پرونده مذاکرات هسته ای ملی است نه جناحی

به گزارش پارس به نقل از فارس، غربی ها به دنبال تحمیل مفادی در مذاکرات هسته ای هستند که با شأن و حقوق بین المللی ایران مغایر و با حق پیشرفت ملت ایران در تضاد است. طبیعتا این زیاده خواهی ها به شکست مذاکرات خواهد انجامید مگر اینکه غربی ها دست از تلاش برای تحمیل زیاده خواهی های خود بردارند.

اینجا این سوال مطرح است که اگر ایران و آمریکا به توافق نرسند چه اتفاقی خواهد افتاد؟

پاسخ این سوال را جان کری وزیر خارجه آمریکا در 5 فرودین سال 1394 در نشست سالانه سفیران ایالات متحده در سراسر جهان داده است. وی در واکنش به پیشنهاد منتقدان دولت اوباما برای خروج آمریکا از مذاکرات اتمی با ایران گفت: "در صورت دست نیافتن به توافقی با ایران، دست تهران برای گسترش فعالیت های هسته ایش باز خواهد شد و رژیم تحریم ها دچار فروپاشی می شود."

وی افزود «طرف های دیگر حاضر در مذاکرات که توافق احتمالی را معقول می دانند، نیز از رویکردهایی (مانند تحریم ها) دست خواهند کشید و به ما می گویند: "شما کارهای مورد نظر خودتان را انجام بدهید، ما نیز کار خودمان را انجام می دهیم. شما تمایلی به منطقی بودن ندارید، ما هم کاری را که فکر می کنیم معقول و منطقی است انجام می دهیم". به همین دلیل، شما دیگر هیچ اثری از رژیم تحریم ها نخواهید دید. شما دیگر هیچ ساختار شفاف و مورد توافق برای نظارت بر برنامه هسته ای ایران نخواهید داشت. فکر می کنم کل هدف اعمال تحریم ها این است که به توافقی برای نظارت و بازبینی برنامه هسته ای ایران دست یابیم.» (1)

آمریکایی ها در تلاشند در سطح بین الملل ایران را مقصر به نتیجه نرسیدن مذاکرات معرفی کنند و در این تاکتیک اهدافی را دنبال می کنند.

«دنیس راس» از مشاوران برجسته دولت آمریکا در دوره اول ریاست‌جمهوری باراک اوباما روز یکشنبه 7 تیر 94 به روزنامه صهیونیستی «جروزالم‌پست گفته است که »در صورت شکست مذاکرات باید تلاش شود که «روایتی شکل گیرد» تا در صورت نیاز بتوان ایران را مقصر خوانده و ساده‌تر تحریم‌های شدید علیه ایران را ادامه داد. اگر به نظر برسد که ایرانی‌ها شانسی برای توافق داشته‌اند، اما تصمیم گرفته‌اند این کار را نکنند، ادامه رژیم تحریم‌ها بسیار ساده‌تر خواهد بود.» (2)

مشاهده می شود که اگر بتوانند ایران را مقصر به نتیجه نرسیدن مذاکرات معرفی کنند به قول دنیس راس ادامه تحریم ها ساده تر خواهد بود.

لذا باید اذعان داشت که در کنار شدیدترین جنگ اقتصادی جاری در جهان بر علیه ایران، جنگ تبلیغاتی سنگینی هم در جریان است که هدفش مقصر جلوه دادن ایران در شکست احتمالی مذاکرات است و آن این است که ایران را مقصر به نتیجه نرسیدن مذاکرات معرفی کنند.

همین هدف دشمن وظیفه ما را در این جنگ تبلیغاتی نشان می دهد و آن اینکه همه انگشت‌ها باید آمریکا را به عنوان متهم اصلی به نتیجه نرسیدن مذاکرات نشانه روند. این مهم هم در سطح جهانی و هم در سطح داخل از اهمیت زیادی برخوردار است.

در حقیقت فروپاشی یا تداوم و یا تشدید مذاکرات در صورت شکست مذاکرات تا حدودی به این امر بستگی دارد.

هرگونه اقدامی در متهم کردن جناح های داخلی به عنوان عامل شکست مذاکرات  به معنی بازی در زمین آمریکا و علیه ایران و زدن گل به خود است.

معرفی کردن آمریکا به عنوان مقصر شکست مذاکرات اولاً منجر به انسجام داخلی و افزایش قدرت مقاومت ملی در این جنگ اقتصادی و تبلیغاتی می گردد و ثانیاً انسجام طرف های غربی را تضعیف کرده و فروپاشی تحریم ها را ممکن می سازد.

و بالعکس اگر در ایران جناح های مختلف یکدیگر را عامل شکست مذاکرات معرفی کنند هم به انسجام ملی لطمه می زنند و هم انسجام خارجی علیه خودمان را تشدید می کنند و به دشمنان کشورمان در تحریم ملت‌مان کمک کرده و هم زمینه را برای تداوم تحریم ها فراهم آورده اند.

متأسفانه گاهی برخی مواضع از زبان برخی مسئولان و رسانه ها در داخل به گوش می رسد مبنی بر اینکه جناح های داخلی را عامل شکست معرفی می کنند که معلوم است در بیان این مطالب مصالح ملی در نظر گرفته نشده و یا منافع حزبی و جناحی بویژه در آستانه انتخابات مجلس شورای اسلامی هدف گویندگان این مطالب می باشد.

عباراتی شبیه اینکه "کاسبان تحریم مانع توافق هستند" ، "برخی ها نمی خواهند مذاکرات به نتیجه برسد"، "دلواپسان و یا مخالفان مذاکرات یا توافقات عامل شکست مذاکرات خواهند شد" در راستای تبلیغات غرب و به ضرر ایران است.

امام واقعیت این است که هیچ مسئولی چه در گذشته و چه حال از ادامه تحریم ها خوشحال نمی شوند. مخالفت ها با مذاکرات یا برخی توافقات نه تنها مانعی برای توافق نیست بلکه به توان چانه زنی هیات ایران کمک می کند.

مردم باید در انتخابات بعدی، کسانی را که سعی می کنند از مذاکرات هسته ای به نفع جناح خود بهره ببرند و منافع جناحی را بر منافع ملی ترجیح می دهند مجازات کنند.

کسانی که خود را دلسوز مردم جلوه می دهند اما با تلاش برای مقصر نشان دادن طرف های ایرانی در شکست مذاکرات و یا فشار بر هیات ایرانی برای کوتاه آمدن از حقوق ملت، در زمین دشمن بازی و به نفع آنها عمل می کنند باید منزوی شوند.

پرونده مذاکرات هسته ای پرونده ای ملی است و نه جناحی و بازی در زمین دشمن به نفع آمریکا و به ضرر ایران خیانت به کشور محسوب می گردد.