معصومه ابتکار رئیس سازمان محیط زیست اخیرا در 2 مصاحبه جداگانه با «سی ان. ان» و «یورونیوز» از «همکاری با آمریکا» در حوزه مسائل مختلف سخن گفته و تصریح کرده که «امیدوار به ایجاد روابط منطقی و عادلانه با همه کشورها هستیم تا روابط 2 جانبه بین ایران و آمریکا و نقش ایران در منطقه را تغییر دهیم.»

اظهارات رئیس سازمان محیط زیست درباره سیاست خارجی و رابطه با آمریکا درحالی است که اساسا این حوزه هم  ارتباط اجرایی با مسئولیت های وی ندارد و هم این که سیاست خارجی در حوزه سیاست گذاری و تصمیم گیری سازمان محیط زیست قرار ندارد. البته هنوز دستگاه دیپلماسی کشورمان درباره این اظهارات خانم ابتکار موضع گیری نکرده و به مواضع وی درباره رابطه «2 جانبه با آمریکا» پاسخ نداده است و ممکن است این توضیح بتواند در این باره که اساسا سکان سیاست خارجی در دست چه کسی است به صراحت پاسخ دهد اما درباره این اظهارات سیاسی که در 2 روز پی در پی تکرار شده و البته قبلا هم سابقه داشته است فی الجمله  3  نکته قابل توجه است:

1 – اول این که اساسا مذاکرات ایران و آمریکا در موضوع هسته ای بوده و قرار نیست این مذاکرات به سایر موضوعات کشیده شود. این موضوع اساسا جزو سیاست های اصلی نظام است و آن را مقامات دستگاه دیپلماسی کشورمان که از نزدیک با مولفه های دکترین نظام در حوزه سیاست خارجی ارتباط داشته و به آن مسلط هستند تکرار کرده اند که مذاکرات 2 جانبه ایران و آمریکا تنها بر سر موضوع هسته ای بوده و ارتباطی با سایر مسائل ندارد. چه این که سیاست های آمریکا در منطقه درست برخلاف سیاست های ثبات آفرین ایران است و سوال این است که در شرایطی که آمریکایی ها ایران را که اقدامات چند سال اخیرش در مقابله با تروریسم به خصوص در عراق و سوریه و … بر همگان آشکار است، عامل ناامنی و بی ثباتی توصیف می کند، آیا خانم ابتکار می تواند منافع مشترک بین 2 کشور تعریف کند؟ بنابراین چطور می توان اولا دخالت رئیس سازمان محیط زیست را در حوزه خطیر سیاست خارجی پذیرفت و ثانیا چطور می توان این ساز ناکوک خانم ابتکار با دکترین سیاست خارجی کشور را درباره آمریکا توجیه کرد؟! درحالی که دکتر روحانی بارها تاکید کرده که ایران در منطقه به حمایت از متحدان خود ادامه می دهد و هرجا مظلومی باشد از وی حمایت خواهد کرد یا دکتر ظریف بر ساختار ضدهژمونی ایران در عرصه سیاست خارجی تاکید دارند، جمله خانم ابتکار درباره «تغییر نقش ایران در منطقه» به چه معناست؟ آیا این جز سیاست گذاری در عرصه ای نامربوط به وی است؟

2 – در شرایطی که کشور با بررسی و احتمالا اجرای برجام در حال عبور از مرحله ای مهم و تاثیرگذار در عرصه سیاست خارجی است و آمریکایی ها چه در اظهارنظرهای رسمی و چه در طرح های مختلف کنگره همچنان به تهدید و توهین ایران مبادرت می کنند و در زبان و عمل دست از رفتارهای خصمانه خود برنداشته اند اساسا اظهارات سیاسی رئیس سازمان محیط زیست برای روابط 2 جانبه با آمریکا چه توجیهی دارد؟ آیا ایشان قرار است نتیجه خاصی را از این نوع اظهارنظرها برداشت کند؟ درمقابل دموکرات هایی که حتی وقتی موافقت با برجام را اعلام کرده اند به صراحت گفتند:«با برجام موافقند چون ایران بمب اتمی نخواهد ساخت اما همچنان مقابل سیاست های ایران در منطقه خواهیم ایستاد» جملات خانم ابتکار با چه هدف یا دورنمایی بیان می شود؟ آیا این اظهارات دست مذاکره کنندگان ایران را در چانه زنی های احتمالی برای اجرای برجام و مقابله با تفسیرهای آمریکا نمی بندد؟

3- واضح است ایشان اگر بخواهد می تواند درباره یک موضوع اظهارنظر کند اما سوال این جاست که اساسا آیا موضوع رابطه با آمریکا و سیاست گذاری درباره آن مانند گفتن این جمله که «در هر دو طرف افرادی هستند که می خواهند کار را خراب کنند» یا « روابط دو جانبه بین ایران و آمریکا و تغییر نقش ایران در منطقه»از آن دست موضوعاتی است که رئیس سازمان محیط زیست آن هم در گفت و گو با رسانه های خارجی مدام درباره اش نظریه بدهد؟ آیا مسئولان محیط زیست آمریکا هم درباره رابطه با ایران اظهارنظر می کنند؟یا آن را به مقامات مسئول کشورشان سپرده اند؟یا در سناریویی کلان تر قرار است ایشان  در عین این که می تواند از زیر بار مسئولیت موضع گیری های خود- به خاطر اینکه مسئول رسمی حوزه سیاست خارجی نیست  شانه خالی کند-  خط شکن برخی مباحث همچون مذاکره با آمریکا  در موضوعات غیر هسته ای باشد . بی شک مسئولیت خطیری چون سازمان محیط زیست آن قدر مهم و تاثیرگذار هست که انتظار داشته باشیم خانم ابتکار به جای حضور در جلسات سیاسی و تکرار مدام اظهارنظرهای غیرمرتبط با حوزه کاری اش، به فکر ریزگردها، آتش سوزی های جنگل ها، معیشت جنگل بان ها، حفظ حیات وحش در معرض خطر ایران و همه مسائلی باشد که این روزها عرصه محیط زیست با آن ها درگیر است.

ایران تروریسم سیاست خارجی محیط زیست مصاحبه