دو «پیشنهاد تلخ» شیرین‌ عبادی برای مردم ایران

خانم شیرین عبادی که از او با عنوان «برنده جایزه صلح نوبل» یاد می‌شود برخلاف نامش دو پیشنهاد تلخ، سیاه و مخالف معیارهای دموکراسی‌خواهی و آزادی‌طلبی از تریبون شبکه بی بی سی فارسی در لندن برای مردم ایران داشت.

خلاصه سخن شیرین عبادی این بود:

1. مردم ایران در انتخابات شرکت نکنند چون برای دولت و نظامشان "مشروعیت ایجاد می‌کند" و با این کار خود مانع انتخاب گزارشگر ویژه حقوق بشر برای ایران خواهند شد.

2. اگر مردم رأی دادند حداقل در خیابان شادی نکنند بلکه در خانه‌های خود و در خلوت شادی کنند! چرا؟ چون فیلم شادی مردم به دست اعضای مجمع عمومی سازمان ملل خواهد افتاد و موجب می‌شود آن‌ها ایران را محکوم نکنند و کمیسیون ویژه حقوق بشر سازمان ملل برای ایران گزارشگر ویژه انتخاب نکند. 

درخواست اول: رأی ندهید

خانم عبادی می‌گوید که او "مسأله انتخابات را از زاویه‌ای دیگر می‌بیند."

وی می‌گوید که مجمع عمومی سازمان ملل از سال 2007 ایران را به نقض حقوق بشر متهم کرده است و کمیسیون حقوق بشر این سازمان از سال 2010 برای ایران گزارشگر ویژه تعیین کرد. هیچ گزارشگری بیش از 6 سال نمی‌تواند به کارش ادامه دهد. امسال سال ششم است و باید درباره اینکه ایران نیازی به گزارشگر دارد یا نه، تصمیم گرفته شود.

او همه این مقدمات را کنار هم چید تا به مردم ایران بگوید "نباید در انتخابات شرکت کنید."

وی مدعی است که رأی مردم ایران تأثیری ندارد پس "نباید در این دوره خاص که قرار است گزارشگر تعیین شود برای حکومت ایران مشروعیت ایجاد کنیم که گزارشگر تعیین نشود."

برنده جایزه صلح نوبل به جای آنکه مردم را به انتخابات دعوت کند، گفت: «مبارزات مدنی برای رسیدن به دموکراسی منحصر به شرکت یا عدم شرکت در انتخابات نیست. مبارزات مدنی جنبه‌های مختلفی دارد یکی از آن جنبه‌ها این است که با حرکت نمادین نشان دهیم که این انتخابات را قبول نداریم. یعنی اعتراض کنیم...»

شیرین عبادی از اصلاح طلبان نیز به دلیل اینکه "نمی‌دانند چه موقع انتخابات را تحریم کنند و چه موقع مردم را تشویق کنند؟" انتقاد کرد و خود به تنهایی برای تمام مردم ایران نسخه پیچید: «ما باید درک کنیم که چه موقع به مردم بگوییم رأی بدهید، چه موقع بگوییم عقب بنشینند و چه موقع باید از حقوقمان کوتاه نیاییم.»

وی با دو چالش و پرسش اصلی مواجه بود که نتوانست از عهده پاسخ به آن‌ها به خوبی برآید.

الف. چرا کشورهایی مانند عربستان که نظام پادشاهی دارند و مردم آن رنگ انتخابات حقیقی را نمی‌بینند با فشار مجامع بین المللی و حقوق بشری مواجه نمی‌شوند؟ شیرین عبادی تنها پاسخی که داشت این بود که این مسأله توجیهی برای عدم محکومیت ایران نیست

ب. مجری بی بی سی فارسی در این برنامه اعتراف کرد که "تجربه‌های پیشین نشان داده که دعوت به تحریم جواب نداده و مردم شرکت کرده‌اند."

شیرین عبادی، برای فرار از این چالش، به توهین به مردم ایران و متهم کردن آن‌ها روی آورد: «به خاطر منافع قبیله‌ای و گروهی است. هر کس دلش می‌خواهد پسرعمه یا پسر خاله‌اش را انتخاب کند تا از رانت استفاده کند.»

درخواست دوم: در اندرونی خانه شادمانی کنید!

شیرین عبادی در ادامه سخنانش به مطلب دیگری هم اشاره کرد که مانند مورد بالا عجیب و کمی خنده‌دار به نظر می‌رسد.

مقدمه وی این بود: «بعد از انتخاب آقای روحانی، مردم ایران شادمانی کردند چون کاندیدای مورد نظرشان را به قوه مجریه فرستاده بودند... آن سال در مجمع عمومی سازمان ملل متوجه شدیم که نمایندگان حکومت ایران در سازمان ملل، فیلم‌هایی از شادمانی مردم تهیه کرده‌اند و آن را به سفرای عضو مجمع عمومی نشان می‌دهند که ببینید در ایران انتخابات آزادی صورت گرفته و مردم همان کسی را که می‌خواستند انتخاب کردند. بنابراین وضعیت حقوق بشر و انتخابات در ایران آن قدرها هم بد نیست...»

عبادی با این مقدمه از مردم خواست که اگر به توصیه اول او توجه نکردند و در انتخابات شرکت کردند حداقل به پیشنهاد و درخواست دومش توجه کنند و از خانه بیرون نیایند!

«فیلم شادمانی مردم را در شورای حقوق بشر نشان خواهند داد بنابراین از همین جا از همه مردم خواهش می‌کنم به هر کسی می‌خواهید رأی دهید، هر کاری می‌خواهید بکنید اما لطفا در خانه‌هایتان شادمانی کنید. اجازه ندهید از این فیلم‌ها سوءاستفاده شود.»

شیرین عبادی در پایان سخنانش باز تأکید کرد که "اگر بعد از رأی دادن می‌خواهید شادمانی کنید به داخل خانه‌ها بروید."

نکته‌ای که خانم عبادی فراموش کرد یا نخواست یادآوری کند این بود که شادی رأی‌دهندگان به نامزد پیروز انتخابات در دوره‌های قبل؛ مانند سال 84 و 88 هم سابقه داشته است.

ضمن آنکه با وجود رسانه‌های جهانی که آن تصاویر را زنده و مستقیم پخش کردند سفرای کشورهای عضو مجمع عمومی سازمان ملل چه نیازی به فیلم‌های دولت ایران داشتند؟!

بهتر بود خانم عبادی به مردم ایران توصیه می‌کرد پس از شرکت در انتخابات اصلا شادمانی نکنند یا اصلا فیلمبرداری نکنند چون ممکن است حتی تصاویر شادمانی داخل خانه آن‌ها به دست سفرای کشورهای عضو سازمان ملل متحد بیفتد و برای ایران گزارشگر ویژه حقوق بشر تعیین نشود و...!