امریکا شیطان بزرگ

به گزارش پارس به نقل از فارس، سید محمد عطریانفر عضو ارشد حزب کارگزاران سازندگی در مناظره با پرویز امینی درباره «سیاست، اقتصاد و جامعه در ایران پسا توافق» که در خبرگزاری نسیم برگزار شد با بیان اینکه نقش رسانه‌ها به عنوان یک عنصر مولد مدنظر است که در تعریف امنیت ملی نقش مهمی دارند اظهار داشت: افراد رسانه‌ای باید برای موقعیت حرفه‌ای خود ارزش قائل باشند و برای حقیقت پرسشگری کنند.

عطریانفر در پاسخ به سوالی مبنی بر ارزیابی از بستر اجتماعی توافق هسته‌ای اظهار داشت: من ابتدا مخاطبین را به یک نکته کلیدی جلب می‌کنم، ما یک نظام نوپایی هستیم که در 37 سال انقلاب اسلامی بحران‌های مهمی را پشت سر گذاشته‌ایم و عمدتا بحث ملی بودن آن‌ها مطرح است.

عضو ارشد حزب کارگزاران با بیان اینکه جریان نفاق و نهادهای سیاسی که ادعای آزادیخواهی داشته اند در پروسه مطالبات غیر منطقی به نهادهای تروریستی تبدیل شده‌اند یادآور شد: هم مردم و هم مسئولان توانستند چنین عارضه‌ای را از سر بگذرانند و عارضه دیگری که فراگیر هم بود عارضه جنگ است لذا معضل هسته‌ای نیز از همین سنخ محسوب می‌شود.

وی با بیان اینکه این مسئله از سوی حاکمیت و دشمنان تفاسیر مختلفی داشته است تصریح کرد: دشمن از این مواضع به دنبال این بود که حاکمیت کشور را مخدوش کرده و بین حاکمیت مشروع و مردم فاصله بیاندازد.

عطریانفر با بیان اینکه هر قدر موضوعی بیشتر با ذهنیت مردم درگیر باشد طبعا سعه وجودی و بستر آن فراهم می‌شود ادامه داد: مقوله هسته‌ای مقوله‌ای بود که بیش از 60 تا 70 درصد از مردم از مخاطبان این عارضه می‌شدند و در نقاطی که ما خود را در آستانه درگیری تمام عیار با دشمن خارجی می‌دیدیم تمام جامعه همسو و هم عقیده گفتمان حاکم در عرصه این گفت‌وگوها بود.

عضو ارشد حزب کارگزاران تاکید کرد: موضوع هسته‌ای با موضوع مانند جنگ قابل قیاس است. در حالی که جنگ تصویر خشن و سخت افزاری دیپلماسی است اما این بحث وجهه آرام همان نبرد است لذا اینکه بگوییم شخصیت‌هایی که در جبهه دیپلماتیک مبارزه می‌کند سرداران بزرگی هستند حرف گزافی نگفته‌ایم.

در ادامه این مناظره پرویز امینی تحلیلگر مسائل سیاسی با بیان اینکه ما در جامعه شناسی به دنبال فهم سیاست از پایگاه اجتماعی هستیم اظهار داشت: در بحث توافق وین، این توافق نقطه اتصال شرایط اجتماعی غرب و بعد از توافق است.

امینی با تاکید بر اینکه آن شرایط اجتماعی نبود احتمالا توافق هسته‌ای وین به این شکل صورت نمی‌گرفت ادامه داد: اقتضای شرایط اجتماعی منجر به پذیرش این توافق شده است .

این کارشناس مسائل سیاسی توضیح داد: شرایط اجتماعی که منجر به ایجاد این توافق شد یک بدنه ناراضی اجتماعی ناظر به مسائل اقتصادی و معیشتی در جامعه بود که تحلیلشان این بود عامل این مشکلات تحریم‌ها و عدم توافق است و از سوی دیگر دولتی هم که از 24 خرداد 92 بر سر کار آمد این تلقی را دامن می‌زد و تبلیغ می‌کرد.

وی با اشاره به رویکرد توسعه گرایانه دولت یازدهم خاطرنشان کرد: اگر با توجه به اهداف دولت فعلی توافقی به دست نمی آمد دولتی که بر سر کار است برای این گفت وگوها ایده جایگزینی نداشت و از این رو عدم توافق به معنای پایان کار دولت محسوب و فلسفه وجودی دولت بلاموضوع می‌شد از این رو حاکمیت هزینه‌های پذیرفتن توافق را به هزینه پایان کار دولت و هزینه‌های اجتماعی ترجیح داد.

عطریانفر در ادامه این مناظره در واکنش به سخنان امینی اظهار داشت: نمی‌توان مشکلات اقتصادی را نخستین عامل شکل گیری این توافق قلمداد کرد البته این امر موضوع موثری در سرعت این مسئله بود.

عضو ارشد حزب کارگزاران با بیان اینکه مطالبات و دغدغه‌های جامعه بی تاثیر از تصمیمات مسئولان نظام نیست یادآور شد: بنده مهمتر از دولت جایگاهی برای حاکمیت قائل هستم و معتقدم مقوله هسته‌ای در دستگاه فکری و ذیل پارادایم حاکمیت زیر نظر کنترل هدایت گرانه رهبران نظام به سامان رسید. نه ذیل عوارض احتمالی اجتماعی و اقتصادی لذا دولت به مفهوم عناصر کارگزار مطرح است.

وی گفت: چیزی که ما از دست داده‌ایم سرمایه‌ای نبوده که به عنوان آورده نظام در قبل مطرح بوده باشد و ما حالا آن را از دست داده باشیم لذا ما پذیرفته ایم که زیر ابروی یار چشم است و در خراسان خروس، مرغ نر است!

عطریانفر با بیان اینکه این حوزه رسالت در حوزه رهبری بوده و دولت مانند جنگ کارگزار منویات است افزود: اگر تصور کنیم دولت به دلیل دغدغه‌های اقتصادی جامعه دچار نگرانی شده و ماموریتی برای بحث هسته‌ای تعریف کرده که باعث گسست نشود اشتباه است؛ مقوله هسته‌ای در حوزه رهبری تعریف شده، می‌شود و مانند سایر بحران‌ها و جنگ خواهد شد.

امینی در این باره گفت: من این مسئله را به شرایط اجتماعی تقلیل نداده‌ام اما سایر مناسبات در تحلیل من قرار نیست که بیان شود.

در ادامه این مناظره عطریانفر درباره تاثیر برجام بر سیاست های داخلی و اقتصاد اظهار داشت: تمام مقدورات سیاسی و تدبیر امر به معیشت را شامل می‌شود و این نکته مهمی است، امروز در عرصه شکل گیری قدرت‌های سیاسی تلاش می‌شود اثبات شود که اندیشه دینی فاقد صلاحیت تشکیل حکومت است اما تجربه سیاسی ایران اولین گام برای شکستن این تصمیم غلط بود.

عضو ارشد حزب کارگزاران تاکید کرد: مهمترین دستاورد برجام احیا و تقویت رابطه اعتماد آمیز بین قدرت حاکم سیاسی در ایران و نهاد جامعه است و در واقع دستاورد نخستین و معنوی برجام اعتماد مجدد مردم به نظام بود و به همین نسبت به که در جامعه مسلمان ایران چنین دستاورد مهم حاکمیتی برای نظام فراهم شد پیامی هم برای فرامرزها داشت.

وی افزود: تمام کشورهایی که مطابق سلیقه خود نسبت به ایران تمایل منافع طلبانه دارند می‌توانند بر روی این سرمایه بزرگ حساب کنند.

در ادامه امینی با اشاره به ویژگی‌های توافق وین از جمله گستردگی آثار آن و امکان بازگشت پذیری پرداخت و تصریح کرد: وضع دولت یازدهم را بر این اساس می‌توان به دولت پیشا توافق و پسا توافق تقسیم کرد و از این رو 23 تیر سال 94 برای دولت از 24 خرداد 92 مهمتر است و در واقع تولد دولت یازدهم در 23 تیر اتفاق افتاد.

این کارشناس مسائل سیاسی با بیان اینکه دولت فرصت یافته تا بعد از توافق سرمایه اجتماعی خود را بازسازی و جامعه را به حل مشکلات امیدوار کند گفت: دولت اگر بخواهد در بلندمدت این سرمایه اجتماعی را حفظ کند نیازمند این است که آثار محسوس آن‌را در زندگی مردم نشان دهد.

وی خاطرنشان کرد: دولت از یکی از گردنه‌های مهم برای اداره جامعه عبور کرده اما گردنه سخت تری پیش روی دولت است؛ اگر مطابق وعده دولت تحریم‌ها برداشته شود دیگر نباشد ناکارآمدی‌ها به وجود تحریم ارجاع شود لذا انتظار بالا از توافق دولت را دچار مشکل می‌کند و به همین دلیل معتقدم دولت فرصت ناکارآمدی ندارد و در غیر این صورت جامعه شرایطی پیدا می‌کند که تجدید نظر خواهد کرد.

در ادامه این نشست عطریانفر با بیان اینکه اتفاقی که رخ داد دو طرف داشت و ایران و قدرت‌های جهانی از این گفت‌وگوها شعار برد برد را دنبال می‌کردند اظهار داشت: اینکه ما در این عرصه توافقی کردیم که از برخی انتظارات خود کوتاه آمدیم تا انتظارات طرف مقابل پایین بیاید حرف درستی است.

عضو ارشد حزب کارگزاران افزود: این توافق کلیه زمینه‌های احتمالی وصول ایران به قدرت هسته‌ای به مفهوم تسلیحاتی آن‌را از بین برده است، در قضیه هسته‌ای برد ما از این حیث است که بسیج جهانی که علیه ما در ذیل هفتم منشور سازمان ملل بود از دستور کار خارج شده و از زاویه ما این دستاوردی فراتر از هسته‌ای است.

امینی در ادامه این صحبت‌های عطریانفر را مناقشه برانگیز عنوان کرد و گفت: من در تائید و یا رد آن حرفی نمی‌زنم، بعد از مدت‌های طولانی دولتی در جمهوری اسلامی مستقر شده که یک دولت توسعه گراست و افزایش ثروت ملی و مسیر توسعه یافتگی را در چارچوب نظریه مدرنیزاسیون دنبال می‌کند. لذا اینکه دولت همه چیز را به تعامل با غرب گره می‌زند الزاماتی دارد و از جمله الزامات آن تعدیل استقلال کشور است.

این کارشناس مسائل سیاسی ادامه داد: یکی از چهره‌های تئوریک دولت و محل مشورت رئیس جمهور (سریع القلم) معتقد است که منطق جمهوری اسلامی دارای پارادوکس است که هم می خواهد پیشرفت کرده و هم استقلال خود را حفظ کند قابل امکان نیست.

امینی در پاسخ به سوالی مبنی بر تصویر متفاوتی که از آمریکا پس از توافق ارائه می‌شود اظهار داشت: ما یک بدنه اجتماعی ایدئولوژی در جامعه داریم که گرایش‌های غربی را می‌پسندد و به آن تمایل دارد، عامل دیگر تجربه تاریخی ما در تعامل با غرب است که عمده تجربیات ما تلخ بوده و تعاملمان نیز عایدی برایمان نداشته است.

این کارشناس مسائل سیاسی با اشاره به اهداف فراهسته آی این توافق یادآور شد: اهداف فراهسته‌ای مهمترند و انعطاف‌هایی که در توافق حاصل شده متناسب با فراهسته‌ای است.

وی تاکید کرد: دولت یازده نمی‌تواند همزمان بر طبل خصومت با دولت آمریکا دولت‌های غربی بکوبد و در عین حال به دنبال همگرایی وحل مسائل با آن‌ها باشد لذا دولت ناگزیر است که چهره مثبت تر از غرب و آمریکا در جامعه بسازد.

عطریانفر در پاسخ به دلیل تغییر رویکردها در آمریکا ستیزی پس از توافق اظهار داشت: آمریکا در گذشته شیطان بزرگ بود و تا اطلاع ثانوی هم شیطان بزرگ است، اما این مسئله قطعی و تاریخی نیست و ما در عرف بین‌الملل دوست و دشمن دائم نداریم هرچند که منافع ما دائمی است.

عضو ارشد حزب کارگزاران تاکید کرد: اگر بخواهیم متصور شویم که آمریکا از سرفصل شیطان بزرگ خارج شده پاسخ مثبت است و این مسئله با مبانی ما ناسازگار نیست.

وی درباره تعارض پیشرفت و استقلال کشورمان خاطرنشان کرد: هر کس که فکر کند استقلال ایران با پیشرفت در تعارض است این یک شعار بوده و قابل دفاع نیست.

عطریانفر با بیان اینکه ما آمریکا ستیزتر از امام سراغ نداریم یادآور شد: همین امام فرمود که اگر آمریکا آدم شود ما با او مشکلی نداریم. لذا با شرایط می‌تواند جهت گیری ما تغییر کند.

عضو ارشد حزب کارگزاران خاطرنشان کرد: در بحث هسته ای کشوری که برای حاکم شدن منطقه برد برد همراه ما بود آمریکا بود و از همه سر سخت تر روسیه و چین بودند و بسیاری از این مشکلات و دردسرها که توسط چین و روسیه به وجود آمد با کمک آمریکا رفع شد.

وی همچنین گفت: ما اگر به سیاست‌های پیشین آمریکا در تحمیل حکومت های سلطنتی و برخی مسائل دیگر معترض هستیم اگر آن‌ها اصلاح شوند و عذرخواهی کنند زمینه تغیر فراهم می‌شود اما آمریکا تا اطلاع ثانوی شیطان بزرگ است و ما هرچه در این حوزه از جانب مستکبر جهانی احساس تغییر کنیم منعطف تر خواهیم شد.

عطریانفر درباره صحبت‌های جان کری و اوباما درباره توافق در آمریکا خاطرنشان کرد: دو طرف اجازه دارند به اقتضای تبلیغات در درون جامعه خود تصویری به جامعه ارائه دهند و این امر هیچ قید و بندی برای‌آن‌ها ایجاد نکرده و چیزی را هم اثبات نمی‌کند.

امینی در ادامه این نشست اظهار داشت: حضور دولت روحانی برای غربی‌ها می‌تواند یک سیاست ایجابی برای همگرایی با غرب باشد.

عطریانفر درباره تعامل احزاب و گروه‌های سیاسی با دولت بعد از این توافق گفت: ما در بحث احزاب و گروه‌های سیاسی دچار توقف هستیم و تا از این نقطه عبور نکنیم پرداختن به این موضوعات چیزی را رفع نمی‌کند.

امینی در این باره اظهار داشت: از جمله آثار کوتاه مدت توافق نوع مناسبات دولت با اصلاحات و جریان منتقد است، دولت فاقد پایگاه ایدئولوژیک سیاسی است و این موضوع دولت را در معرض نیاز به پایگاه اصلاح طلبان قرار داده است.

این کارشناس مسائل سیاسی افزود: توافق هسته‌ای فرصتی را برای دولت به وجود آورد که چسبندگی خود به اصلاحات را تعدیل کند و بعد از توافق احساس قدرت داشته باشد لذا زهر چشم دولت از منتقدان باعث سخت تر شرایط منتقدان می‌شود و همان طور که دیدیم بلافاصله بعد از توافق یک نشریه تعطیل شد.

در بخش پایانی این مناظره عطریانفر با بیان اینکه ما اگر می‌خواستیم سلاح هسته ای بسازیم این توافق ما را خلع سلاح می‌کرد گفت: ما در تاریخ مذاکرات سه نقطه یعنی ژنو، لوزان و وین را داشتیم و در ژنو دستاوردمان بسیار خوب بودو هیچ عارضه جمع‌بندی را تهدید نمی‌کرد.

وی با اشاره به بحث گفت‌وگو با دانشمندان و موشک‌های بالستیک در بحث توافق لوزان خاطرنشان کرد: در مجموع توافق‌ها آقایان را مجدد به میز برگرداند و توافق وین شباهت زیادی به توافق ژنو داشت و ما از لوزان فاصله گرفتیم؛ این امر مرهون موضع قاطع رهبری و نحوه مذاکره مذاکره کنندگان است.