمای ایشان در آن غربت سرد برای بنده موهبتی بزرگ بود که  هنوز حلاوت آن در کامم است و از نزدیک، مردمی بودن و صمیمیت ایشان را احساس کردم؛ مدت‌ها بعد پس از مراجعت و ادامه تحصیل در همان اوایل دهه 60 روزی برای یافتن چند منبع مورد نیازم در راهروی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران مجددا جناب آقای دکتر حداد را ملاقات کردم و سبب حضورم در دانشکده را به ایشان عرض کردم و بر خلاف رویه عمول در دانشگاه، ایشان کلید کتابخانه تخصصی مرحوم دکتر بزرگمهر را که در آن ایام هنوز در بسته بود، در اختیار حقیر نهادند و این برخورد ایشان برای بنده آموزنده و دور از انتظار بود که خود گوشه‌ای از روحیه مردمی ایشان است و از آن تاریخ تاکنون که افتخار شاگردی و تلمذ از محضر ایشان را داشته‌ام بیشتر با روحیه مردمی و اخلاق‌مدارانه ایشان آشنا شدم و امروز به دلیل شبهات و تهمت‌های ناجوانمردانه و به دور از تقوا به جناب آقای دکتر حداد عادل لازم دیدم نکاتی را خدمت خواهران و برادران عزیزم عرض کنم:

1.شخصیت علمی و فرهنگی جناب آقای دکتر حدادعادل با بیش از نیم قرن تدریس و پژوهش و تربیت شمار زیادی استاد و پژوهشگر نیازی به تعریف حقیر ندارد و اظهر من‌الشمس است. به نحوی که اکثر اساتید حوزه‌های علوم انسانی بی‌واسطه یا با واسطه افتخار شاگردی ایشان را داشته‌اند. دکتر حداد عادل جزء معدود چهره‌هایی است که مورد احترام حوزویان و دانشگاهیان است.

2.جناب آقای دکتر به سبب سالیان متمادی فعالیت مستمر علمی و پژوهشی، در بسیاری از مجامع و مراکز دانشگاهی و پژوهشی عضویت دارند که امری متعارف و معمول در میان اهالی علم و فرهنگ است و به گواهی همکاران ایشان هیچ‌گونه حق‌الزحمه‌ای دریافت نمی‌کند و ایشان صرفاً به حقوق هیئت علمی دانشگاه تهران اکتفا کرده‌اند. چنین امری بین رجال فرهیخته و با سابقه فرهنگی در همه ممالک دنیا متداول است.

3. مشاغلی که ایشان عهده‌دار هستند به موجب قانون، مشمول ممنوعیت قانون دو شغله بودن محسوب نمی‌شوند و عمدتاً به سبب مقبولیت علمی و وجاهت فرهنگی ایشان واگذار شده‌اند و در همه عرصه‌های تخصصی علوم و فنون چنین رویه‌ای متداول است.

4. این مشاغل و مسئولیت‌ها یک شبه و دفعتاً به آقای دکتر داده نشده است، بلکه محصول نیم قرن فعالیت پژوهشی بوده است و نام و عناوین مطرح شده در طول سی‌وهفت سال پس از انقلاب به مرور توسط مجموعه‌ای از دولت‌های مختلف با رویکردهای مختلف به ایشان واگذار شده است.

در خاتمه باید عرض کنم قصدم از این مطالب چیزی جز روشن شدن امر بر همرزم جانباز عزیزم و آگاهی بیشتر گروه‌های مختلف جامعه نیست و معتقدم تا آنجا که از مراعات تقوای ایشان اطلاع دارم جناب استاد حدادعادل حقیقتاً ادامه‌دهنده همان اسلام مبارز و ناب محمدی«ص» می‌باشند که امام راحل احیاگر آن بودند و در حال حاضر نیز مقام معظم رهبری حافظ و پرچم‌دار راستین آن هستند.

جانباز روشندل دکتر غلامرضا نظریان

25بهمن1394