به گزارش پارس به نقل از ایرنا ، منابع نظامی یمن از سقوط قریب الوقوع شهر نجران در خاک عربستان به دست نیروهای مقاومت مردمی خبر دادند.

نیروهای مقاومت مردمی یمن روز گذشته با حمله به موضع نظامی المخروق عربستان در نجران موجب فرار گروهی نظامیان متجاوز عربستانی شدند.

منابع پایگاه خبری الیمن الیوم اعلام کردند که کمیته های مردمی با حمایت یگان نظامی آموزش دیده با حمله توپخانه ای و کاتیوشا به موضع المخروق توانستند کنترل آن را به دست گرفته و پرچم یمن را بر فراز این موضع به اهتزاز درآورند.

شبکه خبری المسیره قسمت هایی از فیلم گلوله باران مواضع نظامیان عربستانی و انهدام 4 خودروی نظامی آنها و همچنین فرار نظامیان متجاوز عربستانی را پخش کرد.

منابع مذکور افزودند: نیروهای مقاومت مردمی یمن با چندین موشک مواضع نظامیان عربستان در شهر جیزان را مورد حمله قرار دادند و تلاش نظامیان عربستانی برای بازپس گرفتن مواضع نظامی قبلی خود از دست نیروهای یمنی را خنثی کردند.

نجران آخرین منطقه ای بود که در سال 1934 و پس از تأسیس کشور عربستان در سال 1932 میلادی با جدا شدن از یمن به عربستان ضمیمه شد.

عربستان سعودی در همین سال (1934) همچنین عسیر و جیزان را که پیش از آن جزء یمن بودند ضمیمه خاک خود کرد؛ البته ضمیمه این شهرها پس از اختلاف طولانی بین زمامداران سعودی و حاکمان امامیه یمن اتفاق افتاد.

نجران در سال 1965 به عنوان یک شهر جدید از سوی حکومت سعودی اعلام شده و هم اکنون یکی از مناطق مهم کشاورزی و بازرگانی عربستان و دارای یک فرودگاه داخلی است؛ مساحت شهر نجران در حدود 119000 متر مربع می باشد

در سال 1922، حکومت آل سعود به تحریک مستقیم انگلستان به جنوب حمله می برد تا بتواند منطقه عسیر را در مجاورت نجران اشغال کند. بهانه آل سعود برای حمله به این منطقه، بافت مذهبی مختلط آن میان اهل سنت شافعی و شیعیان اسماعیلی بود و ریاض ادعا می کرد اهل سنت از این که تحت حاکمیت یک دولت شیعه (زیدی) باشند واهمه دارند. نیروهای نظامی وابسته به ملک عبدالعزیز (پادشاه آل سعود) با تسلیح و پشتیبانی بریتانیا نبرد سختی را به اهالی منطقه عسیر تحمیل کردند و نهایتا بعد از دو سال درگیری توانستند این منطقه را به صورت کامل اشغال کنند. آل سعود بعد از فتح کامل «عسیر» به تجاوزگری خود ادامه داد و نزدیک به 15 سال درگیری مرزی و تهاجم نظامی را به حکومت شیعی یمن تحمیل کرد. نتیجه این تهاجم وسیع، جدایی رسمی دو منطقه نجران و جیزان از سرزمین یمن و انضمام آن به قلمرو حاکمیتی آل سعود بود.

در سال 1934، حاکم وقت دولت یمن با حضور در طائف، معاهده ای را با ملک عبدالعزیز، حاکم ریاض و مؤسس سلسله پادشاهی آل سعود امضا کرد که به موجب آن، نجران به صورت رسمی به قلمرو حکومت آل سعود ضمیمه می شد. از آن زمان، نجران جزئی از قلمرو حکومتی آل سعود به حساب می آید، اما هنوز هم بعد از گذشت بیش از 80 سال، گروه هایی در این منطقه وجود دارند که با برپایی سالگرد امضا قرارداد طائف، منطقه خود را 'اشغال شده' می خوانند و یاد مبارزان علیه آل سعود را گرامی می دارند.

منابع یمنی همچنین از انهدام خودروهای نظامی عربستان در نزدیکی موضع نظامی الردیف در جیزان توسط نیروهای مقاومت مردمی یمن خبر دادند به طوری که شعله های آتش آسمان این منطقه را سیاه کرده است.

نیروهای مقاومت مردمی یمن در ادامه تلاش نظامیان متجاوز عربستانی برای بازپس گیری موضع تویلق را خنثی و یک دستگاه بلدوزر و چند خودروی نظامی عربستان را با گلوله باران توپخانه خود منهدم کردند.

از سوی دیگر قبایل عربستانی مستقر در مرزهای یمن در منطقه نجران با اعتراض به تجاوز نظامی عربستان به یمن تداوم وحشی گری های عربستان را محکوم کردند.

شیخ عزیز بن حمد بن مهذل الصقور نماینده قبایل نجران با صدور بیانیه ای ضمن محکومیت تجاوز وحشیانه عربستان به یمن، خواستار توقف فوری آن شد.

وی در این بیانیه که به امضای روسای قبایل نجران رسیده، نظامیان عربستانی متجاوز و اشغالگر خوانده شده و تجاوز رژیم آل سعود به یمن، مداخله آشکار عربستان در امور داخلی یمن و ناشی از فساد آل سعود عنوان شده است.

عربستان با ائتلاف 9 کشور عربی منطقه به جز عمان به همراهی آمریکا از ششم فروردین سال جاری حملات گسترده ای را علیه یمن آغاز کرد تا عبد ربه منصور هادی رییس جمهوری فراری و مستعفی این کشور را به حاکمیت بازگرداند و از قدرت گرفتن انقلابیون یمنی که امنیت شهرهای آن کشور را تامین می کنند، جلوگیری کند.

بر اثر این حملات تاکنون بیشتر تاسیسات زیربنایی، خدماتی، بیمارستان ها، مدارس و خانه های مردم این کشور ویران و هزاران یمنی از جمله صدها زن و کودک کشته و یا مجروح شده اند.

رژیم عربستان که با اهداف خاصی از جمله بازگرداندن رییس جمهوری مستعفی و فراری یمن به حکومت صنعا، این جنگ را با فریب اذهان عمومی آغاز کرد، اکنون در باتلاق یمن گرفتار شده و به هیچ کدام از خواسته های خود نرسیده است.