به گزارش پارس،منابعی که «ایران هسته ای» با آنها گفت وگو کرده می گویند هم اکنون دو اختلاف مهم میان طرفین باقی مانده است که وزرای خارجه در حال چانه زنی درباره آنها هستند:
 
۱- مسئله تحقیق و توسعه
 
۲- موضوع لغو تحریم های تسلیحاتی
 
مسئله اول مهم ترین موضوع باقی مانده در ضمیمه فنی است.
 
منابع مطلع می گویند ارنست مونیز اصرار دارد تحقیق روی ماشین های سانتریفیوژ پیشرفته بویژه IR-۶ و IR-۸ در طول ۱۰ سال اول توافق باید از جنبه های زیر محدود شود:
 
اول- نوع ماشین ها
 
۲- تعداد ماشین ها
 
۳- قطعه سازی
 
این در حالی است که طرف ایرانی اصرار دارد این محدودیت ها حتی المقدور کاهش یابد.
 
تیم مذاکره کننده ایرانی موظف است توافقی را به تهران ارسال کند که حاوی هیچ نوع محدودیتی بر برنامه تحقیق و توسعه نباشد.
 
علاوه بر این، مسئله لغو یا باقی ماندن تحریم های تسلیحاتی علیه ایران هم همچنان محل مناقشه است.
 
شورای امنیت سازمان ملل در قطعنامه ۱۷۴۷ صادرات سلاح های متعارف توسط ایران را ممنوع کرده است. ایران خواهان آن است که در قطعنامه جدیدی که احتمالا روز اعلام توافق تصویب خواهد شد، این تحریم ها خاتمه یابد. اما ظاهرا امریکایی ها چنانکه یک منبع غربی گفته است بر این عقیده اند که لغو تحریم صادرات سلاح توسط ایران به بسط قدرت منطقه ای ایران کمک شایانی خواهد کرد و به همین دلیل در پی حفظ این تحریم ها در قطعنامه جدید هستند.
 
منابع مطلع از روند گفت وگوها می گویند البته هنوز موضوعات دیگری مانند زمان گام نهایی و نحوه متناظر شدن اقدامات ایران و ۱+۵ هم باقی مانده است ولی درباره آنها کار آسان تر به نظر می رسد.
 
کارشناسان مستقل در تهران برآورد کرده اند که توافق فعلی فاصله ای معنادار با خطوط قرمز ترسیم شده برای تیم مذاکره کننده دارد و به همین دلیل خوش بینی های فعلی درباره حصول توافق را واقع بینانه نمی دانند.