به گزارش پارس ؛ امروز بخشی از همان کسانی که روزگاری عارف را اصلاح طلب دولتی و بدلی می نامیدند، اینک به یکباره سخن از سرلیستی محمدرضا عارف در تهران می گویند.

 این در حالی است که حلقه اطرافیان خاتمی، در ریاست جمهوری، عارف را مجبور به کناره گیری به نفع حسن روحانی کردند. بسیاری از آنان قبل از آنکه بعدها در رسانه های زنجیره ای در توجیه اقدام خود بیان کنند که عارف رای نداشت، معتقد بودند که عارف اصلا نمی تواند نماینده اصلاح طلبان در ریاست جمهوری باشد.

در همین حال در چندماه گذشته نیز برخی از چهره های حزبی اصلاح طلبان و به خصوص برخی طیف های نزدیک به کارگزاران نیز بیان کرده اند که به نسبت ناطق نوری و عارف، این بار نیز به یک گزینه راست سنتی همچون ناطق به عنوان سرلیست می نگرند.

با این وجود طی روزهای اخیر برخی از همان اصلاح طلبان این روزها به یکباره تغییر جهت داده و از سرلیستی عارف در تهران و حتی ریاست مجلس او در محافل خود سخن می گویند!

اما چرا این چرخش به سمت عارف که معلوم نیست تا کی دوام خواهد داشت از طرف برخی شخصیت های اصلاح طلب اتفاق افتاده است؟ برای پاسخ به این سؤال می توان به این نکات اشاره کرد:

الف: واقعیت قضیه این است که همچنان در صورت ورود ناطق نوری به انتخابات بخش های زیادی از اصلاح طلبان به سمت وی خواهند رفت و عارف را بازهم برای کناره گیری تحت فشار قرار خواهند داد. عمده دلیل این افراد هم تکرار فرمول اتحاد انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ و هم نگرانی از عدم استقبال مردم از لیست تمام قد اصلاح طلبان است. اما ناامیدی اصلاح طلبان از آمدن ناطق نوری و دست رد چندین باره وی به سینه آنان سبب شده است که برای ارائه یک سرلیست معتبر و رای آور دچار مشکل بشوند. به همین دلیل آنها نمی توانند به گونه ای رفتار کنند که عارف را از طرف خود کامل طرد کنند و بدین ترتیب به وی برای سرلیستی نیازمند هستند.

ب: حلقه نزدیک به رییس جمهور اصلاحات یک نگرانی جدی دیگر هم دارد و آن اینکه در صورت سرلیستی شخصیتی مانند ناطق نوری، امکان ارائه یک لیست مستقل از طرف عارف وجود دارد و به همین دلیل آنها در این مورد مجبور به محافظه کاری و مدارای اجباری با وی هستند. البته آنها یک نگرانی دیگر نیز دارند؛ بر فرض که عارف را به عنوان سرلیست قرار بدهند، اما نگران درصد سهم عارف از لیست اصلاح طلبان نیز هستند. عارف نیز این روزها از وزن سیاسی خود در جبهه اصلاحات خبر دارد و نمی خواهد که با وی تنها به عنوان یک فرد همانند نماینده احزاب رفتار شود. بدتر از همه اینکه اگر اصلاح طلبان بخواهند در پناه دولت و با شرکت دولتی ها لیست بدهند باید به یک گزینه اشتراکی همانند ناطق نوری بیاندیشند و نه فردی همانند عارف که عملا در دولت روحانی به بازی هم حتی گرفته نشد.

ج: عده ای دیگر نیز در جریان اصلاحات البته طی هفته های اخیر با توجه به برخی امیدواری های ایجاد شده توسط عملکرد برخی دولتمردان در سپهر سیاسی کشور، حتی امیدوار شده اند که می توانند یک لیست کاملا اصلاح طلبانه نیز در انتخابات مجلس آینده شکل بدهند! این طیف معتقد است که اصلاح طلبان با کم کردن سهم دولتی ها – به خصوص حزب عدالت و توسعه- می تواند با سرلیستی عارف یک اکثریت اصلاح طلب در مجلس را شکل بدهند. البته این طیف هم با سرلیستی عارف به دنبال تشکیل مجلسی اصلاح طلب با افراد نزدیک به خود هستند و در این میان تنها به عارف به عنوان یک اصلاح طلب مورد تایید نظام تنها به عنوان یک گزینه ابزاری نگاه می کنند. ضمن اینکه با علم کردن عارف به دنبال پوششی برای گذر از شورای نگهبان نیز هستند. جدا از همه این استدلال ها باز هم به راحتی می توان در درون جریان اصلاحات نگاه دوباره ابزاری را دید که به محمدرضا عارف تنها به عنوان یک ابزار برای رسیدن اهداف خود نگاه می کنند و بس!

اصلاح طلبان انتخابات رسانه ریاست جمهوری وزن