به گزارش پارس، دوماه‌نامه آمریکایی «نشنال اینترست» در گزارشی به قلم «نایک آتنز» نوشت: تصمیم ترکیه برای بمباران مواضع شورشیان در شمال سوریه و صدور مجوز استفاده متحدان ناتو از پایگاه «اینجرلیک» برای انجام حملات هوایی مشابه نشان دهنده تغییری قابل توجه در سیاست های آنکاراست. پس از گذشت پنج سال از جنگ سوریه، هم اکنون ترکیه با مشکلاتی روبه‌رو شده که خود به ایجاد آن کمک کرده است.

در حالی که ترکیه هم اکنون پناهگاه 1.7 میلیون آواره سوری است و مدتهاست در رایزنی با هم پیمانان غربی خود بدنبال ایجاد منطقه «پرواز ممنوع» یا پناهگاه های امن غیرنظامی در خاک سوریه است اما این سیاست های خود آنکاراست که در مرزهای جنوبی، دو تهدید را بوجود آورده است.

نویسنده افزود: نخست گروه (تروریستی) داعش است. این در حالی است که آنکارا همواره کمک به خلافت داعش را که از طریق اجازه ارسال تسلیحات و اعزام جنگجویان خارجی از خاک خود به داخل سوریه طی سال های 1012 تا 1014 بوده انکار می‌کند. ترکیه نیز همانند داعش در سوریه بدنبال بهره برداری خود از آنچه تحت عنوان «بهار عربی» نامیده میشود، بوده تا نفوذ خود در خاورمیانه را افزایش دهد.

«بشار اسد» رئیس‌جمهوری سوریه از ابتدا نیز تاکید داشت که تمامی شورشیان مخالف وی، [به ظاهر] اسلامگرایان تندرو هستند. در مقابل اردوغان سال گذشته رییس جمهور سوریه را متهم به فراهم نمودن شرایط برای فعالیت گروه‌های رادیکالی نظیر داعش در خاک این کشور کرد. اما رییس جمهور ترکیه هرگز خودش را سرزنش نکرد. وی در کنار اجازه به مسلمانان افراط گرای اروپایی برای استفاده از خاک ترکیه و ورود به سوریه، با اتهام زنی به نوری المالکی نخست‌وزیر پیشین عراق، در مورد برتری دادن به شیعه، به خشم سنی‌های عراقی دامن زد.

همین نارضایتی سنی‌های عراقی زمینه را برای اشغال موصل، دومین شهر بزرگ این کشور فراهم نمود. حتی زمانی که متحدان غربی آنکارا، داعش را تهدیدی به مراتب بزرگتر از «بشار اسد» برای امنیت منطقه تشخیص دادند، اردوغان نه تنها به ائتلاف این متحدان علیه داعش نپیوست بلکه مجوز استفاده امریکایی از پایگاه اینجرلیک را _تا هفته گذشته که با آن موافقت کرد_ لغو کرده بود. واشنگتن طی یک دهه گذشته از این پایگاه برای انجام عملیات‌های خود در جنگ عراق و افغانستان استفاده کرده است.

در بخش دیگری از این گزارش تاکید شده است: دستاوردهای اخیر کُردها در سوریه عامل دیگری برای تغییرات اساسی در رویکرد ترکیه به شمار می‌آید. «استقلال کردستان» چالش امنیتی دومی است که آنکارا سهوا موجب تشدید آن گردیده است. داود اوغلو روز جمعه اعلام کرد که «در شرایطی که جت‌های ما در حال بمباران مواضع دولت اسلامی (داعش) در سوریه است، سرویس های امنیتی نیز به رصد کردها و سایر گروه های فعال چپ گرا در داخل کشور مشغول هستند.

[گروهک] پ.ک.ک (حزب کارگران کردستان) در حالی با جنگجویان کرد در سوریه مشارکت میکند که به گفته مسعود بارزانی رهبر کردستان عراق، کردهای سوریه توسط آنها آموزش های نظامی دریافت کرده‌اند. هم اکنون جنگ سوریه اتحادی میان مناطق کردنشین سوریه و عراق ایجاد کرده و (می توان گفت که) رویای کردها برای الحاق سرزمین های خود به یکدیگر و اعلام موجودیت یک کردستان مستقل هرگز تا این حد به واقعیت نزدیک نشده بود. این وضعیت برای ترکیه یک کابوس به شمار می‌آید.

چنانچه در اثر بحران سوریه و عراق، کردستان مستقلی ایجاد شود فشار وارده بر ترکیه برای اعطای مجوز و الحاق مناطق کردنشین خود به این بخش مستقل، غیرقابل تحمل خواهد بود. در صورت موافقت نیز یک چهارم و یا یک سوم از مرزهای خود با ایران، عراق و احتمالا ارمنستان را از دست داده و با تنزل قدرت در منطقه روبرو خواهد بود.

اکنون دیگر برای سرکوب تلاش جدایی خواهانه کردها دیر شده است. پ.ک.ک جنگ مجددی را با دولت ترکیه آغاز کرده که طی آن چهار افسر پلیس کشته و چندین تن دیگر زخمی شده‌اند. گفته شده این حمله، اقدام تلافی جویانه کردها در قبال انفجاری است که یک هفته پیش از آن در سوروچ، یکی از شهرهای کردنشین ترکیه و هم مرز با سوریه رخ داده بود. اما ترکیه تلاش میکند این وضعیت را با ممانعت از تشکیل دولتی کرد در سوریه، خاتمه دهد.

در انتهای این گزارش آمده است: داعش هم اکنون کنترل شمال حلب (در شمال غرب سوریه نزدیک مرز ترکیه) را در دست دارد که همین امر موجب جدایی مناطق تحت کنترل کردها در شرق و غرب سوریه شده است. در مقابل، کردها نیز برای راندن تروریستها بسوی جنوب و الحاق مناطق تحت کنترل خود می جنگند تا بتوانند منطقه ای امن تحت کنترل خود ایجاد نمایند.

به احتمال فراوان اهداف ترکیه دو بخش است: بیرون راندن داعش و پس از آن سرازیر کردن سوری‌های پناهجو به خاک کشورشان با هدف جلوگیری از ایجاد نهادی کردی در سراسر مناطق مرزی احاطه خواهد داشت.