النشره: نخست‌وزیر لبنان به استعفا نزدیک می‌شود

به گزارش پارس به نقل از فارس، اوضاع لبنان، پیچیده‌تر از هر روزی است؛ نه رئیس‌جمهوری وجود دارد، نه پارلمانی و نه به معنای واقعی کلمه، دولتی که بتواند امور را پیش ببرد. در این میان «تمام سلام» نخست وزیر لبنان در بین دعواها و گره‌های سیاسی احزاب و گروههای مختلف، گیر افتاده است و عملا کاری از پیش نمی‌برد.

به نوشته پایگاه خبری النشره لبنان، می‌شود گفت، «تمام سلام» به یک «قربانی» تبدیل شده است، فردی که به دور از فضای سیاسی بود و به یک شبه به مقام نخست‌وزیری رسید.

کسانی که این روزها به دیدار «تمام سلام» می‌روند، می‌گویند در صحبت‌های وی نا امیدی موج می‌زند. وی نمی‌تواند همچون نخست وزیران پیشین، دفتر سیاسی‌اش را ببندد و از طرفدارانش بخواهد تا به خیابان‌ها بریزند.

به نوشته النشره، تمام این‌ها باعث می‌شود تا شخص به یک نقطه برسد و‌ آن هم استعفا است؛ اما آن‌گونه که مشخص است این گزینه هرچند به نخست وزیر لبنان نزدیک است، اما تمام سلام براحتی نمی‌تواند چنین کاری انجام دهد. پیش از این نیز چندین بار به کناره‌گیری خود اشاره کرده بود.

نکته غم‌انگیز این‌جاست که «تمام سلام» اگر هم بخواهد استعفا دهد، رئیس‌جمهوری وجود ندارد تا نخست‌وزیر استعفایش را تقدیم وی بکند و او هم بپذیرد. اما این یک مشکل اساسی نیست، چرا که در صورت استعفای نخست وزیر، دولت به یک دولت پیش‌برد امور تبدیل می‌شود.

از نظر سیاسی نیز، «تمام سلام» نمی‌تواند از وابستگی خود به جریان 14 مارس (متحد آمریکا)، فرار کند؛ هرچند وی سعی می‌کند تا خود را در حالت میانه و به دور از جریان‌های سیاسی نشان دهد؛ اما او نمی‌تواند از وابستگی که به بزرگترین جریان اهل سنت لبنان «المستقبل» دارد فرار کند. به رغم اختلافات زیادی که درون این جریان وجود دارد، اما تصمیم آن‌ها بر بقای «تمام سلام» در دولت است.

النشره در ادامه می‌نویسد: نخست‌وزیر نمی تواند استعفا دهد، از سویی هم کسی نیست تا این پست را بدست گیرد. دلایل زیادی برای به وجود آمدن چنین وضعیتی برای «تمام سلام» وجود دارد و می‌توان گفت همه در به وجود آمدن چنین حالتی در لبنان مقصر هستند، از جمله خود «تمام سلام»، شخصی که مشتاقانه وارد بازی سیاسی و قصر نخست‌وزیری شد، اما بیرون آمدن از آن دیگر دست خودش نیست.

بیش از 500 روز است که لبنان پس از اتمام دوره ریاست جمهوری میشل سلیمان، بدون رئیس‌جمهور مانده و اصطلاحا دچار «خلأ سیاسی» است.