کدام وابسته به قربانگاه غرب می رود؟
تا دیروز حتی به مُخَیّله کسی خطور نمی‌کرد دو ملّت ایران و عراق از اختلافات و اختلاف‌افکنی‌های دست‌نشانده گذر کنند، اما امروز باید باور کرد که دیگر ملّت‌های دربند شرارت‌ها و شروران نیز به‌زودی به این قافله خواهند پیوست؛ چراکه راه قدس از کربلا می‌گذرد.
به گزارش پارس،به نقل از تسنیممتن یادداشت عباس سلیمی نمین با عنوان «کدام وابسته به قربانگاه غرب می رود؟» که به‌صورت اختصاصی در اختیار این خبرگزاری قرار گرفت، به شرح ذیل است:
سنت اخیر راه‌پیمایی باعظمت اربعین شهادت سرور و سالار شهیدان از منظرهای مختلف قابل ارزیابی و تحلیل است.
فراموش نکنیم که در گذشته‌ای نه چندان دور، خائفین وحدت مسلمانان در برابر پدیده ضد بشری صهیونیسم آنچنان تمهیداتی اندیشیده بودند که هرگز دو ملت ایران و عراق نتوانند دوشادوش یکدیگر به یک آرمان یعنی آموختن درس آزادگی از الگویی مشترک بیاندیشند، اما رفتار متناقض و متضاد غرب در منطقه آنچنان دست و پاگیرشان شد که ناگزیر از حذف صدام حسین شدند که خودشان او را به خیانت به مصالح مسلمین وا داشته بودند؛ زیرا در ادامه وی را به حمله به کویت نیز ترغیب و تشویق کرده و تضاد آشتی ناپذیر پیش آمده بین مدعیان سردمداری منافع غرب (از یک سو صدام و دیگر سو حکام سعودی) با حذف یک طرف قابل مهار بود که غرب حامی صهیونیسم در دنیای اسلام و عرب با مهره‌های مختلف بازی می کند.
بر همین اساس از هم اکنون می توان پیش بینی کرد که با شکست پروژه تروریست‌پروری پنهان و اما اتخاذ ژست مقابله علنی با آن، حاکمان برخی کشورهای بازی کننده در چارچوب این طرح چند وجهی، لاجرم قربانی خواهند شد و در زمانی نه چندان دور، آمریکا و انگلیس به‌منظور پایان دادن به روند افتضاح سیاسی بیشتر، برخی بازیگران خود در منطقه را به عنوان مقصّر به قربانگاه خواهند برد.
برخی صاحب‌نظران معتقدند که قربانی شکست جاری غرب، حاکمان ترکیه خواهند بود و جمعی دیگر حاکمان بر ملت عربستان را محکوم به حذف می بینند؛ به‌هرصورت، این امر باید درسی باشد برای سیاست‌پیشگانی که تصور می کنند با توسل به حامیان صهیونیسم قادر خواهند بود بقای خود را در قدرت تضمین نمایند. سرنوشت کسانی که به مصالح ملّت‌های مسلمان خیانت کنند، متفاوت از صدام نخواهد بود.
ملّت‌های مسلمان دیر یا زود اختلافات کاذب و عاملان بومی این اختلاف‌افکنی‌ها را کنار خواهند زد و دوشادوش یکدیگر در مسیر حرّیت و آزادگی گام بر خواهند داشت. تا دیروز حتی به مُخَیّله کسی خطور نمی کرد که دو ملت ایران و عراق از اختلافات و اختلاف‌افکنی‌های دست‌نشانده گذر کنند، اما امروز باید باور کرد که دیگر ملّت‌های دربند شرارت‌ها و شروران نیز به زودی به این قافله خواهند پیوست؛ مگر نه آن است که راه قدس از کربلا می گذرد؟
ارسال نظر