تاملی بر دوران پسا توافق!

به نظر می رسد دوران بعد از توافق هسته ای با تاملاتی همراه خواهد بود. تاملاتی که به ویژه طرفداران این رویداد و خوش بینان به شیطان بزرگ در رقم زدن آنها نقش به سزایی خواهند داشت و عدم توجه به آنها چه بسا خسارتهای زیان باری را به کشور، منافع ملی و وحدت ملی تحمیل نماید.

تاملی بر دوران پسا توافق!چند روزی است که از جمع بندی گروه کشورهای 1+5 و ایران می گذرد. جمع بندی که درگفتگوهای عمومی از آن به «توافق»  تعبیر می گردد و در آینده ای نه چندان دور در سیر اجرا قرار خواهد گرفت. فارغ از طرفداریها یا انتقادات ، ذوق زدگیها و یا مخالفتها با این رویداد مهم- که این جنس حرف و حدیثها و گفتگوها پیرامون آن کاملا طبیعی است -به نظر می رسد دوران بعد از توافق مذکور با تاملاتی همراه خواهد بود. تاملاتی که به ویژه طرفداران این رویداد و خوش بینان به شیطان بزرگ در رقم زدن آنها نقش به سزایی خواهند داشت و عدم توجه به آنها چه بسا خسارتهای زیان باری را به کشور، منافع ملی و وحدت ملی تحمیل نماید. بخشی از رویکردهایی که در آینده نه چندان دور از سوی جریان نزدیک به تطهیر کنندگان همه جانبه توافق قریب الوقوع به احتمال زیاد دنبال خواهد شد و یا آغاز گردیده است به شرح ذیل است:

1-هنوز عنوان رسمی ((توافق)) به جمع بندی اخیر اطلاع نگردیده است و هنوز مجاری رسمی ایران و کشورهای 1+5 آنرا تصویب نکرده اند و جمع بندی حتی در ریل اجرا قرار نگرفته است که نتیجه مثبت و یا احتمالا منفی آن مشخص گردد ولی زمزمه های تداوم روند مذاکرات و رابطه با آمریکا این قلدر قداره کش قرن اخیر در حال طرح شدن در مجامع نخبگی و مطبوعات است.

ای کاش برخی که ادعای سیاستمداری در حد بین المللی را دارند تا این حد با الفبای سیاست ناآشنا نبودند و اینقدر بصورت زود هنگام صحبت از محال نبودن بازگشایی سفارت شیطان بزرگ در تهران نمی نمودند. فقط قدری لازم است به ذهن فشار بیاوریم تا لیست بلند بالای دشمنی ها، خصومتها و جنایتهای آمریکا در طول 60 سال اخیر در جلوی چشمانمان صف بکشند. از دخالت و سامان بخشی کودتای 28 مرداد 32 تا به استعمار کشیدن ایران عزیز و پشتیبانی از پهلوی دوم و صدام بعثی و تا دخالت در جنگ تحمیلی و ساقط کردن هواپیمای مسافربری حامل مسافران بی گناه و به خاک و خون کشیدن آنها و تا دهها و صدها خیانتی که بر علیه مردم این مرز و بوم در حوزه های گوناگون روا داشته است.

براستی چه اتفاقی افتاده است و چه نتیجه مطلوبی از توافق پیش رو- که نوع عملکرد طرفهای مذاکره کننده هنوز بر ما آشکار نیست- به دست آمده است که برخی بصورت شتابزده بدنبال ایجاد و برقراری رابطه با آمریکا افتاده اند؟؟بدون تردید یکی از اصلی ترین چالشهای دوران پسا توافق طرح مذاکره و رابطه با  شیطان بزرگ  خواهد بود و طرح کنندگان آن آنرا بعنوان یک خواست عمومی مطرح خواهند نمود که اندک تاملی بر چرایی کدر بودن این رابطه که ریشه در تفاوت ماهوی خوی استکباری آمریکا با ماهیت مکتبی انقلاب اسلامی دارد نادرست بودن آنرا عیان می دارد.

2-سالهاست که مذاکرات هسته ای در جریان است و دولتهای هشتم ، نهم ، دهم و یازدهم درگیر آن بوده اند. و کیست که نداند اگر  و اگر توفیقی نسبی در مذاکرات اخیر نصیب گردیده است همه و همه حاصل مقاومت و ایستادگی ملت بزرگ ایران در برابر زیاده خواهیهای طرف غربی ونیز پیشرفتهای بومی هسته ای بوده است. اگر نبود تلاش دانشمندان و شهدای هسته ای و اگر نبود رشد علمی و فناوری بومی هسته ای امروزه مذاکره ای هم صورت نمی گرفت و دشمن ضرورتی به بحث و تبادل نظر و تامین خواسته های طرف مقابلش نمی داد و از روشهای برخوردی خویش همانند آنچه با برخی از همسایگان ما رفتار نموده است بهره می برد.

در طی این سالها همواره دلسوزان منافع ملی و سرمایه های انقلابی با رصد دقیق مذاکرات و گفتگوها و رفت و آمد ها سعی در نقد صحیح و منصفانه و برگزیدن بهترین جمع بندی از میان مذاکرات داشته اند و این دلسوزی ها در قالب نوشته ها ، مقالات ، سخنرانیها و فعالیتهای رسانه ه ای و مطبوعاتی تظاهر داشته است. در دوران پسا توافق جریانی وجود دارد که زدن برچسب « تندروی » را به این دلسوزان همیشگی مردم و نظام اسلامی روا دانسته و تلاش دارد این طیف ارزشی را با این برچسب بی اعتبار نموده و از صحنه بیرون نماید.

طرح عباراتی از قبیل (( دوران تندروی گذشته است)) و (( دوران تعامل سازنده با جهان آغاز گردیده است)) و عباراتی از این دست در حالی مطرح می گردد و خواهد گردید که گویا این طیف تاکنون به دنبال جنگ افروزی و خصومت با دنیا بوده اند!!! و به گونه ای این موضوعات در مطبوعات اصلاح طلبان طرح می گردد که خروجی آن «تطهیر دشمن» و«تندروی دلسوزان انقلاب مردمی ایران» خواهد بود.

3- متخصصین اقتصاد و  آگاهان سیاسی اطلاع دارند که بر خلاف آنچه در دو سال اخیر گفته شده و مسائل اقتصادی و رفاه داخلی به توافق با غرب گره زده شده است، جمع بندی و توافق اخیر منجر به یک انقلاب اقتصادی و رفاه مردمی در سبد کالای زندگی روزمره نخواهد گردید.  رفع تحریمها و بازگشت بخشی از داراییهای بلوکه شده در حد و اندازه خود موثر خواهد بود.

تنها راه برون رفت از معضلات اقتصادی تکیه بر اقتدار درون زا، اقتصاد مقاومتی ،مصرف کالای داخلی و اتکا به داشته ها و توان های داخلی و بومی است. در دوران پسا توافق تلاش خواهد گردید کوچکترین گشایشی در امورات اقتصادی از نتایج توافق مطرح گردد و با آب و تاب به آن پرداخته خواهد شد. اما کدام منصف عاقلی است که اذعان نداشته باشد تنها راه مبنایی باز شدن گره های اقتصادی همان مسیر پیش گفته است.

4- انقلاب اسلامی از ابتدای پیروزی با سیاست حمایت از ملت های مظلوم و مستضعفان عالم با اکثریت قریب به اتفاق کشورها و ملتها روابط حسنه داشته و دارد،  بجز آمریکا، رژیم منحوس صهیونیستی اسرائیل و در مقطعی آفریقای جنوبی-آنهم  بدلیل حاکمیت رژیم آپارتاید.

در دوران پسا توافق به گونه ای طرح می گردد و خواهد گردید که گویی انقلاب اسلامی تاکنون در انزوای بین المللی به دلیل رویکردهای غلط خویش قرار داشته است و از این پس قرار است بعد از توافق به لطف تدبیر متولیان امروز کشور از لاک انزوا در آمده و با جهان ارتباط بگیرد!! یا للعجب! .

البته ناگفته پیداست این گونه طرح مباحث به دنبال ایجاد راه و مسیری است برای هر چه بیشتر غربی شدن و هضم در نظم جهانی مورد ادعای غرب خواسته به بهانه بهبود روابط با دنیا که پس از این، این جنس طرح مباحث فزونی خواهد گرفت. گفته می شود پس از این باید نگاه آشتی جویانه در عرصه سیاست خارجی نهادینه شود.مگر تابحال نظام اسلامی با دنیا سر جنگ و تنش داشته است که بایستی این تغییر در سیاست خارجی اعمال گردد؟؟ اگر منظور از نگاه آشتی جویانه، کرنش در برابر دشمن از سر ترس و ضعف است این را واضح و شفاف بگوئید تا پاسخ توده های مردمی را دریافت دارید.

5- یکی از موضوعاتی که در دوران پسا توافق در دستور کار قرار خواهد گرفت حرکت به سمت آزادیهای غربی و دانسته شدن گشایش های فرهنگی – بخوانید بی بند و باری غربی- از نتایج مذاکرات است. شادیها و بزن و برقصهای دختران و پسران بالا شهری تهران در کنار خودروهای چند ده میلیونی  شان پس از جمع بندی مذاکرات و عدم وجود ذوق زدگی در میان توده های میلیونی مردم، کارگران و مستضعفین اقتصادی گویای این نکته است که استحصال محصول غلط فرهنگی از این رویداد اقتصادی و سیاسی در دستور کار جریان دگر اندیش قرار دارد و در آن دمیده خواهد شد.

امید است با یک نگاه منطقی و منصفانه و با همدلی و هم زبانی میان دولت و مردم و گروهها و جناحهای سیاسی و تکیه بر وحدت مسیر حل شدن معضلات کشور بیش از گذشته هموار گردد.