پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- دکتر رضا سراج- پس از برنامه هسته ای، برنامه موشکی ایران، حمایت ایران از محور مقاومت و اتهام نقض حقوق بشر توسط ایران، سه موضوعی هستند که آمریکایی ها سعی دارند بر اساس آنها معادله های تحریم پایه را برای مهار قدرت یابی و تغییر رفتار ایران شکل دهند. قطعنامه 2231 نقطه عزیمت این معادلات است.

معادله تحریم-موشک :

فنآوری، تعداد و برد موشک های ایران و همچنین ناتوانی سامانه های ضدموشکی برای مقابله با موشک های ایران، نگرانی های عمده آمریکا و رژیم صهیونیستی است. از همین رو آنان تلاش می کنند تا با ایجاد " معادله تحریم-موشک، " ایران را وادار به پذیرش محدودیت در این حوزه نمایند.

چرایی معادله تحریم-موشک :

1- سامانه ضدبالستیک مشترک آمریکا و اسرائیل موسوم به پیکان 3  با 30% پیشرفت، قطعا تا چند سال آینده توانایی مقابله با موشک های بالستیک ایران را ندارد.

2- اخیرا مرکز تحقیقات کنگره امریکا مستند به گزارش جامعه اطلاعاتی در سال 2013  به توانایی های ایران در شلیک های همزمان و مستمر موشک های بالستیک، اشاره و تصریح می کند: «ایران هم اکنون دارای بزرگترین زرادخانه موشک های بالستیک در غرب آسیا (خاورمیانه ) است.»

3- در ادامه گزارش مرکز تحقیقات کنگره امریکا آمده:«با توجه به پیشرفت [ ایران ] در زمینه هواوفضا، می توان شاهد تولید موشک های دوربرد قاره پیمای آن کشور بود.»

4- مجله هواوفضای آمریکا در گزارشی پیرامون تهدید موشکی ایران می نویسد :«موشک های دوربرد ایران توان هدف گیری اروپا را پیدا خواهند کرد.»

نتیجه:

آمریکا با تهدید نمایی موشک های ایران برای کشورهای اروپایی، محدودسازی ایران در حوزه دفاعی-راهبردی را از طریق ایجاد معادله تحریم-موشک، به انتظار نشسته است. این مهم، از یک سو ناظر بر اجرای راهبرد مهار قدرت یابی و تغییر رفتار ایران است و از سوی دیگر مشابه فرآیندی است که در عراق عملیاتی شد.

نابودسازی قدرت نظامی عراق، امکان حمله نظامی به این کشور برای تغییر ساختار را فراهم ساخت.

 

 

تریک